Josine Koning: ‘Half uur gehuild na belletje van Alyson’

Alyson Annan had de woorden ‘Van harte gefeliciteerd’ nog niet uitgesproken of Josine Koning barstte woensdag in tranen uit in het telefoongesprek met de bondscoach van de Oranje Dames. Haar selectie voor de Olympische Spelen in Tokio maakte een einde aan een jarenlange en zeer intensieve concurrentiestrijd met collega-keeper Anne Veenendaal. En dat zorgde bij de 25-jarige sluitpost voor een enorme ontlading.

‘Inmiddels is het besef ingedaald, maar ik geloof dat ik woensdag wel een half uur heb gehuild’, zegt Koning vanaf een camping in het Limburgse Schin op Geul, waar ze even bijkomt van een hectische periode met het Nederlands elftal. ‘Ik was heel emotioneel, al meteen toen ik Alyson aan de lijn had. Ik had er gewoon geen woorden voor. Ik ben zo trots. Meteen daarna sprak ik mijn ouders en mijn beste vriendinnen, en ook toen hield ik het niet droog. De spanning van de afgelopen vier jaar kwam eruit.’

Hevige concurrentiestrijd

De keeperstrijd tussen Koning en Veenendaal bestaat al sinds 2017. Beide goalies waren kandidaat om de plek van Joyce Sombroek in te nemen, die na de Spelen van Rio in 2016 vanwege een slepende heupblessure noodgedwongen afscheid nam van de nationale ploeg. Maar omdat Koning en Veenendaal zo weinig voor elkaar onder deden, riep Annan een constructie in het leven waarbij beide keepers speelminuten konden maken.

Zo stond Koning maar bij tien van haar 79 interlands de volle zestig minuten onder de lat. Veenendaal keepte sinds Rio elf volledige interlands. In 65 interlands van de Oranje Dames stonden beide keepers elk een helft onder de lat. In al hun wedstrijden maakten ze – uiteraard met hulp van hun ploeggenoten – van Oranje een schier onneembare vesting. Koning hield in vijftig van haar 79 interlands de nul en stond slechts twintig treffers toe. Veenendaal stapte 53 keer zonder tegengoal van het veld in haar 84 optredens sinds 2017. Ze werd in die periode maar 25 keer gepasseerd.

Josine Koning organiseert haar defensie in de gewonnen EK-finale tegen Duitsland van afgelopen zondag. Foto: Willem Vernes

Het zijn statistieken die je licht in het hoofd maken. Het tekent het luxeprobleem waarmee Annan en haar stafleden te maken hadden op weg naar de Spelen, waar maar één keeper op de spelerslijst komt te staan. Enkele maanden terug sprak Annan een lichte voorkeur uit voor Koning, maar dat zorgde bij de sluitpost van Den Bosch allerminst voor ontspanning. Integendeel.

‘Ik ben de afgelopen maanden heel bewust aan de slag gegaan met een aantal punten. Ik denk dat mijn stabiliteit een grote kracht is. Rustig blijven, rust uitstralen, geen gekke fouten maken. Ik ben een technische keeper en focus me op de houdbare ballen. Elke keer probeer ik mijn ondergrens daarbij hoger te leggen.’

Cruciale reddingen

Koning speelde in de gewonnen EK-finale tegen Duitsland (2-0) een cruciale rol in de fase dat Oranje in de verdrukking zat. Met een aantal katachtige reddingen in het moeizame derde kwart voorkwam ze dat de Duitsers op gelijke hoogte kwamen en gaf ze een signaal af dat er niets te halen viel in de Nederlandse cirkel. Koning: ‘Ik heb nog nooit zoveel ballen op me afgevuurd gehad als in dat kwart. Na die dubbele save bij een van de vele strafcorners kwam er wat los bij me. Ik juichte om mijn eigen reddingen. Dat doe ik normaal nooit. Ik blijf altijd rustig. Maar op dat moment was die ontlading blijkbaar even nodig.’

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door OranjeHockey (@oranjehockey)

Balen van Spaanse tegentreffer

Koning is ervan overtuigd dat haar optreden in de finale tegen Duitsland niet het verschil heeft gemaakt in de keeperstrijd. ‘Ook Anne heeft een uitstekend EK gekeept. Ze was ook al top tijdens de playoff-finale tussen Den Bosch en Amsterdam’, zegt de 79-voudig international met lof over haar collega. Koning kende tijdens de groepsfase zelf even een momentje van twijfel, toen ze tegen Spanje bij een 7-0 voorsprong een doelpunt van Laura Barrios moest toestaan. Dat was de enige tegentreffer voor haar tijdens het EK.

‘Ik baalde na afloop enorm van die tegengoal. Was bloedchagrijning. Voor mijn gevoel was dat een houdbare bal, die tussen mijn benen door in het doel verdween. Maar als je dan na afloop gaat analyseren dan zie je dat dat eigenlijk een heel knap doelpunt was. Ze neemt de bal ineens uit de lucht aan en tikt hem in een vloeiende beweging laag binnen. Daarom kon ik er uiteindelijk wel mee leven.’

Mentaal zwaar

Die instelling tekent het streven naar perfectie bij de keeper, dat in de onderlinge concurrentiestrijd met Veenendaal alleen maar is toegenomen. De weg naar een plek in de olympische selectie is zwaar geweest voor beide doelverdedigers, zeker ook in mentaal opzicht.

Koning: ‘Het is natuurlijk een gekke situatie geweest, die keeperstrijd. Het heeft van ons allebei een heel volwassen, professionele houding gevraagd. Vóór het EK hebben we een gesprekje met elkaar gehad. Daarin hebben we afgesproken dat we altijd normaal tegen elkaar blijven doen. We hebben uitgesproken dat het een sportieve concurrentiestrijd is, geen gevecht op leven en dood.’

‘Het is niet zo dat wanneer Anne een fraaie redding maakt, ik me meteen een mindere keeper moet voelen, of andersom’, vervolgt Koning. ‘We misgunnen elkaar niets. We kennen elkaar al lang en gaan uit van elkaars beste intentie. Ik ben ervan overtuigd dat we elkaar de laatste jaren door de sportieve strijd naar een hoger niveau hebben gestuwd.’

Koning en Veenendaal vieren de winst van het EK in Antwerpen, twee jaar geleden. Foto: Willem Vernes

Appje naar Veenendaal

Zo blij als Koning is met haar startbewijs als vaste kracht voor Tokio, zo pijnlijk moet het gevoel zijn bij Veenendaal. Ze mag dan weliswaar mee naar de Spelen, maar rekent als reserve uiteraard niet op speeltijd. Is er na het belletje van Annan nog contact geweest tussen beide keepers? ‘Ik heb Anne gisteren een kort berichtje gestuurd. Om even te laten weten dat ik het klote voor haar vind. Ze heeft ongetwijfeld even tijd en ruimte nodig om dit te verwerken. Zoals Alyson al zei bij de bekendmaking van de selectie: er zijn een aantal dromen uitgekomen, maar ook een paar in duigen gevallen. Dat besef ik me heel goed.’

Dan, na een korte stilte: ‘Ik denk dat dit team met ons twee keepers van wereldklasse heeft. Het is eigenlijk doodzonde dat er op de Spelen maar eentje in actie kan komen.’