Hij is de grote surprise in de selectie van de Oranje Heren, die zich tijdens de winterstage in Nederland voorbereidt op de Olympische Spelen, deze zomer in Tokio. Roel Bovendeert, 28 jaar en doelpuntenmaker van beroep. Hij heeft geleerd van het verleden. ‘Ik ben relaxter en focus me op mijn sterkte punten. Ik probeer me te perfectioneren in het maken van goals.’
Vorige week werd bekend dat je na anderhalf jaar weer deel uit maakt van trainingsgroep van Oranje. Heb je veel reacties gehad?
Bovendeert, met een glimlach: ‘Zeker. Vooral van de mensen die de afgelopen periode, toen ik niet bij Oranje zat, met me hebben meegeleefd. De meeste gehoorde reactie was: de aanhouder wint. Ik denk dat die omschrijving goed past. Ik kan niet ontkennen dat er veel is gebeurd. Ik heb nooit opgegeven. Het voelt al als een soort overwinning om terug te zijn.’
Jij komt bij de trainingsgroep en Jelle Galema, met wie je bent opgegroeid bij MEP, valt af. Heb jij hem nog gesproken?
‘Ik heb uitgebreid met Jelle gebeld. We kennen elkaar al lang, hij is een goede vriend. Ik vind het heel vervelend voor hem. Ik ken zijn gevoel. Weet ook dat je nu heel veel steun krijgt, maar je er straks weer alleen voor staat. Maar ik ken Jelle. Uit het interview bij jullie bleek al dat hij gretig is en hij zich wil bewijzen. Hij komt hier sterker uit. Ik maak me over Jelle geen zorgen. Hij heeft een mooi huis, geweldige vrouw en drie prachtige koters. Hij heeft veel geluk in zijn leven.’
Roel Bovendeert tijdens een training van de hockeymannen in duel met Floris Wortelboer. Foto: Willem Vernes
Je hebt jouw plek in de trainingsgroep mede te danken aan je prestatie in de periode dat je de laatste maanden als potential van 28 jaar mocht meetrainen bij Oranje. Ben je ook om die reden gaan meetrainen?
‘Eerlijk gezegd was ik daarmee helemaal niet bezig. Ik was allang blij dat ik de luxe had om gewoon te trainen en wedstrijden te spelen. Bij de club was dat door de coronaregels niet mogelijk. Ik wilde in die hockeyloze periode vooral mijn vorm behouden. Maar als je dan met die gasten op het veld staat, is dat natuurlijk ook een kans om je te laten zien. Dat gevoel moet je als topsporter ook in je hebben. Je moet je willen meten met de top. Ik merk dat ik daarin relaxter ben geworden. Dat heeft er waarschijnlijk toch mee te maken dat ik een paar jaartjes ouder ben geworden.’
Ik ben in het verleden bij Oranje extreem bezig ben geweest met het verbeteren van mijn mindere punten. Roel Bovendeert
Denk je dat je echt een kans maakt om in Tokio te spelen?
‘Anders had ik hier niet gezeten. Voor mij was het belangrijk dat ik het gevoel had dat ik daadwerkelijk een kans op Tokio maak. Dat ontbrak in het verleden nog wel eens. Ik ben er ook van overtuigd ik de Spelen ga halen. Ik weet dat ik wat kan toevoegen aan de voorste lijn. Zonder de andere jongens te kort te doen: ik scoor gemakkelijk, weet goed positie te kiezen en haal een hoog rendement in de cirkel. Daarnaast leg ik veel energie in de press en pak ik veel ballen af.’
Roel Bovendeert: ‘Ik probeer me te perfectioneren in het maken van goals. Daar stop ik elke training, elke wedstrijd al mijn energie in.’ Foto: Willem Vernes
Caldas erkende in een interview dat hij in het verleden misschien te veel heeft gekeken naar de dingen die jij niet kunt. Hoe kijk jij daar naar?
‘Ik herkende wel wat Max zei. Ik denk dat ik in het verleden, zeker bij Oranje, extreem bezig ben geweest met het verbeteren van mijn mindere punten. Vaak zijn dat ook de punten waarin je niet helemaal in je element bent. Ik heb geaccepteerd dat anderen breder in de kwaliteiten zijn en focus me op het verdiepen van mijn sterke punten. Bij Bloemendaal ben ik daar al langer mee bezig. Ik probeer me te perfectioneren in het maken van goals. Daar stop ik elke training en elke wedstrijd al mijn energie in. Ik analyseer situaties: waar loop ik, waar sta ik, waarom gaat die ene bal er wel in en waarom die andere niet?’
