We hebben er even op moeten wachten, maar gelukkig. Bijna is het zover. Het nieuwe Tulp Hoofdklasse-seizoen staat voor de deur. Wij pakken onze glazen bol erbij en werpen een blik op het nieuwe seizoen. Vandaag: de mannen.
De surprise was enorm. En het gevoel van verbijstering ook. Pinoké, de nummer vier van de reguliere competitie ging genadeloos tekeer in de vorige play-offs. Eerst de tweevoudige uithaal tegen Kampong en daarna de uppercut tegen topfavoriet Bloemendaal. ’t Kopje trilde op zijn grondvesten toen de Steekneuzen voor de eerste keer in hun bestaan de landstitel veroverden.
Eigenlijk is er geen enkele reden te verzinnen waarom de ploeg van coach Jesse Mahieu niet opnieuw kan meestrijden om de hoofdprijs. Pinoké is er in de breedte op vooruit gegaan en trok met de Brit Jacob Draper een regelrechte aanwinst aan voor het middenveld. Daardoor zijn de Amsterdammers aan hun stand verplicht om minstens de top-vier te halen en vervolgens te bewijzen dat hun titel geen toevalstreffer was. De topfavoriet, dat zijn de Steekneuzen niet. Daarvoor loopt er bij Bloemendaal en Kampong net te veel kwaliteit rond.
De Engelse sterspeler Zach Wallace is nieuw bij Bloemendaal. Foto: Willem Vernes
De grote favorieten
Want waar de confetti in het Amsterdamse Bos nog in de bierglazen danste, werden bij Bloemendaal de wonden gelikt. De vice-kampioen beleefde een iets drukkere zomer, door het vertrek van vaste waardes Glenn Schuurman, Roel Bovendeert en Tim Swaen. Drie Brabanders die zich compleet hadden geworteld in de duingrond. Er moest ‘ingekocht’ worden om de selectie op peil te houden. En dat is gelukt. Bloemendaal is wederom een heel belangrijke kandidaat voor de titel.
Met de komst van Wiegert Schut (HDM) lijkt de vervanger van Schuurman te zijn gevonden. De Spanjaard Marc Miralles en de Engelste ster Zach Wallace (van HGC) moeten voor nieuwe aanvallende impulsen zorgen. Miralles kan bovendien als cornerschutter het gemis van Swaen opvullen, al heeft Bloemendaal op de kop van de cirkel ook Jasper Brinkman en Teun Beins als wapens.
Bloemendaal vormt met Kampong het hart van het Nederlands elftal. De Mussen kregen keeper Maurits Visser terug met bakken vol zelfvertrouwen na zijn heldenrol in de EK-finale. Bij Kampong gaat die vlieger zonder meer op voor Duco Telgenkamp. De goalgetter van Oranje op het toernooi in Mönchengladbach. De spits keerde in bloedvorm terug bij zijn ploeg, die liefst zes gouden EK-gangers bevat. Kampong bulkt van de kwaliteiten, is ingespeeld en weet na vorig seizoen ook dat het niet te vroeg moet pieken. Omdat de selectie amper is veranderd – een voordeel ten opzichte van Bloemendaal – heeft Kampong wat ons betreft qua titelkansen een streepje voor.
Rotterdam en Oranje-Rood stonden zondag in de finale van de ABN-Cup en zijn kanshebbers voor de play-offs. Foto: Willem Vernes
De outsiders en de zwakkere middengroep
De Utrechters hadden dus een rustige zomer en dat geldt ook voor Rotterdam, dat alleen routinier Adam Dixon – het cement tussen de muren aan de Hazelaarweg – zag vertrekken. Verder kan coach Robin Rösch doorbouwen met de snelheidsmachine, die vorig seizoen aan de hand van boegbeeld Jeroen Hertzberger de meeste goals van de competitie maakte. Is de kersverse winnaar van de ABN AMRO-cup een kanshebber voor de play-offs? Absoluut. Voor de titel zijn ze een outsider.
