Matla geniet ook even als middenvelder van haar honderdste cap

Ze is er de speelster niet naar om naast haar schoenen te lopen. Zelfs als ze meerdere goals scoort, kan Frédérique Matla – nuchter als ze is – daar bijna schouderophalend over doen. Toch geeft de spits van Oranje toe dat het ‘best bijzonder’ was om zondagavond, op het WK,  in een volgepakte Wagener Stadion tegen Duitsland (3-1 zege) haar honderdste interland te spelen.

Er was voor Matla (25) ook geen ontkomen aan, want het treffen tegen de oosterburen stond deels in het teken van haar jubileum. Met een aankondiging door de FIH vooraf, ballonnen met de cijfers 100 tijdens het volkslied op de tribune (‘actie van mijn familie en mijn vriendje’) en natuurlijk een grote bos bloemen plus dikke knuffels van haar ploeggenoten na afloop.

‘Dit is toch wel een mijlpaal om bij stil te staan’, bekent Matla als ze met de bos ruikers in de hand de pers te woord staat. ‘Tijdens het volkslied bedacht ik me dat dit de honderdste keer is dat ik het meezing. Jammer dat ik het nog steeds fout doe…’

Frédérique Matla als stralende middelpunt tussen haar ploeggenoten van Oranje. Foto: Willem Vernes

Ze vergezelt die laatste opmerking met een grote glimlach. Een lach die haar gezicht in het Oranje-shirt al zo vaak heeft gesierd. De honderd interlands zijn gezien haar statistieken één grote zegetocht geweest. Met liefst 73 goals en 21 assists in honderd interlands en een karrevracht aan gouden medailles. ‘Die statistieken zijn mooi, maar het is belangrijker om mooie herinneringen te maken met mijn ploeggenoten’, doceert ze.

Vaandeldrager

Matla speelde op 11 juni 2017 in Londen haar eerste interland tegen Engeland. ‘Daar kom je dan binnen met nul interlands, terwijl er diverse speelsters rondlopen die er dan al meer dan honderd hebben gespeeld’, herinnert ze zich. ‘Nu durf ik wel te zeggen dat ik zelf een van de ervaren speelsters ben.’

Die groei van groentje naar een van de vaandeldragers is niet zonder slag of stoot gegaan, stelt Matla. ‘Ik ben mezelf in die periode vaak tegengekomen. Dan kun je bij de pakken neer gaan zitten – heb ik vaak genoeg gedaan – maar uiteindelijk heb ik daarvan geleerd en ben ik doorgaan. Ik denk dat ik door die leermomenten ben gegroeid. Van mijn onzekere eerste WK tot nu. Ik heb leren genieten van belangrijke momenten, leren plezier te hebben met mijn ploeggenoten. Ik ben trots op de hele cyclus van Rio naar Tokio, waarin al die inspanningen zich hebben uitbetaald in goud op het vetste toernooi dat ik ooit heb gespeeld. Die cyclus zet ik graag nog een keer door.’

Meetmoment

Op de weg naar nieuw olympisch goud in Parijs 2024 is prolongatie van de wereldtitel momenteel het volgende en dus belangrijkste meetmoment. Nederland is wat dat betreft goed gestart. Nadat in de openingswedstrijd Ierland met 5-1 werd verslagen, pakte Oranje zondag tegen Duitsland opnieuw de volle buit. Een overwinning die moeizaam tot stand kwam, erkent Matla. ‘We waren niet goed. Dat zat er na de warming-up al een beetje aan te komen. We waren mat en stil. We leden tijdens de wedstrijd te veel balverlies en verloren te veel duels.’

Mijn debuut in Oranje was de eerste keer dat ik in de spits stond. Daarvoor heb ik altijd op het middenveld gespeeld. Frédérique Matla

Het gevolg was een rommelige wedstrijd, waarin Oranje aanvallend ook weinig gevaar kon stichten. ‘We haalden maar twee of drie corners. Dat zegt wel iets over het rendement. Aan de andere kant: we hebben wel gewoon met 3-1 gewonnen van een sterk Duitsland.’

Het gebrek aan stootkracht bij Oranje zorgde ervoor dat Matla tijdens het tweede WK-duel amper in het spel voorkwam. De teleurstelling daarover was van haar gezicht af te lezen. ‘Ik ben ooit ook op hockey gegaan om lekker met een balletje te klooien. Ik wil graag veel aan de bal komen, ben teleurgesteld als dat niet lukt. Maar soms is het niet anders. Het is dan zaak om toch scherp te blijven.’

Frédérique Matla juicht nadat Maria Verschoor (links) tegen Duitsland de 3-0 heeft gemaakt. Foto: Willem Vernes

Een kunstje dat Matla als geen ander verstaat. Ze is wel vaker tijdens duels een tijdje onzichtbaar om dan toe te slaan als ploeg haar nodig heeft. Meestal met een treffer. Zondag met een indirecte assist. Als een schotje van Laurien Leurink voorlangs dreigt te gaan, steekt Matla net op tijd haar stick ertussen waardoor de bal richting doel gaat. Daar brengt goalie Julia Sonntag in eerste instantie nog redding, maar in de rebound is het voor Maria Verschoor een makkie om de 3-0 te scoren. De wedstrijd zit in de tas voor Oranje.

Dat Duitsland in de slotfase nog 3-1 maakt, is leuk voor de statistieken, maar doet niets af aan het feit dat Nederland volgende week de kwartfinale gaat spelen. Chili, op papier de zwakste tegenstander in de poule, is woensdag de laatste hobbel op weg naar de kwartfinale. Matla: ‘Volgens mij zijn we daar vrij zeker van.’

Middenvelder

De spits maakt zondag in de slotfase net als de vorige twee duels haar opwachting als middenvelder, nadat Eva de Goede uit voorzorg vroegtijdig naar de kant gaat. ‘Af en toe pak ik nog wat minuutjes op die plek mee. Ik vind het wel leuk. Mijn debuut in Oranje was de eerste keer dat ik in de spits stond. Daarvoor heb ik altijd op het middenveld gespeeld. Wat dat betreft is er een leven voor mijn debuut en na mijn debuut.’

Matla in opperste concentratie. Foto: Willem Vernes

In de jeugd van Den Bosch maakte Matla centraal op het middenveld furore. ‘Ik was de spelverdeler. De balletjes open aannemen, acties maken, een-tweetjes. Dat is een andere Matla, zo kent niemand mij. Nu heb ik vaak een mannetje in mijn rug en is het wegdraaien. Soms mis ik het spelen op het middenveld wel. Zou ik het lekker vinden om vaker de bal te hebben en iemand voor me om mee samen te spelen.’

Heeft ze voor de toekomst ambities om een lijn te zakken? ‘Ik sluit het nu uit, maar voor nu is dit wat het is en ben ik blij in de spits.’