Vijf momenten Nederland – België analyseren met Sander de Wijn

De ochtend na de 0-5 nederlaag tegen België analyseerde centrale verdediger Sander de Wijn in het spelershotel met hockey.nl vijf situaties van de wedstrijd Nederland-België.

• De beginfase. Het eerste deel van het eerste kwart was overduidelijk voor België. Na de 0-1 pakte Oranje het initiatief terug.

‘De start was wat afwachtender dan wat we hadden besproken en wat we van plan waren. In de eerste twee, drie minuten gebeurt er al veel, maar daarna kom je in een wisselschema. Ik heb al met mijn kamergenoot Seve (aanvoerder Van Ass, red.) geconcludeerd dat alle jonkies er tegelijkertijd inkwamen. En die moesten toch wennen. Dit was even een niveau hoger. Je moet jezelf als speler dan echt wapenen. Het is een andere omgeving dan je gewend bent. Misschien heeft dat er in het eerste deel van het eerste kwart voor gezorgd dat we daarom minder grip hadden.’

• In de 23ste minuut soleert Sander de Wijn zelf door de Belgische defensie en haalt de vijfde Nederlandse strafcorner. Mink van der Weerden pusht naast. Daarna scoort België twee keer.

‘Die fase speelden wij heel goed, met kansen voor Bob (de Voogd, red.) en Bjorn (Kellerman, red.). We kregen meerdere strafcorners en normaal gaan van al die kansen er één of twee in. Wij zaten toen prima in de wedstrijd. We voelden aan het publiek dat die gelijkmaker ging vallen. We voelden meer reuring vanuit het publiek en dat voelde goed. Wij hebben het er met z’n allen nog over gehad na de wedstrijd. Wij opereerden gisteren als team en gingen strijdend ten onder. Er was geen fluitconcert. Er waren geen vervelende teksten. Terwijl we in cijfers op een gegeven moment toch ver achter stonden. Dat zegt iets over ons team, maar ook over het publiek.’

• In de 39ste minuut forceert de Belgische aanvoerder Thomas Briels met een individuele actie een strafcorner, die Loïck Luypaert verzilvert. Het leek ergens op de manier waarop Briels vorig jaar in Rio zo eenvoudig door de Nederlandse cirkel kon lopen en een assist kon geven.

‘Als je naar de hele wedstrijd kijkt, hadden wij meer cirkelpenetraties. Maar de strijd die wij als Nederlanders hadden om de Belgische cirkel in te komen was moeilijker en harder, dan zij bij ons. Misschien ook omdat zij meer turnovers (counters, red.) hadden met ruimte. Die keren dat zij onze cirkel binnenliepen was het ook meteen echt gevaarlijk. Zij zakten wat dat betreft wat lager. Wij wilden juist hogerop pressen. Misschien voerden wij dat minder uit. Fysiek moet je België niet groter maken dan ze zijn. Wij draaien bijna hetzelfde fysieke programma. Het voordeel is alleen dat zij al vier jaar hetzelfde systeem spelen. Zij zijn in de tussentijd ook op hun bek gegaan. Zij haalden de halve finale van het EK in 2015 niet. Zij misten de halve finale van het WK. Nu zit het wel goed bij ze en valt het hun kant op. Wij worden met horten en stoten weer beter. Nu werden onze zwakheden blootgelegd door een hele goede ploeg. Maar de manier waarop was anders dan het verleden.’

• In de vijftigste minuut moet Sander de Wijn naar de kant en krijgt hij daarna een gele kaart. Waarom was onduidelijk.

‘Ik kreeg een groene kaart, maar ik wist niet waarom. De scheidsrechter dacht volgens mij dat ik een naslaande beweging naar Van Doren maakte, maar als hij dat zou hebben gezien, had hij een rode kaart moeten geven. Ik dacht echt: wat flik je me nou? Dus ik ging mopperend naar de bank en roep nog wat, terwijl ik naar de stoel kijk waar ik op moet gaan zitten. Dat was niet op hem gericht. En toen kreeg ik een gele kaart. Dat neem ik mezelf kwalijk, omdat ik het team benadeel. Het is niet dat we op die kaart hadden verloren, maar die emotie mag niet. Het gaf ook aan dat we niet gefrustreerd waren naar de Belgen, maar omdat de scheidsrechter de wedstrijd niet helemaal aanvoelde. Maar nogmaals, ik kijk naar mezelf en moet mijn mond dichthouden.’

• De nabespreking. Hoe verwerkte iedereen de 0-5 nederlaag, die ongetwijfeld hard aankwam, maar door alle kansen van Oranje ook een dubbel gevoel gaf?

‘Het was een taai en kort nachtje. Ik heb niet lekker geslapen. Iedereen verwerkt het op zijn eigen manier. Ik heb de wedstrijd nog een paar keer in mijn hoofd afgespeeld. Wat is er gebeurd? Waar hebben we het laten liggen? Wat hadden we anders kunnen doen? Hoe is het zo ver gekomen? Want het was pijnlijk. België heeft bepaalde dingen efficiënter, slimmer en beter gedaan. Maar het scorebord geeft in mijn ogen niet het beeld van de wedstrijd weer. Dat gevoel delen meerdere spelers. Dat is misschien moeilijk te begrijpen voor anderen. Maar wij waren op een gematigde manier ook positief over de wedstrijd. We zijn kritisch op de 0-5, maar het was de tweede wedstrijd van een EK dat hopelijk vijf wedstrijden duurt. We zijn in opbouw. We zijn kritisch, maar nemen ook de positieve dingen mee. Als je deze wedstrijd vergelijkt met de 3-1 in Rio: toen hadden we een onbevredigend gevoel. Nu hadden we veel kansen om die wedstrijd om te keren.’

Belgium v Netherlands – Men's Rabo EuroHockey Championships – Match Highlights #EHC2017 pic.twitter.com/nXHSzb9yhL

— hockey.nl (@hockey_nl) August 21, 2017