Ze verdedigt in Oman straks het doel van Oranje tijdens het WK hockey5s. Toch twijfelde Kiki Gunneman (27) of ze überhaupt wel naar de Aziatische oliestaat wilde. Na lang wikken en wegen stapt ze zaterdag toch het vliegtuig in. Het grootste probleem? Homoseksualiteit is daar strikt verboden.
En dat is iets wat haar persoonlijk raakt. Veel meer dan de meeste van haar teamgenoten. Gunneman heeft namelijk een vriendin. Samen zijn ze gelukkig en wonen ze in Amsterdam. Nog nooit hebben zij zich onveilig gevoeld.
Maar hoe zat dat in een land waar homoseksualiteit verboden is? Ze twijfelde. Wist niet wat ze moest doen. Niet alleen vanwege de geldende regels in Oman. Gunneman is al jaren een fanatiek zaalkeeper, maakte ook daar deel uit van de nationale ploeg. Op het moment dat het WK hockey5s ter sprake kwam, was nog niet duidelijk dat er een streep zou gaan door het EK Zaal. Haar getob begon al een half jaar geleden, toen het toernooi in Muscat in het vizier kwam.
‘Dat er daar anders met homoseksualiteit wordt omgegaan schoot toen al door mijn hoofd’, vertelt Gunneman. ‘Ik heb veel met mijn vriendin en familie gesproken. Heb research gedaan naar het land. Normaal gesproken is mijn geaardheid daar gewoon strafbaar. Pas net voor het begin van het traject heb ik de definitieve knoop voor mezelf doorgehakt.’
Liever had ze de keuze niet zelf hoeven maken
Haar vriendin zal haar niet aanmoedigen in Muscat. Niet omdat ze niet durfde, maar omdat het niet lukte met haar deadlines voor school. ‘Ik had het heel leuk gevonden als mijn vriendin mee zou zijn gegaan. Misschien klinkt het vreemd, maar toch vind ik het niet vervelend dat het haar niet lukt. Vooral voor mijn eigen gemoedsrust. Mijn veiligheid is door de FIH gegarandeerd. Dat heeft de bond goed afgestemd met de autoriteiten daar. Maar die van mijn vriendin niet. Dan had ik me helemaal niet relaxed gevoeld. In de toernooi-bubbel zijn wij echt wel beschermd, maar de fans gaan op en neer naar een hotel. Of naar andere trekpleisters in de stad. Dat is toch een ander veiligheidsrisico.’
Misschien klinkt het vreemd, maar toch vind ik het niet vervelend dat het haar niet lukt. Vooral voor mijn eigen gemoedsrust. Mijn veiligheid is door de FIH gegarandeerd. Maar die van mijn vriendin niet. Dan had ik me helemaal niet relaxed gevoeld. Kiki Gunneman
Liever had ze gezien dat de keuze niet zelf had hoeven maken. Dat ‘ie voor haar gemaakt werd. Ze hoopte dat de hockeybond vooraf met de FIH selectiever zou kijken naar het land van toewijzing en de mate van acceptatie in dat land. ‘Op individuele basis bereik je zo weinig. Of ik nou wel of niet onder de lat verschijn. Als ik niet was gegaan, hadden mijn teamgenoten dat wellicht heel jammer gevonden, maar in Oman boeit het niemand of ik er wel of niet ben. Het was een lastige keuze. Want ik schat de kans reëel in dat dit mijn laatste WK ooit wordt.’
‘Bovendien is het spel geweldig’, gaat ze verder. Ze straalt als ze één voor één alle elementen opnoemt, die het voor haar als keeper zo mooi maken. ‘Ik geloof ook echt in het plan van de groep. Ook al is het misschien het laatste toernooi ooit, we zijn van plan iets super cools neer te zetten. We hebben echt een geweldig team.’
Statement met het team
Samen spraken ze regelmatig over Oman. Langzaam bekroop hen het idee om een statement te maken. De groep besloot dat het een aanvoerdersband voor gelijkheid en gelijkwaardigheid wil dragen in Oman. Dat verzoek ligt – nog onbeantwoord – bij de wereldhockeybond (FIH). In aanloop naar het toernooi kwam de groep met een statement op social media. ‘We maken ons geen illusies. Dit gaat de wereld niet veranderen. Maar ik hoop dat we de mensen om ons heen en de mensen die het hockey volgen, ervan bewust maken dat dit aan de orde is. En dat we ermee bezig zijn.’
Maar Gunneman wil benadrukken dat ze straks in Oman echt niet tegen de stroom in zal gaan zwemmen. ‘Uiteindelijk hebben we met z’n allen gekozen om te gaan, dus accepteren we daar de normen en waarden’, legt ze uit. ‘We gaan geen gekke dingen doen. We komen daar voor het hockey.’
Dit bericht op Instagram bekijken
‘Alle beetjes helpen’
‘Ik ben ik blij dat het team achter me staat’, besluit ze. ‘Ik vind het mooi dat we wat kunnen betekenen voor de gelijkheid in het hockey. Alle beetjes helpen.’
3 Reacties
charliejanssen
Er is al genoeg over gezegd, maar het blijft een absurde keuze van de bond om aan dit toernooi mee te doen. Ten eerste krijgen de dames er tot aan pak en beet (halve) finale geen enkele tegenstand. Ten tweede kost het weer een bak met geld om daar naar toe af te reizen met een gezelschap van de mannen en vrouwen. Dat geld had de bond vast beter kunnen besteden..
astridv
Knap hoe je de hele portee van het bericht weet te negeren Charlie. Eens met Kiki dat deze beslissing nooit aan een individuele speler moet worden overgelaten, cq dat de KNHB de selectiespelers hiermee opzadelt. Dat moet echt beter. Het interview met de FIH elders op de site is 1 groot schoonbezem verhaal, zonder enig begrip van het probleem waar we onze spelers mee opzadelen door de keuze voor Oman. 3 jaar gevangenis. Just saying. Misschien volgende keer even nakijken waar je aan meedoet. En Kiki: heel veel succes. Voor mij heb je al gewonnen.
peter-jansmits
Helemaal eens Astrid!!!!!! Gekkenhuis. Dit soort landen sikpen als dit soort praktijken daar plaatsvinden Met vriendelijke groet, PJ