Had HGC de lijdensweg van het vrouwenteam kunnen voorkomen?

HGC, de club uit Wassenaar met een rijk verleden, lijdt gezichtsverlies met het huidige vrouwenteam, dat de winterstop ingaat met nul punten uit veertien wedstrijden. Eigen jeugd kreeg na de promotie van vorig seizoen de voorkeur, maar de selectie is nu wel erg jong. Waarom zijn er geen ervaren speelsters aangetrokken?

In haar eerste seizoen als hoofdcoach lukt het de arme, onervaren Yara Casteleijn (30) niet om het tij te keren, maar wat valt haar aan te rekenen? Met de huidige selectie – zeven jeugdspeelsters zijn doorgeschoven – lijkt het avontuur in de Livera Hoofdklasse Dames uit te draaien op een mission impossible. ‘Ik neem Yara niets kwalijk. Zij mag het mij kwalijk nemen dat ik er niet in geslaagd ben een aantal toppers binnen te halen’, zei voorzitter Tophockey Mark van Loon zondag schuldbewust, voordat de wedstrijd tegen Bloemendaal begon (1-0 verlies).

Een kwaliteitsinjectie was gewenst geweest voor HGC – derde geworden in de Promotieklasse – na het vertrek van vijf speelsters, onder wie talent Luna Fokke en 45-voudig international van Australië, Laura Barden. Van Loon: ‘We moeten realistisch zijn. We missen twee of drie ervaren speelsters die de boel op sleeptouw kunnen nemen en het verschil kunnen maken.’

Teleurstelling bij HGC dat voor de veertiende keer op rij verloren heeft. Foto: Koen Suyk

‘De meeste speelsters lagen al vast’

Op de clubwebsite meldde HGC eerder dit jaar dat de financiële situatie slecht is. Sinds 2011 komt structureel minder geld binnen dan is uitgegeven, met als uitkomst negatieve resultaten en oplopende schulden. Toch blijkt dat niet de reden dat er nauwelijks in de selectie van het vrouwenteam geïnvesteerd is. ‘Er staan binnen de club altijd mensen op die bereid zijn wat te doen. We hadden dus zeker de financiële ruimte om twee of drie ervaren speelsters aan te trekken’, aldus Van Loon. Er was bij de mannen ook voldoende budget om onder meer twee Indiërs (Devindar Walmiki, Harjeet Singh) en een Argentijnse aanwinst (Maico Casella) te halen.

Dat aantoonbare versterkingen bij de vrouwen uitbleven, wijt Van Loon in eerste instantie aan het feit dat HGC door het winnen van de play-offs pas laat wist dat het zou promoveren. ‘Toen lagen de meeste speelsters al vast. Hadden we ons daarop moeten voorbereiden en eerder in actie moeten komen? Dat is makkelijk gezegd. Dat hadden we kunnen doen, maar ik denk niet dat het iets had uitgemaakt.’

Hoofdcoach Yara Casteleijn geeft tussen twee kwarten de laatste aanwijzingen. Foto: Koen Suyk

We hadden best twee of drie van dat soort speelsters kunnen halen, maar ik geloof niet dat dat veel uitgemaakt had. Mark van Loon, voorzitter Tophockey HGC

De pijlen werden vooral gericht op buitenlandse versterkingen. Van Loon: ‘Maar omdat zij zich allemaal op de Olympische Spelen richten, wilde geen van hen komen.’ Ook met meerdere ervaren hoofdklassespeelsters is volgens Van Loon gesproken. ‘Maar die spelen liever voor het linkerrijtje. Ze willen in ieder geval geen degradatiehockey spelen. Om die reden haakten ze allemaal af. Dan houdt het op.’

Was het dan geen optie om ervaren speelsters uit de Promotieklasse te contracteren? ‘Dat hebben we bewust niet gedaan. We hadden best twee of drie van dat soort speelsters kunnen halen, maar ik geloof niet dat dat veel uitgemaakt had. Het verschil tussen de Hoofdklasse en de Promotieklasse is groter dan iedereen denkt. Ik vind het juist mooi dat we de selectie met eigen jeugd hebben opgevuld.’

Pijnlijk was dat zondag tegen Bloemendaal het verschil gemaakt werd door Bloemendaal-speelster Demi Hilterman, die vorig seizoen bij HBS speelde, in de Promotieklasse. Het was haar strafcorner die ervoor zorgde dat de Mussen met een 1-0 winst van het veld stapten. HGC heeft géén goede strafcorner en mist speelsters met scorend vermogen. Het doelsaldo liegt er niet om: 5-59. Nog één nederlaag en HGC heeft het negatieve record van de langste verliesreeks in de Hoofdklasse Dames ooit in bezit. De club die in een ver verleden acht landstitels in het vrouwenhockey veroverde, staat in zijn hemd. De gedachten gaan ook even terug naar januari 2018, toen het zaalteam van de mannen op de laatste speeldag verstek liet gaan en roemloos degradeerde naar de Eerste Klasse Zaal, het derde niveau van Nederland.

Assistent-coach Ewout Buijs. Foto: Koen Suyk

‘Misschien dat na de winter de druk eraf is’

Hoofdcoach Casteleijn, oud-speelster van Dames 1, neemt de club niets kwalijk, zei ze zondag na de veertiende nederlaag op rij. ‘We hebben naar de mogelijkheden gekeken en uiteindelijk besloten om eigen jeugd in te passen. Ik geloof in deze ploeg. Het klopt dat we ervaring missen, maar ik denk dat het in de tweede seizoenshelft onze kant kan opvallen. Ik zie dat ze stappen maken in het samenspel. Ze weten elkaar steeds beter te vinden. Nu hebben we even een rustperiode. Misschien dat na de winter de druk eraf is en dat het dan beter gaat.’

Voor Casteleijn vormen de huidige resultaten een zwarte bladzijde aan het begin van haar trainerscarrière. Haar assistent Ewout Buijs had ook hoofdcoach kunnen worden, maar hij wilde dat niet. Hij wilde alleen een duo vormen met Casteleijn, met wie hij al enkele jaren samenwerkt en met wie hij met Meisjes A landskampioen geworden is. Wrang voor Casteleijn is dat zij als eindverantwoordelijke nu wel degene is die de imagoschade oploopt. De handdoek zal ze niet werpen, verzekert ze.

Of het wel of niet slecht voor mijn carrière is, dat neem ik voor lief. Ik wil de club helpen. Hoofdcoach Yara Casteleijn

‘Ik weet waaraan ik begonnen ben. Ik wist dat het een zwaar jaar zou worden. Of het wel of niet slecht voor mijn carrière is, neem ik voor lief. Ik wil de club helpen. Natuurlijk had ik hier liever met tien punten gestaan dan met nul, maar ik ga niet bij de pakken neerzitten. Niemand doet dat’, aldus Casteleijn, die in het zaalseizoen samen met Buijs plaatsmaakt voor Robbert-Jan de Vos, die vorig seizoen op het veld met HGC promoveerde, en Bram Lomans.

Zondag 1 maart begint de tweede competitiehelft op het veld meteen met Victoria-uit. Dat is misschien een van de laatste serieuze kansen om van de nul punten af te komen. Een aantal dat Van Loon HGC-onwaardig vindt. ‘Maar het is wat het is. HGC is met 1350 leden één van de kleinere clubs. Toch spelen we zowel met Heren 1 als Dames 1 in de Hoofdklasse. Dat is iets om trots op te zijn.’