Ze moesten er lang op wachten bij Klein Zwitserland. Maar eindelijk was-ie zondag daar. De eerste zege van 2021. Uiteraard zorgde dit voor opluchting bij De Steenbokken. Maar stiekem is de ploeg van Omar Schlingemann al bezig met het volgende seizoen. En zelfs met het jaar daarna.
Het klinkt merkwaardig als je meedoet in een competitie, waarin kortemijnsucces ‘king is’. Waarop coaches ook worden afgerekend. Maar eigenlijk werkt Schlingemann aan een driejarenplan. Zijn plan dat hij bijna een jaar geleden uitbroeidde en waarin hij KZ terug wil leiden naar de top.
‘Die eerste overwinning van dit jaar? Het doet me niet zoveel’, zegt Schlingemann, die het destijds had over lef, bravoure en intensiteit. ‘Ik vind het belangrijker dat we dat eigen spel verder ontwikkelen. Dat je dan de afgelopen wedstrijden verliest, omdat we technisch en fysiek nog niet zijn waar we willen, het zij zo. Ik geloof in onze route. Die pas ik niet aan, omdat we lager op de ranglijst staan.’
‘Dit klinkt misschien heel stoer’, beseft Schlingemann. ‘Maar het kan in dit aparte seizoen. Een seizoen waarin ik weet dat we niet zullen degraderen. Waarin ik nu verwacht dat er geen play-outs komen. En mochten die er wel komen – en wij moeten ze spelen -, maak ik me ook geen zorgen. We hebben een ploeg die echt in de Hoofdklasse thuishoort.’
Omar Schlingemann, coachend tegen Almere. Foto: Bart Scheulderman
Lelijke reeks
Maar die ploeg noteerde wel een heel lelijke reeks. Zeven keer op rij ging KZ onderuit. ‘Het viel in een aantal wedstrijden net de verkeerde kant op’, zegt Schlingemann. ‘Voorbeeldje: voor de winterstop speelden we gelijk tegen Rotterdam, terwijl we elf corners tegen kregen. Nu verdienden we dat punt wel, maar verloren we (1-4, red.). Daarnaast hadden we wat blessures en internationals die afwezig waren. Dat helpt niet mee.’
Kortom, KZ is veel beter dan een plek in de kelder? ‘Ja. Al moet Tilburg nog tegen Almere en Hurley. Ik reken mij dus niet rijk. Het is ook pas ons eerste jaar samen hè. Een seizoen met minder groepsdruk, meer individuele verantwoordelijkheid, een andere manier van trainen en vier of vijf manieren van drukzetten. Ik heb ons wedstrijden zien verliezen op persoonlijke fouten. Of omdat we te lang wachtten om een keuze te maken, te lang nadachten. Kan gebeuren. Hoort erbij. Heb ik geen problemen mee.’
Daniël de Haan in actie tegen z’n oude club Almere. Foto: Bart Scheulderman
Geen concessies
Daniël de Haan neemt ons mee in die eigen verantwoordelijkheid van KZ. ‘We zijn zeven dagen per week bezig met hockey’, vertelt de aanvaller. ‘Ik let veel meer op mijn slaap en voeding. Op je gat zitten is er op vrije dagen niet meer bij. Op dinsdag ga je zelf naar de gym, geen concessies. We zijn anders met onze sport bezig, omdat we uiteindelijk de top willen aanvallen.’
Zo veel verschillende pressvormen, veel positiewisselingen en persoonlijke eisen. Maakt Schligemann het soms te moeilijk voor zijn spelers? ‘Ja, absoluut. Ik ga af en toe te snel en moet niet verwachten dat we al in jaar drie zitten. Dan voel ik mij net een wiskundeleraar, die uitlegt hoe het zit. Soms is het te ingewikkeld. De eisen zijn torenhoog, onze ambities zijn bekend. We willen naar de play-offs, het linkerrijtje. Bloemendaal, Kampong en HGC. Daar willen we bijhoren. Ondertussen is het vallen, opstaan en weer doorgaan. Niet miepen, geen ‘ja maar’.’
Marco Miltkau, zondag de maker van de 0-1 van KZ. Foto: Bart Scheulderman
Gewoon een degradatieduel
Mooie woorden, maar de realiteit was dat Almere-KZ ‘gewoon’ een degradatieduel was. ‘Als we ‘m zouden verliezen, denkt iedereen: waar de fack zijn wij mee bezig? Dat besef ik ook’, zegt Schlingemann. ‘Dan krijg je vragen. We waren ook wat bang om te verliezen.’
Ook De Haan zag zondag – met name bij uitvallen van Almere – dat de angst erin sloop bij KZ. ‘Dat kwam door de afgelopen weken. Het is helemaal niet nodig. We moeten onszelf groot maken, wat meer bluffen. Als het wat minder loopt, verdwijnt dat een beetje. Dan zakt de moed weg.’
