Van geluksveld tot horrorplek: ‘Dit gevoel is vreselijk’

Bizar. Spectaculair. Zeldzaam spannend. Superlatieven schieten tekort als het gaat om de play-out-wedstrijden tussen SCHC en Laren. Woorden waar Laren niets aan heeft. Want na één jaar op het hoogste niveau is de ploeg komend seizoen weer terug te vinden in de Promotieklasse.

Een jaar geleden was het veld van SCHC nog het decor van de kampioenswedstrijd van Laren. Vrijwel moeiteloos tikte de Gooise ploeg de Bilthovenaren van de mat. De 1-4 winst was het startschot van een terugkeer in de Hoofdklasse. Daar snakten ze naar bij Laren, na negen jaar op het een-na-hoogste niveau. Maar dat geluksveld veranderde afgelopen zondagmiddag op slag in een horrorplek.

Laren-spits Kenny Bain lag vorig jaar nog vol ongeloof, trots en intens gelukkig op het kunstgras na het binnenslepen van het kampioenschap. Het contrast met de situatie een seizoen later kon niet groter.

‘Dit is alles en niets tegelijk. Ik ben zo trots op mijn team. We hebben alles gegeven. En ik ben ook extremely proud op hoeveel mensen van Laren hier waren. Dat is niet normaal’, zei Bain, wijzend naar de tribunes waar kort daarvoor nog honderden in blauw gehulde toeschouwers zaten. ‘Mijn vader, broertje en oom zijn speciaal uit Schotland overgekomen. Dat is allemaal zo dierbaar. En I love dit soort wedstrijden. Ik houd van het publiek, probeer iedereen op te zwepen en te scoren. Als we moeten verliezen, dan maar zo.’

Kenny Bain (midden) schreeuwt het uit na een doelpunt voor Laren. Foto: Bart Scheulderman

Bain klonk monter. Opvallend optimistisch. Al was ook hij teleurgesteld. ‘Natuurlijk is het óók enorm balen. Ik zei in het kringetje na afloop: het is een paar dagen, misschien een paar weken heel kut. Want dat is het.’

Zijn teamgenoot en verdediger Lars Heerink beaamde Bains woorden: ‘Dit gevoel is vreselijk. Je werkt een jaar lang zo hard met elkaar. Dat het in één middag in duigen valt, is onbeschrijfelijk. We hebben een jong team. Vorig jaar had nog niemand een kampioenswedstrijd of play-offs meegemaakt. Nu degraderen we. Ook dat is voor een heleboel de eerste keer. En dat is gewoon ruk.’

‘Net als in een documentaire’

Even leek Laren zondagmiddag toch de winst binnen te slepen. Door binnen zeven minuten een 4-1 achterstand om te buigen in een 4-4 stand. Met nog twee minuten op de klok, zat Laren weer helemaal in de goede flow. Totdat SCHC tien seconden voor tijd een strafbal binnenhengelde.

Heerink: ‘Je ziet wel eens documentaires met comebacks. Nu zaten we er zelf in. Tot een minuut voor tijd dacht ik ook echt dat het zou lukken. Het tekent het team. We kunnen het wel. Dat hebben we dit seizoen meerdere keren laten zien.  Maar uiteindelijk gaven we dit weekend te weinig thuis. We hebben laten zien dat we waanzinnig kunnen spelen, maar ook dat we onder onze ondergrens kunnen doorzakken. Dat kostte ons vandaag helaas de kop.’

Voor Laren-keeper Joppe Boerstra en Lars Heerink was het alle hens aan dek in de verdediging afgelopen weekend. Foto: Bart Scheulderman

Uithuilen en opnieuw beginnen

Laren worstelde zich dit seizoen door de Hoofdklasse. Lange tijd bungelde de ploeg onderin de ranglijst. Aanvallend, opportunistisch spel moest na de winterstop plaatsmaken voor een sterkere focus op het verdedigende werk. Het betaalde zich uit. Monsterscores in het nadeel van Laren maakten plaats voor respectabele uitslagen. Met onder andere een gelijkspel tegen Oranje-Rood en een nipte 2-1 nederlaag op Bloemendaal, liet de ploeg van de Argentijnse coach Lucas Rey zien prima mee te draaien op het hoogste niveau. Bovendien stond het de laatste plaats af aan Schaerweijde na een 3-1 overwinning op Den Bosch.

Voor het lijfsbehoud is al die moeite voor niets geweest. Uithuilen en opnieuw beginnen. Iets anders rest Laren niet.

Heerink: ‘Het gaat er nu om dat we bij elkaar blijven. De kern van het team heeft ook al het commitment voor komend seizoen uitgesproken. We hebben door de hele breedte van jong tot oud ooit wel met elkaar gespeeld. Of het met of zonder onze Argentijnen (Facundo Zarate, Lucas Toscani en Joaquin Krüger, red.) is, weet ik niet. Voor hen is de Promotieklasse waarschijnlijk minder aantrekkelijk. Maar een leegloopscenario, zoals bij de dames drie jaar geleden, gebeurt bij ons absoluut niet.’

Ook Bain klonk strijdvaardig zo kort na de dreun: ‘We gaan er alles aan doen om in seizoen 2025-2026 weer in de Hoofdklasse te staan. Het wordt mijn laatste jaar, maar ik weet hoe het is om na een degradatie weer te promoveren. Met Hurley heb ik dat meerdere keren meegemaakt. En Laren is zo’n mooie club. Die verdient het gewoon om op het hoogste niveau te spelen.’