Vorig jaar waren er zieken bij de spelers en de begeleiding van Oranje, tijdens de HWL Final in Bhubaneswar. Zoals alle landen werden getroffen, behalve het thuisland. De lessen zijn daarvan geleerd door de medische staf, die maatregelen heeft genomen, maar onder leiding van teamarts Conny van Bentum tijdens het WK niet krampachtig wil doen over de hygiëne in India.
Van Bentum heeft de kip deze week al een keer naar de keuken teruggestuurd, omdat hij niet helemaal gaar was. Twee keer heeft ze om extra chloor gevraagd bij het hotel, omdat het chloorgehalte in het zwembad niet op orde was. In alle gevallen gaf het hotel meteen gehoor aan haar oproep.
Vorig jaar werden onder andere Thijs van Dam en Pirmin Blaak ziek bij de Hockey World League Final in India. Er waren wel meer spelers en medewerkers van de staf van Oranje die niet topfit waren in Bhubaneswar, in het Mayfair Lagoon hotel. Het gevaar ligt overal op de loer. Zelfs het water waar het veld in het Kalinga Stadium mee wordt gesproeid, kan een gevaar betekenen voor de gezondheid.
‘Ik ben best streng. En toch waren er vorig jaar zieken, vertelt Van Bentum. ‘We waren daardoor niet helemaal tevreden, maar we hebben er toch voor gekozen om hier in dit hotel te blijven, omdat we ook in gesprek konden met de keuken. Ze zijn behulpzaam en denken mee.’
Eigenlijk kan oud-olympisch zwemster Van Bentum maar één plek verzinnen die net zo’n uitdaging is op het gebied van hygiëne als India: ‘Guayaquil in Ecuador. Het WK zwemmen in 1982. Daar werd iedereen ziek. Dat had grote impact op het toernooi’, zegt de teamarts, die op dat WK ondanks alle gezondheidsproblemen het brons won op de 4×100 meter vrije slag estafette.
Internationals kunnen dankzij vriesdroogmaaltijden ook stamppot eten
Behalve zieke hockeyers die niet kunnen spelen, is het gevaar van een toernooi in India dat veel spelers gewicht verliezen, omdat ze te veel dezelfde gerechten eten, die in ieder geval veilig zijn. Geschild fruit, doorbakken kip en eieren – hardgekookt of aan beide kanten gebakken – zijn prima, maar schaaldieren, rauwe vis en vlees zijn dat in ieder geval niet in Bhubaneswar.
Om voor afwisseling te zorgen, hebben de spelers zelf lekkernijen uit Nederland meegenomen. Er zijn door de begeleiding op Schiphol koffers volgeladen met vezels, muesli en vriesdroogmaaltijden. Zo heeft Van Bentum chili con carne, pasta en Nederlandse stamppotten als vriesdroogmaaltijd meegenomen, zodat er wel degelijk afwisseling is voor de internationals.
Elke dag zit Van Bentum bovenop de hygiëne, zo ver daar sprake van kan zijn. Ze weegt elke dag ter controle de spelers, checkt elk buffet en keuken waar Oranje eet, meet elke ochtend het chloorniveau van het zwembad.
Ze gaf een paar dagen voor vertrek een uitgebreide presentatie aan het team, wat er nodig was om de kans zo groot mogelijk te maken, niet ziek te worden. Dat was geen rocket science, maar wel belangrijk. ‘Dat ging over wat je wel en niet kan eten. Over handhygiëne. De spelers hebben alcohol sterillium (handdesinfectie) om de handen te wassen. In India worden veel handen geschud. Hockey is ook een teamsport. In theorie zouden ze niet moeten knuffelen en elkaar moeten aanraken. Maar zo streng zijn we niet. Er moet ook een goede sfeer zijn.’
Vorig jaar moest bijna elk land behalve India bij de HWL Final een aantal zieken verwerken. Duitsland werd het hardst getroffen. De Oosterburen konden nauwelijks een team op de been brengen in de strijd om het brons tegen India. Ze besloten het toch te doen, met reservekeeper Mark Appel in de spits. Het werd een legendarisch verhaal, waarin Appel knap scoorde.
Niet krampachtig gaan doen, vindt Van Bentum
Maar Duitsland verloor uiteraard en overwoog net als Nederland om ergens anders te slapen. Uiteindelijk slapen de Duitsers na uitgebreid onderzoek en testen toch weer in het Trident Hotel, zoals bijna alle teams weer hun vaste plek van vorig jaar hebben opgezocht. De teams weten – net als Nederland – waarmee ze moeten werken op de plek waar ze slapen.
Van Bentum denkt dat er alles aan is gedaan om het toernooi op hygiënisch gebied zo veilig mogelijk te laten verlopen. Maar dan nog valt niets uit te sluiten. Het is wat het is, en er moet ook niet krampachtig mee worden omgegaan. Het is ook zaak te genieten van de charme die juist India te bieden heeft.
‘Het hotel heeft een goede atmosfeer. De spelers voelen zich hier behaaglijk. Ook de sfeer in het stadion geeft extra energie. Ze zijn hier helemaal hockeygek in India. Uiteindelijk moeten we ook een beetje geluk hebben.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.