Wie niet beter wist, moet zondag na afloop van het playoff-duel tussen Amsterdam en Pinoké hebben gedacht dat de Steekneuzen zojuist landskampioen van de Tulp Hoofdklasse Heren waren geworden. Honderden supporters van Pinoké bestormden het veld. Ze omhelsden en bejubelden de spelers, op de volgepakte tribunes van het Wagener Stadion klapten duizenden fans in hun handen en schreeuwden zij hun helden toe. ‘Pinoké olé, olé.’
In werkelijk won de formatie van coach Jesse Mahieu ‘slechts’ het eerste duel van de halve finale van buurman Amsterdam na een 2-2 eindstand met shout-outs. Een mooie stap dus, maar de weg naar dé hoofdprijs is lang. Nog heel lang.
Toch was de ontlading bij de fans wel te begrijpen. Al vele jaren hunkerden de Steekneuzen naar deelname aan de play-offs. De laatste seizoenen waren ze er al dichtbij. Nu was het eindelijk zo ver. En deelden ze dus ook nog eens een fikse tik uit aan de grote buur ín het stadion waar je vanuit het clubhuis van Pinoké op kijkt.
‘Dit was geweldig’, zei aanvaller Dennis Warmerdam na afloop, nadat hij zich met zijn ploeggenoten even had teruggetrokken in de kleedkamer van het nationale hockeystadion. ‘Hier hebben we zo lang op gewacht. In mijn geval meer dan tien jaar. Daar mogen we ook wel even van genieten.’
Genieten
Genieten deed de international eigenlijk al vanaf het moment dat hij het Wagener Stadion betrad. Dit was het moment dat het moest gebeuren, voor volle tribunes, met de druk er vol op. Bij veel debutanten werkt die spanning verlammend en zijn het de playoff-routiniers die daarvan genadeloos profiteren.
Zondag was dat anders. Daar was het Pinoké dat de meervoudig landskampioen bij de strot greep. Precies volgens plan, doceerde Warmerdam: ‘We hadden afgesproken dat we meteen de wedstrijd naar ons toe zouden trekken. Dat deden we. Dat is onze speelstijl het hele jaar al. Als we het initiatief nemen, zijn we goed. Op de momenten dat het even stil viel, gingen we er achteraan en kregen we goals tegen.’
Dat gebeurde tot tweemaal toe, terwijl Pinoké het betere van het spel had. In het eerste kwart scoorde de Australiër Trent Mitton na een fraaie pass van Valentin Verga de 1-0. Vlak voor rust maakte Luke Dommershuijzen uit een corner de 2-1.
Niettemin hield Warmerdam vertrouwen: ‘Wij hebben een bepaalde weerstand tegen een goal. Het hele seizoen al. Dat komt door het vertrouwen dat in de ploeg en in ons spel zit. Daar moet je op blijven vertrouwen. Veel ploegen gaan bij een achterstand uit de pas lopen, stoppen met hun plan. Wij bleven ook vandaag doorgaan.’
Noodzakelijk
Dat was noodzakelijk, want de 1-2 voorsprong van Amsterdam stond tot diep in het vierde kwart op het bord. Pinoké zette Amsterdam met de rug tegen de muur. Amsterdam-aanvoerder Mirco Pruyser moest in een wanhoopsdaad de bal zelfs een keer blind naar voren rammen. Het kwam hem op boegeroep vanuit het Steekneuzen-kamp te staan. Maar de Amsterdamse tactiek leek, naar mate de tijd verstreek, te werken.
Tot Pinoké drie minuten voor tijd een strafcorner kreeg. De zevende van de wedstrijd. Het Belgische kanon Alexander Hendrickx verzond een vlammende push, goalie Joren Romijn redde geweldig en Niklas Wellen zag zijn rebound op de paal belanden. Als een echte goaltjesdief stond Warmerdam bij de tweede rebound vervolgens precies op de juiste plaats. ‘Toen was het kassa’, zei Warmerdam na afloop met een grote grijns op zijn gezicht over de 2-2.
De spits, die volgend jaar voor de huidige landskampioen Bloemendaal gaat spelen, zag in de slotminuut nog dat een treffer van Amsterdam werd afgekeurd. Dat zorgde binnen en buiten de lijnen voor het nodige tumult in aanloop naar de shoot-outs, die een beslissing moesten brengen.
Shoot-outs
Warmerdam stak zelf meteen zijn vinger op als een van de nemers. ‘We hebben meerdere jongens die er een kunnen nemen. Bij het oefenen ging het de laatste weken goed bij mij, dan moet ik die verantwoordelijkheid pakken.’
Warmerdam nam de vierde, nadat alle zes nemers voor hem hadden gescoord. De aanvaller zocht naar zijn backhand, maar vond Romijn op zijn weg naar nieuw succes. ‘Dat was zuur. Op dat moment schoot wel even door mijn hoofd: ik zal straks toch niet de enige zijn die mist…’
Ik dacht: ik zal straks toch niet de enige zijn die mist…' Dennis Warmerdam nadat zijn shoot-out was gestopt
Dat was niet het geval. Eerst faalde Verga. En nadat Miles Bukkens had gescoord, redde Hidde Brink tot tweemaal toe op een inzet van Mitton. Zo won Pinoké, dat zaterdag in eigen huis al de finale kan bereiken. Hoewel de fans uitgebreid feestvierden, was Warmerdam een kwartier na afloop een stuk nuchterder. ‘Dit is een mooie basis, maar we hebben nog niks. Amsterdam kan zaterdag alles of niets spelen. We hebben nog een lange weg te gaan en mogen vooral niet denken dat we er al bijna zijn.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.