Lachende gezichten bij KZ na de 2-1 van captain Steven van Rhede van der Kloot. Foto: Bart Scheulderman
Kimmich-effect
Schlingemann: ‘Ik denk dat je alleen prijzen kunt winnen als spelers zelf hun verantwoordelijkheid pakken. We zijn dit seizoen bezig met de ondergrond van ons plan. Die foundation moet dik en sterk zijn. Daarop moeten we kunnen terugvallen. Dan krijg je het Kimmich-effect.’
Kimmich is geen socioloog of andere wetenschapper. Nee, ook geen hockeycoach. Het blijkt om de Duitse voetballer Joshua Kimmich te gaan. ‘Bij Bayern deed hij als rechtsback een hele wedstrijd in de Champions League niets anders bij de zijlijn dan naar binnen komen, en terugkeren. Naar binnen en terug. Binnen en terug. Tot-ie in de slotfase een bal afpakte en zo de winnende goal inleidde. In die routine, die basis, daar geloof ik in.’
De Haan kijkt nog eens rond op de club waar hij vijftien jaar speelde. Hij vindt het lastig om over zijn overstap naar Klein Zwitserland te praten. Want de liefde voor Almere, die is er nog steeds. ‘Met een schuin oog houd ik Almere altijd in de gaten. Ik ben blij dat we gewonnen hebben, daar ging het om. Maar hoe zij ervoor staan, dat doet ergens wel een beetje pijn.’
10 Reacties
ruud-stork
Misschien is Omar Schlingemann beter op zijn plek voor de klas als wiskundeleraar want het spel is niet om aan te gluren.
Freekie
Dat was voor zijn komst nóg erger
Balletje070
Wat ik bijzonder vind is dat deze man elk interview met een nieuw verhaal komt. Aan het begin van het seizoen gingen ze voor de bovenste plekken en nu is er een drie jaren plan. Los van het feit dat het enorm Lastig is om na promotie door te groeien naar de middenmoot/top zonder aanzienlijk budget, zeker als de spelers die er zijn geen progressie laten zien.
Eelco Houwink
Ik ben de overstap van Daniel de Haan ook nog aan het verwerken. Zeker na dit soort weekenden.
mengelblik
De kwaliteiten van een groep bepaald hoe je kan spelen. Daar moet het om gaan en niet het systeem van een coach. Wat is het DNA van een club of streek, welke kwaliteiten zitten er in de groep. Dat moet het startpunt zijn. De coach is een passant en is na een jaar of wat weer weg en dan komt de volgende....Veel coaches vinden zichzelf nogal belangrijk en hebben het idee dat ze het hockey hebben uitgevonden... is niet zo! Als coach zal je moeten coachen vanuit het niveau van de groep en van daaruit stappen gaan maken. Dat je dan als coach een plaatje in je hoofd hebt zitten waar je naar toe wilt of een meerjarenplan hebt is natuurlijk perfect maar daar ga je nu je spelers nog niet mee belasten. Wel belangrijk om ze uit te dagen om naar een hoger niveau te gaan. Ik ken deze coach niet goed genoeg, maar als ik zijn track record bekijk dan lijkt het me een goede coach die zijn team wel naar een hoger plan kan tillen. Over drie jaar maar kijken of het hem gelukt is.
jobe
Omar creëert machines. Daarvoor moet je m eerst uit elkaar halen en opnieuw in elkaar zetten. Als tijd hem gegund wordt dan komt het goed.
ruud-stork
Veel succes hoor maar dan moet je wel de juiste onderdelen hebben.
hockey-coach
@subang, vol met uitspraken en spreekwoorden. Een coach is een passant en de CLUB bepaald beleid, niet de coach. Coachen vanuit het niveau van het team. Club-beleid en het team zijn de blangrike componenten. De club leiding moet een gepaste coach zien te vinden die op zijn of haar manier het beleid kan dienen met de spelers groep dat de coach ter beschikking heeft. Er wordt veel te veel gepraat over de ambities van de coach en het halen van spelers (maw het niet op niveau inschatten van de huidige spelers). Het is allemaal niet zo moeilijk.
Eelco Houwink
Zeker. Alleen als je praat over coaches die het hockey hebben uitgevonden tov. een Bestuur dat er hooguit een kwart mensenleven zit, dan is dat wel even een andere situatie natuurlijk
conegut
De coach is verantwoordelijk voor het naleven en bewaken van het beleid van de club. Er is eerder aangegeven dat deze Haagse club terug wilt naar de top, stap voor stap vanuit het dieptepunt opbouwen. Deze coach wilt misschien te snel, komt er nu achter dat er te weinig kwaliteit zit in de ploeg en dat je weer terug moet naar het stap voor stap naar de top. Vergeet niet dat deze coach dit in Duitsland bij Uhlenhorst Mullheim heeft gedaan, van middenmoter naar kampioen. Laten we hopen dat het hem lukt om van KZ een middenmoter te maken en dan vervolgens naar de top. Wel eens dat de selectie nu niet toereikend genoeg is. Een paar oudere moeten daar wel vervangen worden. Niet om aan te gluren wat voor simpele fouten daar gemaakt worden.