Ook Oranje-Rood maakt zeker aanspraak op een plaats bij de beste vier. Het zou ook eens tijd worden ook. De immer ambitieuze Brabanders stonden in 2018 voor het laatst in de play-offs. De Belgische routinier Thomas Briels is vertrokken, Spaans international Gerard Clapes vulde de selectie aan. De groep die vorig jaar al goed genoeg was voor top-vier is dat dit seizoen ook. Ze zullen ongetwijfeld weer lang meedoen, maar of dat dit seizoen wel genoeg is?
Een beeld dat we dit seizoen niet zullen zien; het gebalde vuistje van Jeremy Hayward. Foto: Willem Vernes
Achter deze vijf echte topploegen zit een middengroep. Een vrij groot ensemble van teams die absoluut kunnen verrassen, maar op papier minder zijn dan de teams die we eerder noemden. Opvallend: ze hebben in dit pre-olympisch jaar stuk voor stuk ingeleverd in kwaliteit. Een tendens die we niet zien bij de top-vijf. Die zijn minstens even sterk gebleven.
Neem Den Bosch, dat cornerschutter Jeremy Hayward terug zag keren naar Australië. Tom Craig en Tim Brand, de grote meneren van Klein Zwitserland, stapten in hetzelfde vliegtuig. Ook Amsterdam-verdediger Matt Dawson vertrok weer naar Down Under. De reden van deze uittocht laat zich raden: ze moeten zich voorbereiden op de Spelen van Parijs. Amsterdam raakte ook nog routiniers Mirco Pruyser en Fergus Kavanagh en Belgisch international Nicolas Poncelet kwijt en kreeg daar alleen de Britse spits Liam Ansell voor terug. Met Floris Middendorp, Valentin Verga en Robbert Kemperman zijn er ook nog genoeg klasbakken die voor een beter resultaat moeten zorgen dan de erbarmelijke achtste plek van vorig seizoen.
HGC en KZ leveren in, HDM wint aan kwaliteit
HGC, vorig jaar slechts negende, sluit de rij der middenmoters. Althans, voor de spelers uit Wassenaar is het te hopen dat ze daar terechtkomen. Ze raakten hun sterspeler Wallace kwijt aan Bloemendaal en maakten vervolgens amper indruk op de transfermarkt.
Waar KZ en HGC aan kwaliteiten inleverden, werd buurman HDM juist sterker. Dat is voor een groot deel te danken aan de Zuid-Afrikaanse broers Dayaan en Mustapha Cassiem die de Haagse club van internationale flair voorzien. Ook niet mis: de Duitse middenvelder Marian Klink, afkomstig van Berliner HC. Het maakt HDM, vorig seizoen na een goed begin een grijze muis, een ploeg om naar uit te kijken.
Mustapha en Dayaan Cassiem zijn regelrechte versterkingen voor HDM. Foto: Willem Vernes
Onderin reserveren we in ieder geval twee plekken voor Laren en Schaerweijde. Om met Laren te beginnen: de ploeg uit het Gooi had een ronduit rommelige voorbereiding, vanwege het visum-fiasco van coach Lucas Rey. De voormalig Argentijns international nam drie talentvolle landgenoten mee. Het zou een klein wonder zijn als dat ertoe leidt dat Laren de play-outs ontspringt.
En dan nog Schaerweijde. Dit seizoen de duiventil van de Hoofdklasse. Als we goed hebben geteld zijn er liefst dertien transfers geweest (zeven erin, zes eruit) bij de formatie uit Zeist. De Zeister formatie raakte onder meer captain Mats Marree (Kampong) en de gestopte middenveldmotoren Hidde Phijffer en Pepijn Luijkx kwijt. Het wordt voor Albert-Kees Manenschijn een hell of a job om dat gemis op te vangen.
Onze prognose
1. Kampong
2. Bloemendaal
3. Pinoké
4. Rotterdam
5. Oranje-Rood
6. Amsterdam
7. Den Bosch
8. Klein Zwitserland
9. HDM
10. HGC
11. Laren
12. Schaerweijde
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.