Duco Telgenkamp: ‘Mijn doel is om het EK en WK te spelen’

Over tien dagen is hij jarig, Duco Telgenkamp wordt dan 21. Maar nog voordat hij zijn kaarsjes mag uitblazen, kreeg hij al een groot cadeau. Een uitnodiging van bondscoach Jeroen Delmée voor de EK-trainingsgroep van Oranje. Een compliment na een fantastisch seizoen voor de spits van Jong Oranje en Kampong, die drie jaar geleden nog even gestopt was met hockey. 

Wat maakte Telgenkamp een indruk, vorige maand in Eindhoven. De plek waar al het Pro League-geweld van Oranje dit kalenderjaar begon. Met zijn bonkige lijf en heerlijke acties. Drie keer kwam de Hagenees in actie en hij tekende direct voor vijf doelpunten. Zelfs twee tijdens zijn debuut. Hij kreeg als jonkie de kans om zich na zijn goede jaar te laten zien. Een boodschap die niet aan dovemansoren was gericht. 

‘Weet je’, begint Telgenkamp aan de andere kant van de telefoon. ‘Ik weet wat ik kan. Ik weet dat als het er allemaal uitkomt, het allemaal goed voelt’. De overtuiging klinkt in zijn stem. ‘Dat meen ik’, gaat hij verder. ‘Ik ben nooit de beste hockeyer geweest. Ben afgevallen voor Nederlands B en A. Maar ik heb altijd het gevoel gehad dat ik er zou komen. Dat zelfvertrouwen heeft me gebracht waar ik nu sta. Ik weet dat het in me zit.’

Duco Telgenkamp viert feest. Foto: Willem Vernes

Beste spits van Nederland worden 

Is het arrogant? Dat niet. Telgenkamp blaakt nou eenmaal van zelfvertrouwen. Zo steekt de spits in elkaar. Wellicht ontstaan doordat hij zijn leven lang al kickbokst. Maar een jaar of drie geleden twijfelde hij. Stopte de spits zelfs even met hockey. Toen kwam hij erachter wat hij wilde. De beste spits van Nederland worden. Toen ging de knop mentaal om. ‘Ik ben misschien een atypische speler’, analyseert hij zichzelf. ‘Er zit veel gif in me. En ik ben heel doelgericht. Maar ik ben minder lief dan anderen. Ik heb veel bravoure.’ 

Maar bakken met bravoure of niet, toen Telgenkamp hoorde dat hij onderdeel uit mag maken van de trainingsgroep van het EK, maakte ook zijn hart een sprongetje. ‘Het is supersnel gegaan. Jeroen Delmée gaf me in Eindhoven een hint. Dat mijn zomer er misschien anders uit zou zien. Het was een aanwijzing, maar de spanningen gierden door mijn lijf. Pas toen ik het definitief hoorde, durfde ik echt blij te zijn.’

‘Echte goalgetter’

Delmée kon niet anders dan hem meenemen in de voorselectie. ‘Duco heeft een heel goed seizoen gedraaid bij Kampong en heeft de lijn bij Oranje doorgezet’, vertelt de bondscoach. ‘We wilden hem eigenlijk eerst op het WK met Jong Oranje laten richten, maar hij heeft het in zijn wedstrijden zo goed gedaan dat hij er nu al bijkomt. Als hij zo doorgaat, dan hebben we er een echte goalgetter bij.’

‘Duco is fysiek sterk en is heel doelgericht. Alles gaat bij hem richting goal en hard ook. Met een beetje geluk had hij zelfs nog een, twee goals meer gemaakt. Hij is een echte killer in de cirkel’, aldus Delmée, vlak na de bekendmaking van de selectie die toewerkt naar het EK. 

Duco Telgenkamp krijgt de felicitaties van bondscoach Jeroen Delmée. Foto: Willem Vernes

Het zijn mooie woorden voor het talent van Kampong. ‘Het is bizar’, reageert Telgenkamp. ‘Ik kom net kijken, ik ben nog lang niet klaar. Ik ben nog niet tevreden met mijn kunnen. Ik wil meer.’ Want behalve een EK in augustus, staat er voor Telgenkamp ook een WK met Jong Oranje op de planning. ‘Mijn doel is om die twee toernooien te spelen, maar ik ga stap voor stap. Eerst promoveren met HDM, EK-goud halen met Jong Oranje, spelen voor Kampong en nu dit.’

Maniak, gekkie en jekko 

Als je de spits hoort, klinkt de kalmte in zijn stem. Dat hoort hij vaker. Volgens hem is er ook een groot verschil tussen de Duco binnen en buiten het veld. ‘Binnen het veld ben ik een maniak. Een gekkie. Een jekko. Keihard gasgeven, pakken wat je pakken kan. Buiten het veld ben ik Duco. Dan ben ik wel lief hoor. Als ik een gekkie in het veld wil zijn, moet ik buiten de lijnen rustig zijn.’

Hij geniet met volle teugen van zijn weg richting de top. ‘Maar ik blijf scherp en doelgericht. Ik heb honger voor nog veel meer.’