Hoofdklasse-coaches vrezen vorst en blessures: ‘Tijd is krap’

Het verrassende nieuws dat de Hoofdklasse-teams zeer waarschijnlijk vanaf 17 december de groepstrainingen en competitie mogen hervatten, is bij de tophockeyers met enthousiasme ontvangen. Maar de coaches temperen de verwachtingen en zijn sceptisch of er daadwerkelijk in januari al competitiewedstrijden worden gespeeld. ‘Om blessures te voorkomen, moeten we echt een flink aantal weken aaneengesloten kunnen trainen.’

Veel trainers en coaches van Hoofdklasse-teams stonden dinsdagavond op het veld toen een uur na de persconferentie van premier Mark Rutte hun telefoon plots bleef piepen. Het bericht op de site van de Rijksoverheid dat 5000 Nederlandse topsporters vanaf 17 december weer gewoon mogen trainen en spelen, was direct de talk of the town binnen de Hoofdklasse-clubs die onder deze regeling vallen.

Een dag na dat bericht is Paul van Ass, trainer-coach van HGC, nog steeds content met het nieuws. Toch ziet hij ook direct een enorme uitdaging om zijn spelers fit aan de start te krijgen en ook daarna heel te houden. ‘Als we daadwerkelijk 17 december kunnen starten en we 31 januari de eerste speelronde hebben, zoals nu onofficieel wordt gezegd, zijn dat zes weken voorbereiding. Dat lijkt heel wat, maar fysiologisch gezien is het veel te weinig. Door de lange tijd waarin we niet normaal hebben kunnen trainen en spelen, zouden we minimaal de dubbele tijd nodig hebben om echt fit te worden. Die zes weken zijn net genoeg om wedstrijdbelasting aan te kunnen. Maar dan moet er geen weekje vorst tussen zitten, waarin we niet normaal kunnen trainen’, stelt Van Ass.

Ik voorspel dat het spelniveau in het begin superwisselend is, met veel verrassende uitslagen. Paul van Ass, coach van HGC

De coach vreest blessures en waarschuwt nu al vast dat de hockeyliefhebber niet direct kan genieten van tophockey. ‘Het topniveau gaan we in de Hoofdklasse echt niet halen. Daarvoor moeten we eerst hernieuwd in het ritme komen. Dat gaat weken, zo niet maanden duren. Ik voorspel dat het spelniveau in het begin superwisselend is, met veel verrassende uitslagen. Dat maakt het op zich ook wel weer grappig. Tenminste, als je aan de goede kant van de score zit.’

Van Ass nam direct na de lockdown in oktober flink gas terug met zijn spelersgroep. Pas de laatste weken is hij in groepjes van vier spelers gaan trainen. ‘Dat vind ik nu al niet meer leuk en heeft ook weinig zin als je geen duels mag aangaan’, vindt de coach, die met zijn ploeg na de zeven gespeelde wedstrijden op de vierde plaats staat in Tulp Hoofdklasse Heren.

Twee kilo te zwaar

Helemaal onderaan bivakkeert Almere met nog altijd nul punten. Dat was voor Bart van der Wolf, die samen met Arjan Jolie de scepter zwaait in Flevoland, mede de reden om ondanks de trainingslockdown geen gas terug te nemen. Twee keer in de week geven ze sindsdien training aan de selectie op het veld (‘afwerken en rennen’), tweemaal in de week staat er conditietraining op het programma en daarnaast volgen de spelers individueel nog een krachttrainingsprogramma. ‘Echt leuk vinden de spelers het niet. Maar wij verkeren niet in de luxe positie dat een groot deel van onze selectie heeft kunnen doortrainen bij Oranje, Jong-Oranje of als potential. Als wij willen aanhaken, moeten we fit zijn. Anders begin we twee kilo te zwaar en na een kwart al met de tong op de schoenen aan de eerste wedstrijd’, vreest Van der Wolf.

De Almeerse coach heeft het trainingsprogramma voor de komende weken al klaar. ‘We beginnen de zeventiende meteen en trainen zelfs op kerstavond. Daarna hebben ze tussen kerst en oud & nieuw vrij, maar op 3 januari staat de volgende groepstraining alweer gepland.’

Coaches Bart van der Wolf en Arjan Jolie van Almere. Foto: Koen Suyk

Voor de weken erna is het programma, net als bij de andere Hoofdklasse-clubs zo blijkt uit een rondgang, volledig ingevuld met trainingen en oefenwedstrijden. Dat ziet er goed uit. In theorie dan. De coaches vrezen stuk voor stuk de praktijk, waarin de vorst sproeien van de velden, laat staan spelen en trainen, onmogelijk kan maken. Robbert-Jan de Vos, trainer van de dames van HGC, zegt: ‘Wij trainden deze week in de zaal. Dat was maar goed ook, want buiten op het veld was het niet verantwoord. We hebben nu geen idee hoe dat straks in januari gaat.’

Uitwijken van watervelden naar zandvelden is voor de coaches geen optie. De Vos: ‘Daar doe je de Hoofdklasse te kort mee.’

De onzekerheid over het weer maakt plannen ingewikkeld. Het is daardoor, zo zeggen de coaches in koor, bijzonder lastig om aan te geven wanneer de spelers en speelsters fit genoeg zijn om verantwoord wedstrijden te kunnen spelen. De Vos: ‘We kunnen niet meteen volle bak trainen. We moeten, net als bij de voorbereiding in de zomer op dit seizoen, rustig opbouwen om de spieren, aanhechtingen en vooral pezen te laten wennen aan de belasting. Om blessures te voorkomen, moeten we echt weken aaneengesloten kunnen trainen en vier, vijf oefenwedstrijden spelen.’

Buitenlanders

Veel coaches hopen dat er ook snel helderheid komt over het speelprogramma, zodat ze duidelijkheid kunnen geven aan hun buitenlandse spelers, die vanwege de lockdown bijna allemaal zijn teruggekeerd naar hun thuisland. Bij de heren van HGC trainen bijvoorbeeld Maico Casella en Augustin Bugallo in Argentinië, is Kenta Tanaka in Japan en Devindar Walmiki in India. Van Ass: ‘Zij kunnen daar beter trainen dan hier. Maar zodra we duidelijkheid hebben over de datum, halen we ze hierheen.’

De Zuid-Afrikaan Ryan Julius traint momenteel nog bij 30 graden in zijn thuisland. Foto: Koen Suyk

Dat geldt ook voor Van der Wolf. Van zijn selectie zit Jamie Wallace in Canada, Daniel Berrigo in Chili en hockeyt Ryan Julius momenteel bij 30 graden in Zuid-Afrika. ‘Wij hebben gezegd: ‘Let op, als het begint, wil ik dat je terugkomt.’

Ondanks alle voorbehouden en obstakels, vindt Van der Wolf ook dat de hockeysport deze kans met beide handen moet aangrijpen. ‘Ik vind het geweldig dat we deze mogelijkheid krijgen en kijk uit naar de eerste trainingen en wedstrijden.’