Rood-Wit Heren 1 zet na degradatie in op eigen jeugd

‘En toen was het opeens afgelopen’, memoreert Gijs Kist, de aanvoerder die eind april nog optimistisch was over de overlevingskansen van zijn ploeg, een paar dagen na de degradatie van Rood-Wit uit de Overgangsklasse. ‘Het duurde na dat doelpunt even voordat het bij mij indaalde dat het echt helemaal klaar was.’

Rood-Wit deed alles behalve overtuigen in de play-offs tegen Zwart-Wit. De Aerdenhouters verloren het 1e duel van de best-of-3-serie met 3-0. Die zaterdag erop, in eigen huis, waar Kist zijn laatste thuiswedstrijd speelde, maakte de overgangsklasser op het nippertje gelijk om vervolgens de shoot-outserie wel naar zich toe te trekken. Een dag later ging het alsnog mis voor de gerenommeerde Noord-Hollandse vereniging. Een 2-0 achterstand werd in eerste instantie, wederom op het laatste moment, weggepoetst. In de verlenging besliste de Bredanaars alsnog het duel.

Herrijzenis

‘We herrezen in de play-offs 2 keer van de bijna-dood. In de rust voor de verlenging waren we helemaal euforisch van de late gelijkmaker en dachten we dat we de overwinning mee naar huis zouden slepen. In zo’n verlenging kan het natuurlijk 2 kanten op. Een goede actie van ons werd afgefloten, waarop zij een corner kregen. Die werd er goed uitgelopen, maar het werd toch een 2e corner. Die ging erin. Het zijn allemaal kleine dingetjes, maar als die onze kant op vallen, speelden we nog Overgangsklasse.’

Het mocht niet zo zijn. Na de beslissende goal van Yannick Warnier, schreeuwden en huilden de Rood-Witters. ‘Iedereen; spelers, coach, manager, was helemaal ontdaan. In de bus terug was het lang doodstil. Na een tijdje konden we er toch over praten en de situatie relativeren. Uiteindelijk is het maar sport.’ Erg overtuigd lijkt Kist zelf niet van die conclusie. ‘Het is dan misschien niet je werk, maar wel de belangrijkste bijzaak in je leven.’

Bronzen Speld

‘Zwart-Wit is een goede ploeg en we waren aan elkaar gewaagd. Ik denk dat ze het goed zullen doen in de Overgangsklasse. Feit is wel dat we niet alleen zondag verloren hebben. Het waren eerder in het seizoen al de wedstrijden tegen Amersfoort, Alkmaar, Ring Pass… Als je 1 van die 3 wint, waren die play-offs nooit nodig geweest.’

Er zijn leukere manieren om afscheid te nemen. Kist verlaat Rood-Wit Heren 1 na 10 jaar met een degradatie. Hij was de laatste overgebleven speler van het elftal dat 6 jaar geleden nog kampioen in de OVK werd. Zaterdag ontving hij uit handen van voorzitter Peter Kwant de Bronzen Speld voor zijn jarenlange inzet voor het 1e. ‘Ik was toen al bezig met de wedstrijd van zondag. Ik kon alleen maar zeggen “Bedankt en tot morgen”, terwijl ik eigenlijk onze manager, die zijn ziel en zaligheid in dit seizoen had zitten, had willen bedanken.’

Aan het hart

Kist stopt met tophockey om zich op zijn maatschappelijke carrière bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken richten, maar sluit een terugkeer bij Heren 1 over enkele jaren niet uit. ‘Als trainer of weet ik het wat. Die jongens gaan me aan het hart. Er staat nu, in tegenstelling tot in het verleden, een stevige basis met talentvolle jongens uit eigen jeugd. Dat in combinatie met goede trainers, die we al hebben, moet goed genoeg zijn voor een snelle terugkeer naar de Overgangsklasse.’