Laren-coach Rey miste bijna de hele voorbereiding: ‘Enorm frustrerend’

Als het Hoofdklasse-avontuur zondag na negen jaar afwezigheid weer begint voor de mannen van Laren, is coach Lucas Rey (40) nog maar twee weken in Nederland. De Argentijnse nieuweling miste vrijwel de hele voorbereiding van de promovendus uit het Gooi vanwege vertraging met zijn visum. Maar met niemand minder dan oud-bondscoach Sjoerd Marijne als invalcoach en voortdurende videobelletjes, gelooft Rey dat ze er klaar voor zijn.

‘Muy bien Facu, goed zo again. We need to stay low hè. Bueno position, kom op!’ De Argentijn laat flink van zich horen tijdens de wedstrijd tegen Kampong op het ABN-toernooi. Het slotstuk van de oefencampagne. Soms in het Spaans, met tussendoor wat Nederlandse flarden, maar de voertaal is Engels. ‘Well done guys!’

Vorige week vrijdag arriveerde Rey op Schiphol. Dezelfde middag stond hij al op het veld bij Laren. Hij wilde na de vertraging van zijn werkvisum geen moment meer verloren laten gaan. En hoewel de laatste voorbereidingswedstrijd met 4-0 verloren ging, is Rey niet ontevreden. ‘De groep begrijpt nu waar we staan. Waar we vandaan komen en wat ze moeten leren. We zullen dit seizoen alles op alles moeten zetten om in de Hoofdklasse te blijven. No matter what. En dat wordt superzwaar.’ 

Lucas Rey. Foto: Willem Vernes

‘Ik voelde dat ik naar Laren moest’

Rey is geen onbekende bij Laren. De middenvelder kwam in seizoen 2007-2008 uit voor de ploeg uit het Gooi. ‘Dat moet vast de reden zijn dat ze me vier maanden geleden belden’, vertelt Rey, die de afgelopen jaren aan het roer stond bij het Spaanse Real Sociedad. Hoewel hij ook door een Belgische ploeg benaderd werd, was de keuze voor Laren geen lastige. 

‘Ik voelde dat ik naar Laren moest’, gaat hij verder. ‘Ik heb hier genoten als speler en vrienden voor het leven gemaakt. Toen ik vorige week weer voor het eerst in het het clubhuis was, hing er een foto van het team van zestien jaar geleden. Dat vond ik prachtig om te zien. Het voelde echt als thuiskomen.’

Foto: Willem Vernes

Dat thuiskomen liet langer op zich wachten dan gepland. Een maand later arriveerde hij pas in Nederland, door vertraging met het papierwerk voor zijn werkvisum. ‘Het was enorm frustrerend. Ik heb extreem gebaald. Ik had vanuit Argentinië alleen online contact met de groep. Het was heel veel videobellen. Ik kon niet wachten om het team in het echt te ontmoeten.’ De opstelling en de manier van spelen werden keer op keer gecommuniceerd via een FaceTime-sessie. 

En die sessies werden geleid door Sjoerd Marijne. Hij nam de Larense honneurs waar. Net als Rey was Marijne een van de gegadigden tijdens de zoektocht naar de opvolger van Nanco Jansonius. De Brabander sloeg het aanbod af, maar gaf aan te willen helpen waar nodig. Rey: ‘Daar ben ik hem heel dankbaar voor. Ik ben blij dat ik in ieder geval nog voor de start van de competitie gearriveerd ben.’

Europese jongens wilden niet naar Laren

Rey, die na Laren ook bij SCHC speelde, kwam niet alleen. Hij nam de Argentijnen Lucas Toscani (23-jarige aanvaller), Facundo Zarate (22-jarige verdediger) en Joaquin Krüger (22-jarige middenvelder) met zich mee. Spelers die hij nog kent uit zijn verleden bij de U21-ploeg. ‘Eigenlijk zocht ik naar Europese jongens. Maar dat was moeilijk. Niemand stond er echt voor open in een olympisch jaar. Maar deze jongens passen goed in de groep. Wat zij dit seizoen beleven, heb ik ook meegemaakt. Het is pittig, maar ik weet dat ze het aankunnen.’ 

Foto: Willem Vernes

Met zijn drie landgenoten communiceert Rey in het Spaans en uit de vier jaar in Nederland zijn nog wat woorden blijven hangen. Maar hij is vastberaden daaraan te werken. ‘Alleen dan kan ik mijn spelers beter leren kennen.’ Rey wil namelijk alles op alles zetten dit seizoen. Hij maakt zich geen illusies. ‘We hebben als promovendus natuurlijk de slechtste papieren. Zullen moeten wennen aan het ritme en het tempo. Ik weet wat er nodig is op dit niveau. Ben een liefhebber. Heb de competitie altijd op de voet gevolgd.’

Zondag brengt Laren een bezoek aan HGC. Dan start het avontuur van Rey echt. ‘Ik kan niet wachten. Het is ook voor mij een mooie stap. Ik ben hier als speler gevormd en gegroeid en dat gaat nu ook als coach gebeuren. Ooit wil ik coach van Argentinië worden. Ik hou van mijn land. Maar tot die tijd geniet ik van mijn tijd hier.’


Wat vind jij? Praat mee...