Hoe het einde van Eva Drummond in Oranje tot stand kwam

Rigoureus kwam er vorige week een einde aan de internationale carrière van tweevoudig Wereldspeelster van het Jaar Eva Drummond (266 interlands, 34 doelpunten). Haar laatste interland – een 1-3 winst op Australië in de FIH Pro League – speelde ze op 18 februari in Rourkela in India. Hoe de imposante interlandloopbaan van de drievoudig olympisch en drievoudig wereldkampioen stapsgewijs uitdoofde.

Struikelend over de bal kwam viervoudig olympiër Drummond ongelukkig ten val in het Wagener Stadion in Amstelveen, op woensdag 10 november 2021 in het FIH Pro League-duel tegen België. Gestrekt lag ze op het groene tapijt, grijpend naar haar rechterknie. Ondersteund door teamgenoot Pien Sanders strompelde Drummond het veld af. Op krukken verliet ze het stadion.

Met terugwerkende kracht kan worden gesteld dat dáár de oorsprong ligt van het einde van haar interlandcarrière. Drummond had de voorste kruisband van haar rechterknie afgescheurd. Haar ongelukkige glijpartij in het Wagener Stadion was het startschot van een aaneenschakeling van cruciale momenten die haar interlandloopbaan uitdoofden, te beginnen bij een maandenlang en intensief revalidatietraject. Een race tegen de klok om op tijd fit te zijn voor het WK van de zomer van 2022. Een weg die ze succesvol aflegde tot aan de eindstreep, negen maanden later, maar die ontegenzeggelijk ook zijn tol eiste.

Eva Drummond en Margot van Geffen met de gewonnen wereldtitel in 2022. Foto: Willem Vernes

Uitgesloten na haar sabbatical

Negen maanden lang revalideren met de druk van een keiharde deadline zorgden ervoor dat Drummond uitgeblust raakte, vertelde ze later. Kort na het WK gaf ze de destijds net aangestelde bondscoach Paul van Ass aan dat ze gas terug wilde nemen. Haar knie was gerepareerd, maar haar geest nog niet. Ze besloot om haar interlandloopbaan tijdelijk te pauzeren.

‘Bij de start van het seizoen kwam ik erachter dat het afgelopen jaar erg zwaar voor me is geweest’, zei Drummond daar destijds zelf over. ‘Op het veld ben ik niet per se meer aan het genieten.’

Als kersverse student Sportmanagement aan het Johan Cruijff Institute richtte ze zich op haar studie. Ook stortte ze zich op de voorbereidingen van haar huwelijk in Zuid-Afrika. Mentaal herstelde Drummond. Maar sportief gezien waren de gevolgen van haar sabbatical desastreus.

Toen ze, na een afwezigheid van een half jaar, in maart 2023 aan Van Ass liet weten dat ze weer fris genoeg was om aan te sluiten bij het Nederlands elftal, nam hij een beslissing die ze niet zag aankomen. Hij riep haar niet op. Nu Oranje tijdens de winterstage in Zuid-Afrika zonder haar net was begonnen met het bouwen aan een nieuw teamproces, vond hij dit niet het juiste moment om haar aan te laten sluiten, vertelde hij.

Eva Drummond en voormalig bondscoach Jamilon Mülders, die haar in de zomer van 2022 selecteerde voor het WK. Foto: Willem Vernes

Haar comeback in Oranje

Maar dat niet alleen. Ook hockeyend gezien had Van Ass toen al zijn bedenkingen bij de toekomst van Drummond in Oranje. Tekenend hiervoor was de uitspraak die hij deed in De Telegraaf. ‘Het is niet meer de Eva van voor haar knieblessure.’

Vervolgens verstreken er maanden. Maanden waarin de Nederlandse hockeymachine ook zonder Drummond op volle toeren draaide. In Mönchengladbach veroverde Oranje in augustus de Europese titel.

Dat Van Ass haar in oktober 2023 tóch bij de selectie haalde, kwam voor Drummond als een verrassing. In zijn argumentatie wees hij vooral op haar verdiensten voor het Nederlandse hockey. ‘Ik vind dat ze een kans verdient’, zei hij.

Maar zijn twijfels over haar toegevoegde waarde op de Olympische Spelen van Parijs waren er nog steeds. ‘Eva is inmiddels anderhalf jaar ouder dan op het WK. Haar drive is er nog altijd, maar zijn de vorm en de fitheid er nog?’ vroeg hij zich af voor de camera van de NOS. ‘Daar kom ik alleen maar achter als ik haar uitnodig voor het Nederlands elftal.’

In de zomer van 2021 stapte Eva Drummond over van topclub Amsterdam naar middenmoter HGC. Foto: Bart Scheulderman

Het definitieve besluit

Lang duurde het niet totdat Van Ass een conclusie trok. Al na acht interlands met Drummond binnen de lijnen – drie in Argentinië en vijf in India – had hij genoeg gezien. Vorige week bracht hij naar buiten dat hij haar, samen met Margot van Geffen, niet oproept voor de Olympische Spelen van Parijs (26 juli–11 augustus). ‘Ik ga hen ook niet meer terugvragen bij plotselinge blessures van anderen’, voegde hij daaraan toe.

Illustratief was bovendien wat Van Ass over de verbanning van Drummond zei in het AD. Op het WK van 2022, waar Oranje onder leiding stond van Jamilon Mülders, had hij al gezien dat zij haar oude niveau niet meer haalde. ‘Ik heb het gevoel dat Eva de klap van de kruisbandblessure als speelster nooit te boven is gekomen. Ze kan niet meer het spel spelen wat ze in zich had.’

Juist die laatste constatering kwam bij de Wereldspeelster van 2018 en 2019 hard aan. ‘Ik vind zelf dat ik nog van toegevoegde waarde ben voor het team’, zei ze vorige week tegen de NOS. ‘Ik voelde me fit en goed, dus ik zag het niet aankomen. Dat maakt de teleurstelling extra groot.’