België ziet kans in kwartfinale: ‘Nederland speelt nog niet top’

Nog altijd onder de indruk van de sfeer in het Wagener Stadion zei de Belgische sterspeelster Charlotte Englebert zaterdag na de overtuigende 5-0 tegen Chili, in de crossover van het WK: ‘Ik vind het ontzettend tof dat we nu in Amsterdam spelen. Dit stadion is ons tweede huis.’

Hoewel het Nederlands elftal niet in actie kwam, liep het Wagener Stadion zaterdag voor ongeveer een kwart vol, met ruim 2.500 toeschouwers op de tribune. Voor de Red Panthers was het een lekkere sfeer na de kille leegte van het stadion in Terrassa, waar ze de groepsfase speelden. Behalve de redelijk ingetogen toeschouwers uit België vonden ook veel uitbundig zingende en feestende Chileense supporters hun weg naar het Wagener Stadion voor de crossover. Het wakkerde het verlangen van Englebert naar de kwartfinale van aanstaande dinsdag tegen Nederland alleen maar verder aan, vertelde ze. Naar verwachting zijn de tribunes dan gevuld met een kleine 10.000 toeschouwers.

‘Het contrast met Spanje is ontzettend groot. Daar was het helemaal niet zo druk. Bij wedstrijden van Spanje en Argentinië zaten er nog wel redelijk wat mensen in het stadion, maar bij die van ons was het een stuk leger. Dat vond ik heel erg jammer, want het is wel een WK. Daarom ben ik blij dat we nu in Nederland hockeyen. Hoewel we tegen Chili speelden was het best druk op de tribunes’, zei Englebert, de beste speelster van België, die samen met Stephanie Vanden Borre de Chileense strafexpeditie leidde door allebei twee doelpunten te maken.

Charlotte Englebert aan de bal tegen Chili. Foto: Willem Vernes

Die meiden waren dolgelukkig dat het veld in Nederland een stuk beter is dan in Spanje. In Spanje is het veld zó extreem stroef. Raoul Ehren

In Spanje legde België een bijzondere groepsfase af. Als enige land samen met tegenstander Zuid-Afrika moest het een wedstrijd spelen om drie uur ’s middags, op het heetst van de dag met een temperatuur van 36 graden celsius. Binnen twintig uur na hun tweede groepsduel stond hun derde en laatste wedstrijd van de poule ingedeeld. De Red Panthers speelden desondanks een sterke poulefase, maar verloren onnodig van Australië, waardoor ze niet in Spanje mochten blijven en veroordeeld waren tot het spelen van de crossover in Nederland. Donderdagochtend stapte de ploeg in het vliegtuig naar Amsterdam. Vanwege het drukke schema trainde België voor de wedstrijd tegen Chili slechts één keer in het Wagener Stadion.

Bondscoach Raoul Ehren zag na die training wel meteen een hoop blije gezichten. ‘Die meiden waren dolgelukkig dat het veld in Nederland een stuk beter is dan in Spanje. In Spanje is het veld zó extreem stroef. Ik kan je filmpjes van sommige meiden laten zien dat ze zonder bal aan hun stick over het veld rennen en boem, plotseling gewoon neervallen omdat het veld zo stroef is. Bij het aannemen vlogen ook veel ballen de lucht in. Soms leek het wel alsof we met een hete aardappel aan het balanceren waren. Wat dat betreft zijn wij in het voordeel dat we nu in Nederland zijn. Teams die nu voor het eerst naar Spanje gaan, weten niet wat hen daar overkomt.’

Over de omstandigheden in Terrassa en het reizen van Spanje naar Nederland wil de ervaren coach verder niet te veel uitweiden. ‘Ik ben vooral blij dat we dit WK mogen spelen. Daar geniet ik met volle teugen van. Ik ben trots op hoe de meiden zich ontwikkelen. We hebben vier mooie wedstrijden gespeeld en ik kijk ernaar uit om in een vol Wagener Stadion te spelen.’

Bondscoach Raoul Ehren is blij met de winst op Chili. Foto: Willem Vernes

Top zes van de wereld

Tegen Chili, waartegen Nederland de groepswedstrijd pas diep in het vierde kwart besliste, liep België binnen vijftien minuten uit naar een voorsprong van 3-0. Het elftal is goed op elkaar ingespeeld. De sleeppush van Stephanie Vanden Borre, momenteel de medetopscorer van dit wereldkampioenschap, is een machtig wapen. Voorin heeft de jonge ploeg veel snelheid en scorend vermogen. De verdediging staat als een huis.

‘Vroeger werd altijd over de Belgische vrouwenploeg gezegd dat ze niet met druk konden omgaan. Op deze wedstrijd tegen Chili stond óók veel druk. Dat is ze deze keer wel goed afgegaan’, vertelde Ehren trots. ‘Het is ons doel om structureel bij de top zes van de wereld te horen. Ik durf wel te zeggen dat we daar momenteel in thuis horen. Het afgelopen jaar hebben we op Nederland en Argentinië na elk land in de Pro League verslagen. We worden steeds beter.’

Bondscoach Raoul Ehren met Sergio Vigil, de bondscoach van Chili. Foto: Willem Vernes

Als wij op de een of andere manier zand in de motor weten te strooien, dan kan het interessant worden Raoul Ehren over de kwartfinale tegen Nederland

De Belgische parel Englebert is nog maar 21 jaar, maar is eigenlijk al geen talent meer te noemen. Zij behoort nu al tot de beste speelsters ter wereld. Prachtig was haar tweede goal tegen Chili, de 5-0. Diep op de eigen helft veroverde Englebert de bal van een Chileense speelster, waarna ze begon aan de lange tocht richting het doel. Het was een soort shoot-out van een meter of zestig. Met haar backhand rondde Englebert af, haar vierde doelpunt dit wereldkampioenschap.

Hoewel ze verwacht dat het een loodzware wedstrijd wordt tegen Nederland, acht Englebert haar ploeg zeker niet kansloos. ‘Frédérique Matla is op dit moment nog niet top. Dat geldt eigenlijk voor heel Nederland. Ze spelen nog niet op honderd procent. Met de power in onze ploeg kunnen we misschien voor een verrassing zorgen. We zijn de afgelopen jaren dichterbij komen, maar dit is natuurlijk wel het wereldkampioenschap. Het zal moeilijk worden, maar het is niet onmogelijk.’

Ehren verwijst naar de halve finale van het EK van 2021 (3-1) en de twee ontmoetingen in het recente Pro League-seizoen (2-0 en 3-1), waarin de verschillen tussen Nederland en België klein waren. ‘Op voorhand was ik ervan overtuigd dat wij dit WK van iedereen kunnen winnen. Normaal gesproken is Nederland wel een maatje te groot. Het moet raar lopen wil Nederland geen wereldkampioen worden. Maar als wij op de een of andere manier zand in de motor weten te strooien, dan kan het interessant worden. Wij hebben niks te verliezen.’