In de rubriek ‘Olá Rio’ geven de Heren en Dames van Oranje een dagelijks kijkje achter de schermen van hun Olympische missie in Brazilië, exclusief als eerste te lezen op de OranjeHockey app. Reserve Constantijn Jonker vertelt uitgebreid over de wedstrijd Nederland-Argentinië (3-3) en de openingsceremonie van de Olympische Spelen die hij samen met Pirmin Blaak als enige van Oranje mocht lopen. 

‘Ik merkte afgelopen week dat iedereen van het team er goed in zat. Iedereen wilde beginnen met de wedstrijden en had er vertrouwen in. Voor ons als reserves was de tweede week iets anders dan de eerste. In de eerste zaten we enorm dicht op het team. In de tweede week was dat wat minder voor Pirmin en ik. Elke dag hadden we sowieso ons loopprogramma, maar er was ook af en toe tijd om even te ontspannen. Zo zijn we met ons huis naar de ‘Suikerbroodberg’ geweest. Dat was wel lekker.’

Jonker, Nunnink, Van der Pols, Meijer en Cost op het strand.

Usain Bolt

‘In het Olympisch dorp werd het deze week druk met Jamaicaanse sprinters. Usain Bolt kwam bij ons in de buurt zitten en het was echt schandalig hoeveel sporters er op hem afkwamen. Kijk, ik ben echt niet schijnheilig. Natuurlijk wil ik ook een foto met hem. Maar niet op deze manier. Ik ben niet van plan me als een soort toerist op andere sporters te storten. De enige waar ik een uitzondering voor maak is de Braziliaanse oud-voetballer Ronaldo. Ik las op internet dat hij gesignaleerd was. Daar zou ik me dus weer wel als groupie op storten. Hij is namelijk mijn grootste sportheld ooit. Ik vond hem als voetballer waanzinnig. Gelukkig hadden we uiteindelijk wel een foto met Yohan Blake, het Jamaicaanse maatje van Usain Bolt, de nummer 2 van Jamaica in de sprint.’

Jonker, Verga, De Wijn, Turkstra, Pruyser, Bakker en Croon met de Jamaicaanse sprinter Blake.

Accreditatie voor openingsceremonie

‘Al tijdens de ERGO Masters in Düsseldorf had onze manager Mark Teeuwisse het al over de openingsceremonie in Rio. Want Pirmin en ik hebben volledige accreditatie. Donderdagavond werd het definitief en kregen we het sein dat we mee mochten lopen. Wij vonden wel dat het team – dat niet meeging omdat ze zaterdagochtend om 10:00 moesten spelen tegen Argentinië – er achter moest staan. Als het oneerlijk zouden vinden, zouden we het niet doen. Maar echt het hele team – inclusief de begeleiding – was heel enthousiast. Dat vond ik ontzettend leuk van ze!’

‘Van 3 uur ’s middags tot 3 uur ’s nachts’

‘Het was ongelofelijk cool om mee te mogen maken. Het was ook een aardig lange opgave moet ik zeggen. We gingen er om 3 uur ’s middags heen en we waren pas om 3 uur ’s nachts terug. Eerst verzamelden we bij TeamNL en werden we nog even goed aangekleed. Daarna kregen we een korte briefing van Maurits Hendriks (Chef de Mission, red.) hoe het allemaal werkt en wat het protocol is.’

Pirmin Blaak en Constantijn Jonker in het Maracanã.

‘We moesten eerst verzamelen bij het volleybalstadion naast het Maracanã stadion. Vanaf daar zagen we het begin van de opening op een groot scherm. Daarna word je per land opgeroepen. Wij moesten drie kwartier wachten. Dan loop je daadwerkelijk dat stadion binnen. Dat was een waanzinnige ervaring en ook lekker na al die uren wachten. Het was een onwerkelijk gevoel. Eerst loop je een rondje en daarna word je in vakken in het stadion verdeeld. We hebben we geluisterd naar het praatje van Thomas Bach (voorzitter IOC, red.) en werd de vlag aangestoken. Wij stonden daar echt vlakbij. Heel bijzonder.’

Joost Luiten

‘Maurits Hendriks had ons allemaal ook verteld dat we de eerste 30 seconden – bij de entree – niet met onze telefoon in de hand het stadion binnen moesten lopen. Hij vertelde ons echt te genieten en het op ons in laten werken. Ook qua uitstraling als team. Dat bleek een goede afspraak, want je had nog 3 uur om uitgebreid foto’s te maken. Terwijl je andere landen echt met GoPro’s binnen zag lopen. Om in dat Maracanã te lopen is natuurlijk heel cool. Het is een van de meest spraakmakende voetbalstadions (de finale van het WK voetbal 2014 werd hier gespeeld, red.), maar in mijn beleving kan niets tippen aan het Bernabeu in Madrid (Jonker is een favoriete supporter van Real Madrid, red.) Het contact met TeamNL was verder erg leuk. Wij zaten achterin de bus met golfer Joost Luiten. Dat is een hele leuke gozer, dat is toch leuk om te merken.’

Net op tijd

‘Zaterdagochtend was de eerste wedstrijd. Pirmin en ik waren met de taxi, maar op een gegeven moment mochten wij niet meer verder in de Deodoro zone. Daar stonden militairen met tanks. Daar is de beveiliging echt aangescherpt, dat was wel opvallend. Maar ik ben vrij nuchter, dus zo erg vond ik het niet. Maar we moesten nog wel een kwartier lopen. Meer mensen hadden er last van. Wij kwamen maar net op tijd het stadion binnen. Buiten het stadion was alles heel scherp, maar gelukkig mochten we in het stadion met onze accreditatie wel overal komen.’

‘Enorm dat wij-gevoel’

‘Daarom zijn we lekker bij de aanvallende goal gaan zitten. Dat was een goede keuze. Ik moet zeggen dat ik merkte dat ik nogal uitbundig aan het juichen was bij de goals. Het deed ook geen pijn om deze wedstrijd vanaf de kant te zien. Ik weet al 4 weken waar ik aan toe ben. Ik had juist enorm dat wij-gevoel.’

Op de tribune bij Nederland-Argentinië.

‘Ik vond dat we goed speelden. Mooie aanvallen, goede combinaties. Erg jammer dat we onszelf niet beloond hebben. We hadden zeker meer verdiend. Toch biedt deze wedstrijd wel perspectief. Tijdens de debriefing hebben we de wedstrijd geanalyseerd en gekeken wat beter moest. Bepaalde dingen mogen zeker beter, maar qua veldspel deden we het goed. We moeten niet in paniek raken, het team gaat de goede kant op.’

Kemperman, Croon, Jonker en De Wijn na het lopen van shuttles.

Lees ook:

• Olá Rio 1 | Kijkje achter de schermen 1e week Oranje Heren
• Olá Rio 2 | Kijkje achter de schermen 1e week Oranje Dames
• Olá Rio 3 | ‘Usain Bolt achterna rennen voor een foto. Haha’

Als eerste op de hoogte? Download de OranjeHockey app. Dichtbij Oranje.