HK Zaal: Cartouche wil de stunt van vier jaar terug herhalen

Vier jaar geleden verbaasde Cartouche vriend en vijand door het zaalseizoen als tweede van Nederland af te sluiten, na een met 4-5 verloren finale van Amsterdam. Verdediger Steven Doorman werd zelfs uitgeroepen tot speler van het jaar. Nu staat hij, samen met Derk Pelle, niet in, maar naast het veld van de Voorburgers. Als coach welteverstaan.

‘Normaal gesproken staat Struijkie (Michiel van der Struijk, red.) ook met Cartouche in de zaal’, begint Doorman. ‘Maar dit jaar was hij met Jong Oranje weg en hij had geen ruimte. De club is toen gaan kijken naar de mogelijkheden. Spelen zit er voor onszelf niet meer in, maar toen de club ons benaderde met de vraag of wij het team wilden coachen, leek ons dat wel wat.’

En dus staan Doorman en Pelle nu aan het hoofd van de ploeg waar zij tot niet zo lang geleden deel van uitmaakten. ‘Met driekwart van de spelers hebben we samen gespeeld. We kennen hen dus goed. Dat neemt niet weg dat het coachen een ander verhaal is.  Het is best moeilijk om aanwijzingen te geven als je zelf niks doet.’

Steven Doorman spreekt zijn mannen toe. Foto: Koen Suyk

Gevraagd of ze eventueel een coachingsopleiding hebben gevolgd, moeten ze beiden lachen. Pelle: ‘We zijn allebei enthousiast over het spelletje. Van kleins af aan zitten we al bij Cartouche. Maar we hebben geen trainingspapieren. We putten uit onze eigen ervaring en wat we in onze jaren als speler gehoord en gezien hebben. Dat succesvolle jaar in de Hoofdklasse helpt daar ook bij.’

‘Soms moeten we wat langer nadenken over hoe we een training inrichten, vult Doorman aan. ‘Dat is het prettige van het met z’n tweeën coachen. We bellen geregeld om onze tactiek te bespreken. Dat is heel anders dan toen we speler waren, naar een wedstrijd of training gingen en wel zagen wat er zou komen.’

Adrenaline

Beide coaches staan wel op de spelerslijst. Maar als het goed is, komen ze niet in actie. ‘Als wij spelen, dan is er iets aan de hand’, licht Doorman toe. ‘Ik had al last van blessures en dat is in de tussentijd alleen nog maar erger geworden.’ ‘In het begin van het zaalseizoen konden we als promotieklasser op het veld alleen ’s ochtends trainen. Dan kwam het wel eens voor dat Steven en ik meetrainden. Dat vond ik superleuk, al voelde ik de dag erna wel dat mijn lichaam niet meer gewend is aan hockeyen op hoog niveau’, vult Pelle aan.

Cartouche-speler Bas Oostendorp is het niet eens met de beslissing van de scheidsrechter. Foto: Frank van der Leer

Missen ze het spelen dan niet? ‘Het blijft een heerlijk spelletje. Technisch, snel. Je kan heel ver komen met slim, snel spelen. Maar het coachen is leuker dan ik had verwacht. Je bent toch met een team bezig. Met z’n allen vechten om een resultaat te behalen. Het was even wennen om op de bank te zitten, maar het teamgevoel is eigenlijk even sterk. Het is alleen wennen met de adrenaline, die je niet kwijt kan met rennen’, vertelt Doorman.

Ondertussen heeft het duo ook ambities met Cartouche. ‘Ons eerste doel is de promotiepoule halen. Dan hoef je niet naar beneden te kijken. Daarbij is het natuurlijk leuk om voor de bovenste plekken te spelen.’ Met negen punten uit vier wedstrijden doet Cartouche het vooralsnog verre van slecht. ‘Het is mooi dat we zondag gewonnen hebben van Almere. Dat is wel een directe concurrent van ons. Hopelijk kunnen we deze lijn vasthouden. Rotterdam en Oranje-Rood zijn naast Den Bosch (waar Cartouche met 1-7 van verloor, red.) goede teams, maar ik denk dat we het hen ook moeilijk kunnen maken’, aldus Doorman.

Derk Pelle en Steven Doorman staan met plezier langs het veld. Foto: Koen Suyk

Zaalhockeydieren en vechtlust

Waar kan Cartouche de komende weken het verschil maken om inderdaad een plek bovenin te bemachtigen? ‘We focusten de afgelopen weken op het maken van vlieguren. Dat is in het zaalhockey extra belangrijk. Eindeloos patronen oefenen. Ik denk dat wij daar nu de vruchten van plukken. Daarnaast hebben we kwaliteit in de ploeg met echte zaalhockeydieren als Floris de Bie, Pepijn Smit en Boris Stomps. En verdedigend staan we sterk’, analyseert Pelle.

‘Net als vier jaar geleden zijn we nu niet de favoriet’, voegt Doorman toe. ‘Maar ook toen wisten we het tot de finale te schoppen. Het zou mooi zijn als we dat trucje dit jaar kunnen herhalen. Als je wil, maak je best een kans. Als je maar blijft vechten.’