Gedegradeerd Nijmegen had één keer vaker moeten scoren

Eén doelpuntje. Net wel die bal over de doellijn duwen in een kluts. Dat schot op goal een paar centimeter naar links plaatsen in plaats van op de paal. Eén schamel doelpuntje lijkt op het eerste oog niets, maar betekent voor Nijmegen het verschil tussen degraderen en nog een herkansing krijgen. ‘Dat ene doelpuntje typeert ons seizoen.’

Met 22 gespeelde wedstrijden eindigde Nijmegen afgelopen zondag op de elfde plaats van de Promotieklasse. Daarmee is degradatie naar de Overgangsklasse een feit.

Het had zomaar anders kunnen zijn. Concurrent HBS behaalde een even veel punten (zeventien), won ook vijf wedstrijden, maar had nét een beter doelsaldo dan Nijmegen (-18 versus -19). En dus degradeert Nijmegen en mag HBS over drie weken uitkomen in de play-outs tegen de beste nummer twee van de Overgangsklasse.

Moeizaam op gang

Toen Nijmegen het seizoen 2021-2022 startte, was de ploeg ambitieus. ‘We willen dit jaar bouwen en binnen een paar jaar de stap naar de Hoofdklasse maken’, zei coach Richard de Snaijer destijds. Maar van meet af aan bleek overleven een realistischer doel te zijn. De uitslagen vielen tegen en de Gelderse ploeg kwam niet verder dan een tiende plaats op de helft van de competitie.

Rustiger werd het er niet op toen Richard de Snaijer bijna opgebrand besloot te vertrekken en ook routinier en sterkhouder Tessa Schoenaker het voor gezien hield. Bas de van der Schueren stapte in het gat van hoofdcoach, bijgestaan door oud-teamlid Yvonne van den Hoorn. ‘We hadden toen nog  tien weken te gaan. Vertrekkende stafleden en speelsters geeft altijd onrust in een groep, maar die bladzijde hebben we snel omgeslagen’, blikt De van der Schueren terug.

Richard de Snaijer vertrok halverwege het seizoen als coach, Bas de van der Schueren nam zijn stokje over. Foto: Bart Scheulderman

In de tweede seizoenshelft kwam Nijmegen moeizaam op gang. Week na week werd er verloren, al was het vaak met een miniem verschil. Pas in mei, na de 3-0 nederlaag tegen concurrent MOP, ging er een knop om. De van der Schueren: ‘Dat resultaat was voor ons een grote teleurstelling. We waren voor ons gevoel zoveel beter dan de uitslag doet vermoeden.’

Lol maken als sleutel

Met nog maar twee wedstrijden te gaan, liet de jonge ploeg het hoofd niet hangen. ‘Na de tik tegen MOP is de groep in verbinding met elkaar gebleven. Er hadden zomaar eilandjes kunnen ontstaan of speelsters die de hoop hadden verloren. In plaats van bij de pakken neer te zitten, zijn we ons gaan richten op wat we nog wél konden doen. Dat was plezier halen uit het hockey en in contact met elkaar blijven. Gesprekken voeren, maar vooral lol maken op de training. We gaan dit kunstje flikken, dachten we allemaal met een lach op ons gezicht.’

De ontspanning leek effect te hebben. Tegen HBS, ook een naaste concurrent, haalde Nijmegen een week later met 4-1 uit. En op de slotdag van de competitie pakte de ploeg knap een punt tegen nummer vijf van de ranglijst, Groningen. ‘We stonden er penibel voor de afgelopen weken en toch kwamen we in een goede flow terecht. Daar ben ik echt trots op.’

Bittere pil

Trots of niet, uiteindelijk telt niet inzet, maar de ranglijst. Ook HBS, dat in de winterstop elfde stond, wist dat maar al te goed. Tegen koploper Rotterdam was het alle hens aan dek afgelopen zondag. Maar de Bloemendalers hielden aardig stand en vertrokken met een ‘fraaie’ 1-0 nederlaag. Precies genoeg om een ticket voor de play-downs te bemachtigen.

‘Dat is natuurlijk heel erg balen’, treurt De van der Schueren. ‘Degraderen is al niet leuk en op zo’n manier doet het nog meer pijn. Tegen Groningen hebben we gevochten voor wat we waard waren en dat bleek niet genoeg. Maar ook al valt en staat het bij één doelpunt: ik kan het team niets verwijten. We hebben alles op alles gezet en meer dan dit zat er kennelijk niet in.’

Eén doelpunt tegen minder en Nijmegen was niet rechtstreeks gedegradeerd. Foto: Bart Scheulderman

‘Dat we nu met één doelpunt verschil degraderen, is eigenlijk ook wel typerend voor ons seizoen’, vervolgt de coach. ‘We verloren teveel wedstrijden met maar één goal verschil, terwijl we het verdienden om te winnen of op z’n minst gelijk te spelen. Keer op keer kwamen we net tekort. We kunnen op basis van de statistieken dan wel meer in de cirkel van de tegenstander zijn geweest; uiteindelijk telt er maar één statistiek en dat zijn de punten.’

Voor Nijmegen zit er niets anders op dan flink te slikken en met een plaats in de Overgangsklasse genoegen te nemen. Heel anders dan de club, die in 2014 nog Hoofdklasse speelde, voor ogen had.

‘We moeten ook deze klap incasseren, opstaan en weer doorgaan’, weet De van der Schueren, die nog niets wil loslaten over de samenstelling van het team komend competitiejaar. ‘Deze tegenslag komt alleen veel harder aan, omdat we geen wedstrijd meer hebben om het recht te trekken. Toch blijven we ambitieus: we willen nog steeds naar die Hoofdklasse terugkeren. De termijn waarop is alleen niet meer aan de orde nu. Eerst maar eens deze bittere pil verwerken.’