Dirkie Chamberlain: ‘Bij Huizen word ik wél gewaardeerd’

Noem het gerust de sensatie van de Promotieklasse-transfers van dit seizoen. Dirkie Chamberlain, Zuid-Afrikaans international en tot een paar maanden spelend voor hoofdklasser HGC, stapte deze zomer over naar Huizen. Noodgedwongen begint de goaltjesdief met 241 interlands op haar naam aan een geheel nieuw hoofdstuk in haar lange hockeycarrière. ‘HGC heeft mij de kans ontnomen om dit jaar in de Hoofdklasse te spelen.’

Chamberlain (36) speelde sinds 2020 voor HGC. Met haar ervaring zorgde ze voor een kwaliteitsinjectie. Een waar de club uit Wassenaar na jarenlang dobberen tussen Hoofd- en Promotieklasse naar snakte.

Drie seizoenen later kreeg de spits keihard de deksel op haar neus. Want met nog maar één wedstrijd te gaan, hoorde Chamberlain afgelopen mei dat er voor het komende seizoen geen plek meer voor haar in de selectie was.

‘Dat kwam als een volledige verrassing. Coach Suzan Veen-van der Wielen en de commissie tophockey gaven aan dat ik niet meer in het team paste. Ik stond door mijn leeftijd de ontwikkeling van jongere speelsters in de weg, zeiden ze.’

‘Dat verbaasde mij. Niet alleen omdat leeftijd maar een getal is en niets zegt over kwaliteit. Maar ook omdat ik alle jaren bij HGC juist bezig was met het opkrikken van het niveau van mijn teamgenoten. Ook vorig seizoen had ik nog geen enkel negatief signaal gekregen. Bovendien kende de coach mij pas twee maanden. Hoe kon ze dan weten dat ik de ontwikkeling van anderen in de weg stond?’

Chamberlain ging op zoek naar een alternatief. Ze trainde mee met verschillende andere hoofdklasseclubs, maar zonder resultaat. Chamberlain: ‘Ze zaten simpelweg allemaal al vol. Eén club zei letterlijk dat ze mij er heel graag bij hadden gehad, maar dat alle contracten al getekend waren. Dat maakte mijn gedwongen vertrek bij HGC extra pijnlijk. Het voelde totaal nog niet als het moment om te stoppen met tophockey. Zeker niet als die beslissing voor mij werd gemaakt.’

Dirkie Chamberlain (rechts) werd na drie jaar de deur gewezen bij HGC. Foto: Rob Römer/Orange Pictures

Alles voor de Olympische Spelen

Intussen klopte Zuid-Afrika aan de deur. Of Chamberlain te porren was om deel uit te maken van de trainingsgroep richting de Olympische Spelen van Parijs. ‘Als ik daarop inging, moest ik ook clubhockey spelen om in het ritme te blijven. Tijdens mijn vakantie in Namibië dacht ik na over mijn toekomst. Waar sta ik nu? Wat wil ik nog?’

Alles op alles zetten om nog een keer mee te doen aan de Olympische Spelen, was Chamberlains antwoord op die laatste vraag. Met een thuisbasis in Voorburg, waar ze samen met haar vriendin en HDM-speelster Marieke de Haas woont, restte er niets anders dan op zoek te gaan naar een geïnteresseerde promotieklasseclub.

‘Dat vroeg wel om een mind switch, maar ik had geen andere keus. Via Marieke kwam ik in contact met Myrthe van Kesteren, speelster bij Huizen. Ze vertelde over haar team en gaf aan dat ze nog speelsters konden gebruiken. Ook sprak ik met coach Donald Drost.. Hij is open en direct. Ik geloof er net als hij in dat dat het beste is voor het team. Daarnaast zag hij voor mij een rol als middenvelder. Ook dat sprak mij aan: op die plek heb ik nog veel te leren.’

Ook Klein Zwitserland en Laren passeerden de revue, maar de klik met Drost gaven voor Chamberlain de doorslag. ‘Ik had Huizen maar één keer zien spelen, tijdens de play-offs tegen Rotterdam en nooit meegetraind, maar het voelde goed.’

Dirkie Chamberlain (hier tijdens het WK in 2014) maakte al in 2001 haar debuut voor Zuid-Afrika

Geen euro betaald

Zo stond Chamberlain, personal trainer in het dagelijks leven, op 31 juli voor het eerst op het veld met haar nieuwe teamgenoten. ‘Dat viel niet tegen. De intensiteit van de trainingen is hoog, de speelsters zijn enorm gemotiveerd en er zitten er meerdere bij die zo bij iedere hoofdklasseploeg meedraaien. Dat ze toch bij Huizen blijven, is veelzeggend. Zeker als je bedenkt dat niemand betaald krijgt. Nee, ik ook niet.’

Voor Chamberlain is het gebrek aan financiële ondersteuning jammer, maar geen reden om de stick aan de wilgen te hangen. ‘Natuurlijk is het een fijne bonus. Maar mij gaat het uiteindelijk om het plezier. Dat heb ik als ik van waarde ben, mijn teamgenoten verder help en blijf groeien als speelster, al ben ik al 36. Bij Huizen krijg ik die kans.’

Te veel stilstaan bij haar laatste maanden in Wassenaar doet Chamberlain niet meer. ‘Het is nog steeds pijnlijk als ik daaraan denk, maar ik wil door. Ik ben heel blij dat Huizen op mijn pad is gekomen. Hier word ik echt gezien en gewaardeerd om mijn ervaring en kwaliteiten. Word ik uitgedaagd. En merk ik dat ik iets positiefs uit een slechte situatie haal. Dat had ik aan het begin van de zomer nooit gedacht.’

Klik op de afbeelding voor een grotere weergave.