Veenendaal even de held van Amsterdam: ‘Ik wist dat ik goed zat’

Secondenlang staarde ze in de verte. Stoïcijns en gefocust. Er kon geen gebalde vuist of vreugdesprong vanaf. Pas toen haar verdedigers haar in de armen vielen, verscheen er een minimale glimlach op het gezicht van Anne Veenendaal (28). De keeper was zaterdagmiddag in de halve finale tegen SCHC (0-0) de held van Amsterdam, na het keren van twee strafballen. 

‘Ik reageerde volgens mij niet echt, toch?’ vraagt Anne Veenendaal zich hardop af. ‘Ik dacht: wat gebeurt hier eigenlijk? Ik zat helemaal in mijn focus’, blikt ze na afloop terug op de twee sleutelmomenten. ‘Er kwam wel echt een adrenalineboost vrij. Van binnen dan’, lacht ze. ‘Ik vond het hartstikke lekker hoor. Dit voelt echt heerlijk. Ik ben heel blij dat ik belangrijk kan zijn voor het team.’

De goalie doet haar verhaal terwijl ze ondertussen druk bezig is met het uitdelen van handtekeningen aan jonge fans. Al hebben ze een SCHC-shirt aan, de keeper van Amsterdam en Oranje is populair in Bilthoven. Als dat eerder nog niet het geval was, waren de twee gekeerde strafballen van zaterdagmiddag absoluut een legitieme reden voor een krabbel. Want zonder dat ook maar iemand het gek had gevonden, had het bij rust 2-0 kunnen staan voor SCHC en stond de ploeg uit Bilthoven al met een been in de finale. Maar daar stak Veenendaal een stokje voor. 

Anne Veenendaal. Foto: Koen Suyk

Na de tweede strafbal was het geen toeval meer 

Ze redde na een minuut of tien op de inzet van Yibbi Jansen, nadat Fay van der Elst eerder een sleeppush op de lijn met haar lichaam tegenhield. Veenendaal doorzag het plan van de middenvelder van SCHC. Toen ze in het tweede kwart ook de strafbal van Renée van Laarhoven keerde, na de stevige overtreding van Gabrielle Mosch, was van geluk of toeval geen enkele sprake meer. Het was puur de kunde van de ervaren goalie. 

Veel wil ze er niet over loslaten. Ze is niet gek, gaat haar plan niet delen. Zeker niet tijdens de belangrijkste week van de competitie. ‘Wat ga ik wel vrijgeven?’, vraagt ze zichzelf hardop af. ‘Het is een gevoel’, vertelt ze. ‘Ik ken Yibbi en Renée door Oranje natuurlijk door en door. We weten precies van elkaar wat we doen. Zij van mij en ik van hen. We weten van elkaar waar we goed in zijn. Het is echt een spelletje. Heel mentaal.’

Haar plan: zo lang mogelijk blijven staan

Haar plan was duidelijk. ‘Ik wilde zo lang mogelijk blijven staan. Niet voor een hoek kiezen, maar zo lang mogelijk blijven kijken. En dan hopen dat ik er nog aan kon zitten. Ik zag de bal twee keer dezelfde hoek in gaan. Ik wist dat ik goed zat. Het is heel lekker als je ‘m dan ook tegen kan houden.’

Veenendaal wordt gefeliciteerd door haar verdedigers. Foto: Koen Suyk

Nu toonde Amsterdam wel wilskracht

Tijdens het vorige treffen met SCHC kreeg Veenendaal nog vijf doelpunten om haar oren. Dat was tijdens de pijnlijke nederlaag (1-5) tijdens de Gold Cup-finale precies een maand geleden. Die wedstrijd zat zaterdag absoluut nog in het achterhoofd van de keeper en haar teamgenoten. ‘We hebben nu wilskracht getoond’, vertelt ze. Ze kiest precies de juiste woorden. De term waar het toen zo aan ontbrak. De wil om te winnen. ‘Ik ben blij dat we dat vandaag weer hebben laten zien. We stonden er nu echt. Nu hoeven we het alleen nog maar af te maken.’

Dat kan maandag gebeuren. Dan valt hoe dan ook de beslissing in het Wagener Stadion. Maar tot die tijd moet er nog flink nagepraat en geanalyseerd worden, vindt de keeper. De details moeten nog eens flink onder de loep worden genomen. ‘We krijgen veel te veel corners tegen. Dat is echt een punt van aandacht. En daar moeten we dan ook heel goed naar kijken. Want dat moet maandag zeker anders. Uiteindelijk halen we ook te weinig uit de overtal-situatie. We stonden tien minuten met een man meer na de gele kaart voor Yibbi. Daar hebben we echt te weinig gebruik van gemaakt. We haalden niet eens een corner.’

‘Het is jammer dat we vandaag niet hebben kunnen winnen’, besluit ze. ‘Dat we niet hebben kunnen scoren. We zijn nog helemaal nergens. Een ding is zeker: er gaat uiteindelijk nog ergens een doelpunt vallen.’

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door hockey.nl (@hockeynl)