Het seizoen 2021/2022 begon weergaloos voor de dames van Leonidas. Wedstrijd op wedstrijd werd in winst omgezet, met een glansrijke koppositie tot gevolg. Nog altijd draait de ploeg uit Rotterdam mee in de bovenste regionen, maar zo overtuigend als in de eerste competitiehelft is het niet meer.
Eerst de feiten: met 35 punten bezetten de Leoniden na vijftien speelronden de tweede plek. Nummer drie Tilburg staat in puntenaantal gelijk, koploper Rotterdam heeft er vier meer. De kampioen promoveert, de nummers twee en drie spelen play-offs om een Hoofdklasse-ticket tegen de nummers tien en elf van de Hoofdklasse.
Kortom: als het Leonidas lukt om de rest van het speelveld voor te blijven, met Huizen (acht punten minder) als voornaamste achtervolger, dan is deelname aan de play-offs in the pocket.
Clubtopscorer
Maar zover is het nog niet. Met nog zeven speelronden te gaan, kan er in theorie nog van alles gebeuren. Bovendien verloor Leonidas in maart kostbare punten door gelijk te spelen tegen hekkensluiter De Terriërs (1-1) en middenmoter Groningen (1-1).
‘Waar we eerder wel een wedstrijd over de streep konden trekken in het laatste kwart lukte dat de laatste weken minder goed. We hockeyen hetzelfde, leveren dezelfde strijdlust, hebben overwicht, maar weten dat niet in de score uit te drukken’, blikt Leonidas’ nummer 10 Rosella Lindeman (23) op de afgelopen maand terug. ‘Dat is natuurlijk jammer, maar er is ook nog geen man overboord.’
Het is mede aan Lindemans doeltreffendheid te danken dat haar club vooralsnog op die felbegeerde play-off-positie staat. De Rotterdamse maakte tot dusverre negen doelpunten en is daarmee clubtopscorer. Toch kon ook zij niet steeds beslissend zijn in de potten waar er wel kansen lagen, maar raak schieten uitbleef.
Nog nooit zo’n goed team
Lindeman is er nuchter onder. ‘Onze focus ligt op wat er nog gaat komen. Komende zondag is dat Were Di, de week erna Huizen. In het team van Were Di zitten sterke, grote meiden. Ze staan dan wel wat lager op de ranglijst (negende, red.), maar tegen hen zullen we vanaf minuut één scherp moeten zijn en met ons beste spel moeten komen. De wedstrijd tegen Huizen is als een finalepot voor ons: als we die winnen, dan komen de play-offs toch wel heel dichtbij.’
Een unicum voor Leonidas en ook voor Lindeman zelf. ‘Ik speel al vanaf mijn zesde bij Leo. In de vijf jaar dat ik in Dames 1 zit, heb ik nog nooit in zo’n goed team gespeeld. We zijn heel hecht, hard voor elkaar in het veld en tonen altijd vechtlust. Ook in de moeilijke periode nadat onze manager overleed, een paar weken voor de winterstop, waren we er voor elkaar. Het verdriet heeft ons zelf nog closer gemaakt. En ook voor haar doen we er alles aan om het beste uit onszelf te halen.’
Van pivot naar nummer tien
Het reiken naar de top doet Lindeman, net als de meeste van haar teamgenoten, in combinatie met een fulltime baan of studie. ‘Ik volg een werk-leer-opleiding tot operatieassistent in het Sint Franciscus Gasthuis. Daar ben ik 36 uur per week met bezig. We trainen ’s avonds, dus dat is prima te combineren.’
Waar Lindeman in het ziekenhuis een ondersteunende rol heeft, is zij in het veld steeds bepalender. ‘Ik was eerst de pivot, de spil in de opbouw, maar ben doorgeschoven naar de rol van aanvallende middenvelder. Het jagen op de bal, het zetten van druk: dat past beter bij mij. En doordat ik hoger op het veld sta, krijg ik ook meer scoringskansen. Heel gaaf dat ik nu zoveel scoor. Juichen met elkaar blijft het mooiste wat er is. Ik kan niet wachten om zondag tegen Were Di weer volle bak ten strijde te trekken.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.