Volhardende Hertzberger en Blaak trekken Oranje over de streep

Jeroen Hertzberger en Pirmin Blaak vonden het ware hockeygeluk weer samen op het WK in Bhubaneswar, toen ze een oud ritueel dat ze bij Rotterdam hadden ontwikkeld, opnieuw konden opvoeren. Hertzberger bleef na zijn tweede shoot-out wijzen naar keeper Pirmin Blaak. Die nam daardoor het initiatief, plukte de bal van de stick van Australiër Beale en keepte Oranje naar de finale van het WK in India.

De Indiase cameraman liep voor de voeten van Hertzberger langs, zoals de cameraman in het hockeygekke India bij elke shoot-out de spanning nog even opvoerde door de klaarstaande spelers te passeren, om te benadrukken dat het erop of eronder was. Het brok dynamiet dat na Rio op een zijspoor was geraakt, maar zichzelf sinds april weer terug in Oranje had gewerkt, kon Nederland tegen Australië weer op matchpoint schieten van de shoot-outs, in de halve finale van het WK.

Hertzberger nam zich voor om geduldiger te zijn dan de eerste keer. De eerste shoot-out die Hertzberger nam, werd knap gered door de Australische keeper Andrew Charter, waarna de felle Rotterdammer in de laatste van de acht seconden de bal nog net tegen de plank wist te pushen. De Rotterdammer leek de tweede keer eindeloos de tijd te nemen, toen hij het noodzakelijke bochtje om de grabbelende keeper Charter maakte en tergend langzaam scoorde, vanuit een moeilijke hoek.

‘Zo’n cameraman is echt heel irritant voor je neus, als je die shoot-out neemt. Maar dit is India. Dit is een WK met toeters en bellen’, bekende Hertzberger na de halve finale. Met zijn handgebaren voelde hij dat Blaak deze shoot-out zou stoppen. Bij Rotterdam werden ze samen landskampioen. Ze raakten even gebrouilleerd na Blaaks overstap naar Oranje-Rood, maar vonden elkaar definitief weer terug in het Indiase Bhubaneswar. Blaak herinnerde zich dat als Hertzberger naar hem wees bij een shootout-serie, hij als keeper risico moest nemen.

Jeroen Hertzberger (Ned) heeft de shoot-out gescoord. Nederland wint de halve finale na shoot outs tussen Nederland en Australië bij het WK Hockey heren in het Kalinga Stadion. Foto: Koen Suyk

Ondanks de mokerslag richtte Oranje zich op

Blaak gooide zijn ziel en zaligheid in die laatste shoot-out en ging tegen Daniel Baele voor de interceptie. Hij gaf zijn eerste toernooi dat hij eerste keeper is van Oranje – na zeven jaar wachten – een fantastische glans mee door Nederland naar de finale te keepen. In het uitverkochte Kalinga Stadium waren de gewonnen shoot-outs benzine op het Nederlandse vreugdevuur, in de Indiase hectiek.

Het momentum leek juist in Australisch voordeel. De gewonnen shoot-outs na de ongelukkige 2-2 in de laatste minuut, waren het ultieme voorbeeld dat de ruggengraat van dit Oranje sterk is. Australië was zaterdag alleen de eerste paar minuten het team dat twee wereldtitels achter elkaar pakte, met een stormachtig begin. Heel even gingen de gedachten terug naar de WK-finale in Den Haag, toen Australië met 6-1 won. Nu was het spelbeeld anders. ‘Die bluf van hen hebben we snel afgekapt. Wij waren opportunistisch aan het hockeyen. Af en toe een duw uitdelen, twee tegen één zoeken en die gasten eraf rennen’, analyseerde Hertzberger, die kernachtig concludeerde: ‘Als het loopwerk en het fysiek gelijk is tussen ons, hebben wij net meer hockey.’

Nederland wint de halve finale na shoot outs tussen Nederland en Australië bij het WK Hockey heren in het Kalinga Stadion. Keeper Pirmin Blaak  wordt besprongen door oa Seve van Ass, Thijs van Dam en Mirco Pruyser. Foto: Koen Suyk

Jonas de Geus opende de wedstrijd met zijn actie

Al het fysieke werk dat Oranje de afgelopen jaren had gedaan, miste zijn uitwerking niet op de gele machine, die er nog steeds angstaanjagend uitzag met hun mouwloze gele hempjes waar de grote spierballen onderuit kwamen. Maar waar Australië aanvallend vooral de ‘kont erin gooide’ in duels en dan de cirkel probeerde te bereiken, overwonnen de hockeykwaliteiten van Oranje.

Dat hockey werd geïllustreerd door de solo van talent en rechtsachter Jonas de Geus, die met twee bonkige Australiërs voor zijn neus deed alsof hij weer in Almere stond. Toen hij in de jeugd in de Billie Holidaystraat in de Muziekwijk met zijn vrienden lekker op straat hockeyde. Hij haalde de bal naar links, toen naar rechts en versnelde naar de achterlijn, en vond verdediger Glenn Schuurman die knap de 1-0 binnentikte.

Ook mooi was de aanname van de scoop van links door Seve van Ass, die met de verdediger voor zijn neus aan een solo begon, die eindigde met een voorzet die enigszins gelukkig tot 2-0 werd gepromoveerd. Tussendoor had doelman Blaak in de twintigste minuut drie reddingen op rij verricht en keepte hij de wedstrijd van zijn leven.

Oranje viert de overwinning op Australië. Foto: Koen Suyk

Geduld is beloond voor de Rotterdammers

Het beeld van een juichende Hertzberger, die met zijn vingers wees naar Blaak, die zeven jaar als tweede keeper geduld moest hebben, bleef in het hoofd zweven. Twee Rotterdammers, ooit teamgenoten, ooit uit elkaar gegaan, maar weer samengekomen. Blaak toonde dat geduld en hard werken zich uiteindelijk uitbetaalt. Hertzberger liet zaterdag zien waarom hij zich de blubber had gewerkt om zijn comeback te maken aan de wereldtop.

In het verre India staat zondag 16 december de Derby der Lage Landen op het programma tussen Nederland en België. Oranje maakt zich op voor hun vierde wereldtitel. De Belgen nemen na het zilver van Rio en het EK in Amsterdam alleen maar genoegen met goud. Dit Oranje overwint tot nu toe in India alle obstakels die ze moet overwinnen. Nog één enorm obstakel te gaan.