Marijn Veen wil aan tweede hoofdstuk beginnen met Oranje

Precies twee weken geleden zat Marijn Veen (22) op de bank in Utrecht, samen met haar huisgenootje. Toen in de WhatsApp-groep van de familie Veen een bericht van haar broer voorbij kwam: Marijn Veen is door de FIH genomineerd als wereldtalent van het jaar.

De nuchtere international las het bericht op hockey.nl vol enthousiasme voor aan haar huisgenootje: ‘De Goede, De Waard en Welten genomineerd voor speelster van het jaar, Bakker genomineerd voor speler van het jaar’. Snel scrollde ze het artikel door en scande ze in een oogopslag vol verbazing haar naam. Hoe kon dat nou?

Voor China kende niemand mij. Mijn naam had nog niemand gehoord. Na het toernooi wisten ze wie ik was. Marijn Veen

Een nominatie die ze niet aan zag komen. Ze werd ook niet van tevoren benaderd door haar coach, club of FIH zelf. ‘Toen ik het zag, dacht ik echt: huh? Hoe kan dit nou? Het kwam zo onverwachts.’ Inmiddels is de aanvaller van Amsterdam en Oranje de schrik te boven. ‘Dit is zo bijzonder. Ik vind het zo vet dat ik hiervoor genomineerd ben.’

Toch kan ze haar nominatie nog steeds moeilijk bevatten. ‘Er zitten zoveel rising stars in ons team. Wat dacht je van een Ginella Zerbo of een Pien Sanders? Hoezo hebben ze dan voor mij gekozen?’ Even denkt de speelster die op de Champions Trophy haar debuut maakte en meteen topscorer van het toernooi werd na over die vraag, waarna ze hem probeert te beantwoorden. ‘Voor China kende niemand mij. Nog niemand had mijn naam gehoord. Na het toernooi wisten ze wie ik was.’

Marijn Veen (links) en Ginella Zerbo (rechts) tijdens de wedstrijd op de Champions Trophy tegen Australië. Foto: Orange Pictures / André Weening

Veen is genomineerd samen met Ambrose Malone (Australië), Lena Tice (Ierland), Lucina von der Heyde (Argentinië) en Nike Lorenz (Duitsland). Vier namen waar de aanvaller graag tussen staat. ‘Ze zijn alle vier al meer bekend dan ik ben. Ze doen al langer mee met de nationale teams. Tegen bijvoorbeeld Nike heb ik vaak in de zaal gespeeld. Zij is echt heel sterk. Maar ik denk dat Von der Heyde wint. Zij is echt enorm goed en kan al bepalend zijn voor de Argentijnse ploeg. Ze draait al lang mee met het team.’

Hockeyjaar in stroomversnelling

Veen heeft een fantastisch hockeyjaar achter de rug. Een jaar waarin haar hockeycarrière in een stroomversnelling kwam. Dat begon al in januari, toen Veen zowel het EK als het WK mocht spelen met Oranje Dames Zaal. Het spelletje dat altijd een speciaal plekje in haar hart draagt. ‘Het EK maar vooral het WK was zo bijzonder. Hoewel we de finale verloren van Duitsland, heb ik er echt van genoten.’

Al snel gaat haar volgende gedachte uit naar haar eerste play-offs in Hoofdklasse met haar club Amsterdam. De hoofdstedelingen wonnen de halve finale van SCHC, maar gingen er in de finalewedstrijden tegen Den Bosch keihard af. Toch koestert Veen de herinnering. ‘Ik speelde met Kampong natuurlijk al in de Hoofdklasse, maar haalde geen play-offs. In mijn eerste jaar met Amsterdam mocht ik ze spelen. Je weet van tevoren niet hoe het is, maar ik heb er zo van genoten. Ik denk daar nog steeds wel eens aan terug. Ondanks het resultaat, was het voor mij een mooi moment.’

Marijn Veen in Changzhou tijdens de Champions Trophy in duel met de Chinese Zixia Ou. Foto: Orange Pictures / André Weening

Het grote Oranje

Veen gaf haar goede eerste seizoen bij Amsterdam deze competitie een nog beter vervolg. Ze scoorde in de eerste seizoenshelft aan de lopende band bij Amsterdam. Het grote Oranje lonkte. Veen speelde met Jong Oranje al diverse toernooien, zelfs met aanvoerdersband om. Maar het belletje van bondscoach Alyson Annan bleef tot dat moment nog altijd uit. De aanvaller werd uitgenodigd in oktober uitgenodigd voor de trainersgroep. In aanloop naar de Champions Trophy mocht ze drie keer trainen met de grote spelersgroep van Oranje. Die trainingen vond Veen al een hele eer. Des te groter was de verrassing toen Annan haar belde dat ze haar debuut in Oranje op de Champions Trophy in China mocht maken. ‘Dat was zo onwerkelijk. Ik wist niet wat ik hoorde.’

Haar interlands zal de jonge aanvaller nooit meer vergeten. Ze speelde haar eerste zes interlands met Oranje waarin ze vijf keer tot scoren kwam. Ze greep met haar ploeg het goud en pakte zelf de prijs voor topscorer én talent van het toernooi. Een prachtig debuut voor de spits, die niet kan wachten om met Oranje aan een tweede hoofdstuk te beginnen. Die honger naar de bal was even weg. Toen Oranje terugkwam uit China, legde Veen haar stick even aan de kant. De afgelopen tijd heeft ze vooral veel nagenoten. Ze moest even op haar in laten werken wat er allemaal gebeurd is. ‘Maar maak je geen zorgen hoor, ik ben nog steeds de nuchtere Marijn. Mét heel veel honger naar de bal.’

Stemmen op jouw beste speler, keeper of talent van de wereld kan nog steeds. Breng hier je stem uit. De winnaars worden op 14 februari bekend gemaakt.