‘Weet je wat misschien nog wel het meest pijnlijke van deze degradatie is? Dat ik ervan overtuigd was dat we met deze selectie mee konden doen in de middenmoot’, zucht keepster Anna-Louise Nijdam zondagmiddag na de 4-3 nederlaag tegen Rotterdam, die ervoor zorgde dat het doek voor Klein Zwitserland is gevallen.
Nijdam, die in dit rampseizoen van Klein Zwitserland al 59 tegendoelpunten kreeg, heeft het bloed van de club door haar aderen stromen. Ze is bezig aan haar elfde seizoen voor de club uit Den Haag. Op haar vijftiende maakte ze als B-junior de overstap naar Klein Zwitserland. Samen met Sabine van Silfhout, Bernice van Aken, Kirsen Ender en Philine Vinkesteijn behoorde zij tot het selecte gezelschap van vijf speelsters dat Klein Zwitserland afgelopen zomer wél trouw bleef. Zeventien speelsters keerden de club na een topseizoen en rechtstreekse handhaving de rug toe.
‘Klein Zwitserland zit in mijn DNA. Ik ben echt een meisje van de club. Maar wat ik altijd erg moeilijk heb gevonden, is hoe groot het verloop hier altijd is. Er zijn altijd zoveel speelsters die weggaan of stoppen. Niet alleen afgelopen jaar. Elk jaar’, verzucht Nijdam. ‘Telkens moeten we van onder af aan gaan bouwen. Moeten we onze liefde voor de club aan al die nieuwe speelsters zien over te brengen. Dat lukt altijd wel, maar ik zou het fijn vinden als dat komend jaar een stuk minder hoeft. Als er voldoende meiden zijn die, samen met mij, het clubgevoel willen blijven uitdragen.’
Sabine van Silfhout en Bernice van Aken stoppen, waarschijnlijk net als de zes buitenlanders
Het zijn begrijpelijke woorden van de keepster, die misschien voorzichtig de bui al voelt hangen. De club staat hoogstwaarschijnlijk aan de vooravond van een volgende leegloop. De 30-jarige aanvoerder en verdediger Sabine van Silfhout (twee interlands, nul goals) hockeyt nog twee wedstrijden voor Klein Zwitserland. Dan is haar tophockeycarrière voorbij. Bernice van Aken is de volgende die haar afscheid al heeft aangekondigd. Ook de zes buitenlandse speelsters, onder wie de Australische international Kaitlin Nobbs, keren de club waarschijnlijk de rug toe, met de Olympische Spelen van Parijs in het vooruitzicht.
Coach Razwan Ahmed is iemand die altijd positief probeert te blijven, zelfs nadat het doodvonnis al is voltrokken. Dat siert hem ook. Hij zegt dat er zes of zeven speelsters zijn die hebben aangegeven graag voor Klein Zwitserland te willen blijven hockeyen. Dat zijn er in ieder geval al meer dan de vijf speelsters die de club afgelopen zomer trouw bleven, grapt hij. Twee hockeysters twijfelen volgens hem vanwege een verhuizing over hun toekomst.
Ahmed: ‘Wij zullen helemaal opnieuw moeten gaan bouwen. Dat is natuurlijk niet ideaal, maar ik bekijk het ook van de andere kant. Dit is een kans om een team op te bouwen voor de lange termijn. Een ploeg met Nederlandse speelsters, van wie hun toekomst bij Klein Zwitserland ligt. Daar heeft de club meer aan dan allerlei meiden van buitenaf halen die een jaar later vertrekken.’
Het is volkomen terecht dat we zijn gedegradeerd. Zo eerlijk moeten we zijn. Klein Zwitserland-coach Razwan Ahmad
De confrontatie met Rotterdam was zondag voor Klein Zwitserland de laatste kans om het matige seizoen te redden. Bij winst was de achterstand op Rotterdam, de nummer elf van de competitie, verkleind tot één punt. Dat de ploeg van Ahmed een dramatische eerste helft speelde, maakte de degradatie alleen nog maar pijnlijker.
Het beste bewaarde Klein Zwitserland tot diep in het vierde kwart. Bij een achterstand van 4-1 was het doek praktisch al gevallen, toen Meike Tjaberinga in de 55ste minuut de 4-2 maakte en teamgenoot Kirsen Ender in de 60ste minuut de 4-3. Twee doelpunten in vijf minuten. Het was de laatste stuiptrekking van de ploeg die in de winterstop nog nul punten had en al dood en begraven was, maar door overwinningen op HDM en Bloemendaal en een gelijkspel tegen Pinoké de genadeklap wist uit te stellen.
Ahmed: ‘Wij hebben de minste goals voor en de meeste goals tegen. Wij hebben bovendien twee keer verloren van onze grootste concurrent, Rotterdam. Dan is het volkomen terecht dat je degradeert. Zo eerlijk moeten we zijn.’
Dit team is een te mooi team om uit elkaar te laten vallen. Dat laat ik niet zomaar gebeuren. Anna-Louise Nijdam
Anna-Louise Nijdam viel na het eindsignaal in de armen van Meike Tjaberinga. Sabine van Silfhout zat verslagen op de grond. Ook de Japanse speelsters Kaho Tanaka en Moeka Tsubouchi hielden het niet droog. Volgens Nijdam zegt dat veel over hoe de groep dit seizoen naar elkaar is toegegroeid.
Nijdam: ‘Dit team is een te mooi team om uit elkaar te laten vallen. Dat laat ik niet zomaar gebeuren. Het is aan ons om met een plan voor te komen volgend seizoen. Er zijn meiden die hebben uitgesproken dat ze willen blijven. Hopelijk komen er nog een paar bij. En vormen wij volgend jaar het hart van de ploeg. In plaats van dat we weer te maken krijgen met een leegloop.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.