M’barek Ben Addi: ‘Als iemand knuffelmarokkaan roept, deert mij dat niet’

Na de dood van George Floyd in Amerika woedt wereldwijd de discussie over racisme. Ook in Nederland lopen de emoties hoog op. Dat werpt de vraag op: hoe zit het in hockeywereld? ‘Bij Xenios hebben we dit dossier nog niet langs zien komen’, zegt M’barek Ben Addi, bestuurslid evenementen en accommodatie bij de Amsterdamse club.

‘We zijn er wel alert op’, zegt Ben Addi. ‘We hebben een aantal teams die gemixt zijn, maar dat heeft geen issues opgeleverd. In een wedstrijd wordt weleens wat gezegd. In het woord wedstrijd zit ook het woord strijd. Je wedijvert met elkaar om de winst en langs de lijn wordt er iets voor of tegen de club geroepen. Natuurlijk zitten mensen tegen of op de grens. Het heeft nooit geleid tot escalaties. Dit soort incidenten hebben we nog niet meegemaakt. Het is meer dat een scheidsrechter of een tegenstander onheus wordt bejegend, maar daar valt niet echt het etiket racisme of discriminatie op te plakken.’

Niet passen

‘Persoonlijk vind ik dat racisme en discriminatie al helemaal niet past binnen de sport waar sportiviteit en respect hoog in het vaandel staan’, gaat Ben Addi verder. ‘We zijn er als club ook heel duidelijk en helder in: racisme en discriminatie horen hier niet thuis. Niet binnen de club, maar ook niet langs de velden van Xenios.’

Ben Addi kwam in 1976 op zevenjarige leeftijd vanuit Marokko naar Nederland. Via zijn kinderen kwam hij bij hockeyclub Xenios terecht, waar hij op zijn 45ste voor het eerst de stick ter hand nam en vervolgens lid werd van het bestuur van de club.

Ik heb mij geen moment afgevraagd wat ik hier doe als donkere man tussen al die niet-donkere mensen. M'barek Ben Addi over zijn entree bij hockeyclub Xenios

‘Ik heb mij geen moment afgevraagd wat ik hier doe als donkere man tussen al die niet-donkere mensen. Dat zou ik voor mezelf ook een beetje gek vinden, want zo loop ik ook niet door Amsterdam. Ik ben gewoon M’barek, de Amsterdammer, en daar ben ik heel trots op.’

‘Op de club word ik ook niet beschouwd als een bestuurslid of lid met een Marokkaanse achtergrond. Soms wordt mijn naam verhaspeld tot Moebarak, maar dat is het dan ook. Persoonlijk heb ik geen discriminatie of racisme meegemaakt. Het is misschien niet het verhaal dat mensen willen horen uit de mond van een Amsterdammer, die in Marokko is geboren. Ja, er roept weleens iemand: knuffelmarokkaan, maar dat zit tussen de oren van die persoon denk ik dan. Het deert mij niet. Eerlijk gezegd denk ik dat die persoon het positief bedoelt. Het is de schuld van Ali B. Hij heeft het uitgevonden’, lacht Ben Addi.

M’barek Ben Addi, bestuurslid evenementen en accommodatie van hockeyclub Xenios. Foto: Koen Suyk

Terrance Pieters

Oranje-international Terrance Pieters doorbrak twee weken geleden de stilte rondom racisme in de hockeysport. In een interview met de Volkskrant gaf hij aan al jaren te worden gediscrimineerd op het hockeyveld. De speler van Kampong sprak daarna ook op televisie over het onderwerp.

‘Ik heb het gelezen en het is pijnlijk dat hij dit heeft moeten ervaren’, zegt Ben Addi. ‘Het zou ook wel naïef zijn om te denken dat racisme en discriminatie niet bestaat. Het is goed om met elkaar het gesprek aan te gaan, want praten heeft zeker een functie. Het zorgt voor herkenning en erkenning.’

Bespreekbaar

‘Als je het niet bespreekbaar maakt, dan doe je alsof het er niet is. Het is voor degene die daar tegen aanloopt dan dubbel zo pijnlijk. Hij of zij ervaart het en vervolgens wordt het genegeerd of weggepoetst. Maar, het benoemen en bespreken wil nog niet zeggen dat het weg is.’

Ben Addi: ‘We leven in een land waar veel gezegd kan worden zonder dat het meteen als discriminatie en racisme wordt aangemerkt. Ik denk wel dat de mensen in wat ze zeggen een nuancering moeten aanbrengen of leren herkennen. Wanneer is iets gepast? En wanneer niet?’

Opvoeding

Opvoeding speelt daarin een grote rol, zegt Ben Addi. ‘Het is terug te brengen tot sociale vaardigheden. Als je met de verkeerde set normen en waarden op de wereld wordt gezet dan sta je tegenover elkaar in plaats van naast elkaar.’

M’barek Ben Addi, bestuurslid evenementen en accommodatie van hockeyclub Xenios. Foto: Koen Suyk

Naast elkaar en met elkaar. Dat is ook wat Xenios wil uitdragen op Sportpark Sloten. De club verhuisde in 2019 naar het park waar al verschillende takken van sport – voetbal, golf, rugby, american football – hun onderdak hadden gevonden.

Gemeenschappelijk

‘Je bent welkom bij de club en dat is ook iets wat ik uitdraag’, zegt Ben Addi. ‘Als je de nadruk legt op wat we gemeenschappelijk hebben: wij zijn lid van Xenios, benadrukken we minder de verschillen. Je zoekt de overeenkomsten en daarmee heb je ook minder snel een debat.’

‘We zitten hier op een sportpark dat zeer multicultureel is. Het was in het begin zoeken naar de verbinding met elkaar. Het zijn vaak juist de kleine dingen die ervoor zorgen dat die verbinding gaat stromen.’

Verbindende impact

Ben Addi geeft een voorbeeld: ‘Af en toe voetbalt een aantal jongens hier vlak voor ons clubhuis terwijl hun eigen clubhuis driehonderd meter verderop zit. Als iemand dan water nodig heeft of naar het toilet moet, hebben we het zo afgesproken dat ze gewoon bij ons naar binnen kunnen lopen. Het is altijd makkelijk om nee te zeggen, maar als je het toestaat en de deur niet dichthoudt, verdien je ook respect naar elkaar toe. Het is een klein gebaar, maar de verbindende impact is groot.’

Tot slot zegt Ben Addi: ‘De discussie over racisme en discriminatie laat zien dat een heel gemêleerd gezelschap is opgestaan. Als ik naar de demonstraties kijk of naar de mensen luister die in de publieke opinie hun mond optrekken, dat vind ik goed. En als onze premier zegt dat toch nog heeft nagedacht over zwarte piet en vindt dat het verhaal toch in een andere context is komen te staan, dan vind ik dat goed dat hij dat uit.’