Van Silfhout (KZ): ‘Jaar Hoofdklasse heeft het verschil gemaakt’

Slechts twee wedstrijden had Klein Zwitserland nodig om zich via de play-outs te handhaven in de Hoofdklasse. Promotieklasser Leonidas maakte in de best-of-three in feite geen schijn van kans, al ging het vandaag (zaterdag, red.) in Den Haag minder makkelijk dan afgelopen donderdag in Rotterdam.

Meteen na afloop van de met 3-2 gewonnen wedstrijd schalde We are the champions uit de speakers. Speelsters vlogen elkaar in de armen. Klein Zwitserland-mini’s renden het veld op om hun helden bloemen uit te reiken. De tweede winst op Leonidas in drie dagen betekende dat de Steenbokken zich hadden gehandhaafd in de Hoofdklasse, maar het leek alsof de thuisploeg zojuist een kampioenschap had binnengesleept.

‘Zo voelt het inderdaad’, lachte KZ-aanvoerder Sabine van Silfhout. ‘Dit zijn natuurlijk heel spannende wedstrijden. Ik denk dat we terecht blij mogen zijn met dit resultaat.’

Klein Zwitserland viert de handhaving alsof ze net kampioen zijn geworden. Foto: Hans van der Valk/Orange Pictures

Met lef en vertrouwen

Op de laatste competitiedag, bijna twee weken geleden, dacht Klein Zwitserland zich veilig te hebben gespeeld door het knappe gelijkspel tegen HDM. De 0-4 winst van Bloemendaal op Victoria gooide roet in het eten. ‘Na die wedstrijd waren we natuurlijk teleurgesteld. We dachten dat 1-1 wel genoeg was. Niet dus. Tijdens de eerste training daarna waren we allemaal behoorlijk chagrijnig, maar besloten we ook om de knop om te zetten. We beseften dat het ook leuke potjes zijn om te spelen, met veel publiek en goede zenuwen. Dat maakte dat we er ook veel zin in kregen.’

Die zin vertaalde zich zowel donderdag als zaterdag in dominantie op het veld. In beide wedstrijden had Leonidas weinig in te brengen. Zeker tijdens het heenduel in Rotterdam was KZ klassen beter dan ‘Leo’. ‘We zijn met goed vertrouwen deze wedstrijden in gegaan, ook omdat we hebben gemerkt dat we in het afgelopen seizoen stappen hebben gemaakt. Voorgaande jaren hebben we best vaak tegen elkaar geoefend. Tijdens die wedstrijden ging het gelijk op, maar een jaar ervaring in de Hoofdklasse heeft ons echt beter gemaakt. Dat zag je terug op het veld: ons niveau lag hoger dan dat van Leonidas.’

En dus kan Klein Zwitserland opgelucht ademhalen. Een doemscenario, met degradatie na een prima competitiejaar met twintig behaalde punten, werd relatief eenvoudig de kop in gedrukt. ‘Dat is toch wel een opluchting. Iedereen van ons heeft in de afgelopen twee weken wel eens gedacht: het zal toch niet? Ook na de eerste wedstrijd hadden we totaal niet het gevoel dat we vandaag makkelijk zouden winnen. We moesten er ook echt voor werken vandaag, maar zijn bescheiden geweest en hebben met lef en vertrouwen gespeeld. Dat heeft gelukkig goed uitgepakt.’

Sabine van Silfhout in duel met Rosella Lindeman. Foto: Hans van der Valk/Orange Pictures

Leegloop

Zo mogen in Den Haag de vlaggen uit. Van Silfhout: ‘We gaan wel een klein feestje vieren. En morgen hebben we een teamafsluiting. Er gaan best veel speelsters stoppen. Wie? Heb je even? Het is een hele lijst. Philine Vinkesteijn en Sietske Bruning gaan misschien een halfjaar naar het buitenland. Suzanne de Vries, Bo van der Meer, Meike Tjaberinga, Florine van Grimbergen, Sophie van der Heijden, Demi Lefranc, Lise Bom en Christa Hemmes stoppen helemaal. Veel van hen hebben hier jarenlang gespeeld. Wellicht zijn er na vandaag toch nog een paar over te halen om te blijven. Dat zou leuk zijn.’

Van Silfhout zelf is ook een routinier, maar gaat wel nog minstens een jaar door. ‘Vandaag heb ik maar drie minuten gespeeld, omdat het in mijn rug schoot. Ik weet niet of het de leeftijd is, maar in principe voel ik mij fit en vind ik het spelletje nog veel te leuk. Zeker nu we komend jaar weer Hoofdklasse spelen.’

Klein Zwitserland – Leonidas 3-2 (1-0)
Lotte van Dongen (sc) 1-0
Roos Lelieveldt (sc) 1-1
Tessel Huibregtsen 2-1
Sophie van der Heijden 3-1
Minke Boeijenga (sb) 3-2