Wortelboer: ‘Tranen in de ogen van appjes van mijn moeder’

Hij was in de poulefase de uitblinker bij Oranje. Floris Wortelboer speelt op de Spelen een dijk van een toernooi. De aanvallende back scoorde al twee keer en genoot van zijn team in de gewonnen kwartfinale tegen Australië (2-0). En dat op de dag die al zo bijzonder begon.

Wortelboer krijgt het bijna te kwaad als het onderwerp in de mixed zone ter sprake komt. De berichtjes die hij elke wedstrijddag krijgt van zijn moeder. Een bemoedigend appje. Eentje die recht uit het hart komt. Vandaag, op zijn 28ste verjaardag, was de boodschap nog net wat mooier. ‘Ze blikte terug op de afgelopen jaren. Ik kreeg er bijna tranen van in mijn ogen. Dat geeft mij enorm veel energie. Dat mag ze nog twee keer doen.’ 

Natuurlijk werd in dat bericht zijn bijzondere link met de Spelen nog even benadrukt. Wortelboer had namelijk al heel vroeg ‘iets’ met de Olympische Spelen. Op zijn geboortedag, in 1996, wonnen de Nederlandse volleyballers hun onvergetelijke gouden medaille in Atlanta. ‘Dat weet ik al van jongs af aan. Dat maakt deze verjaardag wel heel speciaal. Dat ik er nu zelf sta, op de Spelen. En straks in een halve finale.’

Wortelboer scoopt. Foto: Willem Vernes

Brandjes met de Aussies

Wortel was maandag zo trots als een pauw op zijn team. ‘Oh man, dit was echt een geweldige wedstrijd. Het was genieten aan alle kanten. Heerlijk dat we aan het langste eind trokken. Van Australië win je niet vaak. Een wereldploeg, een van de besten. Maar wij hebben enorme stappen gezet. Wij kunnen hen het vuur aan de schenen leggen. Een wedstrijd domineren. Dat hebben we vandaag echt supergoed gedaan. We zijn niet klein te krijgen, dat idee heb je dan. Als je een fout maakt, word-ie door vier man hersteld.’

Aan mooie momenten geen gebrek. Ze razen in sneltreinvaart aan Wortelboer voorbij. ‘De opkomst. Al dat oranje op de tribune. De geweldige call van Jip [Janssen] die besloot dat we de eerste corner na rust een variant moesten spelen, waar de eerste goal uit viel. De 2-0 van Thijs [van Dam], een wereldgoal. De reddingen van Blaak. Zo kan ik nog wel even doorgaan…’

Het was een strijd. Letterlijk zelfs, in de slotfase. Want daarin vlogen Nederland en Australië elkaar een paar keer in de haren. Wortelboer had het aan de stok met Aussie Tim Brand. Het waren een paar brandjes die werden geblust op het moment dat de frustratie wat meer naar voren kwam bij Australië. ‘Brand kwam aan Lars Balk en dan kom ik voor mijn teamgenoot op. Het hoort erbij in de heetst van de strijd. Zoek je allebei het randje op. Ook dat hebben we goed gedaan.’

Wortelboer bij aankomst voor de wedstrijd. Foto: Willem Vernes

De verdediger zit megalekker in zijn vel op zijn eerste Spelen. Bescheiden hoort hij de complimenten aan over zijn spel. Om meteen zelf een kritische noot te kraken. ’Vandaag was het aan de bal een iets mindere wedstrijd van mij. Maar als ik verdedigend mijn bijdrage kan leveren, maakt me dat ook blij. Het is uniek om mee te maken. Ik stond vandaag op met een excitement level dat ik nog nooit had gehad. Dat maakt dit toernooi bijzonder.’

Dinsdag komt er dus weer een berichtje van zijn moeder, die bivakkeert op de befaamde Oranje Camping aan de Seine. Want dan speelt Nederland de halve finale tegen Spanje. ‘Ze hebben het heel knap gedaan door België uit het toernooi te knikkeren. Uiteindelijk speelden wij tegen Spanje onze beste helft van de Spelen. Ik kijk er nu al naar uit.’