Dat heeft er bij Bloemendaal in geresulteerd dat je sinds begin vorig seizoen bent uitgegroeid tot een ware doelpuntenmachine. Scoren lijkt je steeds gemakkelijker af te gaan?
‘Bij Bloemendaal komt al langer alles samen. We hebben daar een extreem goed team, dat mij ook de mogelijkheid biedt om volledig in mijn kracht te spelen. In mijn manier van hockeyen ben ik erg afhankelijk van mijn medespelers. Je vindt van mij niet veel doelpunten waarbij ik vanaf de middellijn naar de goal van de tegenstander soleer. Het is daarom belangrijk dat ik met mijn medespelers een connectie opbouw. Als ik me veilig en comfortabel voel en me kan richten op mijn specialiteiten, heb ik de meeste impact. Daarmee kan ik straks ook bij de beste zestien van Oranje horen.’
Dit bericht bekijken op Instagram
Dat je nu bij de selectie zit, wil niet zeggen dat je Tokio haalt. Je kunt weer afvallen. Heb je dat mee laten wegen in je beslissing om weer aan te sluiten bij Oranje?
‘Afvallen is inherent aan selecties. Met dat risico ben ik niet bezig geweest. Ik weet hoe dat voelt en ben vaker afgevallen of heb selecties gemist door een blessure. Ik heb geleerd dat je daarop je verwachtingspatroon moet aanpassen. Ik ben wijzer geworden van bijvoorbeeld mijn ervaringen in de aanloop naar de Spelen van Rio. Ik was dat jaar zo extreem met die selectie bezig. Ik dacht dat ik in die periode heel fit was, maar bleek in feite overtraind. Ik vergeleek mezelf constant met anderen. Dat hebben, zo weet ik zeker, alle spelers bij Oranje aan het begin van hun carrière. Maar dat helpt niet, werkt eerder averechts. Uiteindelijk viel ik samen met onder andere Björn (Kellerman) en Jelle als laatste af voor Rio. Dat was een enorme klap. Ik heb daarna ook nog de nodige tikken opgelopen en weet inmiddels dat die je ook weer vormen. Iedere topsporter krijgt ermee te maken. Je wordt er ook sterker door en je leert ervan. Ik weet inmiddels: het is niet het einde van de wereld. Maar nu ik weer bij Oranje ben, wil ik ook eindelijk op een groot toernooi staan zoals de Olympische Spelen. Ik ga die kans pakken.’
3 Reacties
jonathan
Gefeliciteerd Roel, jammer Jelle. Topsport is mooi maar soms ook hard en niet te begrijpen. Ondanks alle opgestoken vingers in dit forum denk ik niet dat Max Caldas deze beslissing in zijn eentje heeft genomen, ook het gesprek met Jelle was met een staflid. Prematuur, onnodig, slechtere kandidaten, we hebben alles voorbij zien komen. De waarheid???? Die zal in bij de staf bekend zijn en daar blijven. Knap van Bovendeert om direct contact te zoeken met Galema met wie hij in de jeugd vele fijne wedstrijden heeft gespeeld. Ik wens Roel veel succes en hoop dat hij deze keer de eindstreep haalt.
Eelco Houwink
Helemaal mee eens - op je laatste punt na. Het is nu wel een gokkast geworden waarbij je blij moet zijn dat je er opeens “weer” inzit. Daarbij is het in het verleden veelgebruikte verhaal dat de “compleetheid van spelers” bij selectie de doorslag geeft (waar ik het al niet mee eens ben, maar dat terzijde) nu kennelijk van tafel want ik vond en vind Bovendeert een prima maar niet overcomplete speler - met wel één bizar goed ontwikkeld specialisme en dat is het afmaken door duiken naar de bal - met gevaar voor lijf en leden - dat uniek en van uitzonderlijke wereldklasse is. Daarmee beslis je inderdaad wedstrijden en wellicht zelfs toernooien. Hij hoort er dus wat mij om die reden in. Alleen niet ten koste van Jelle...maar allebei dus en de keuze voor de afvaller moet je - zeker in dit jaar - niet eerder dan enkele weken voor de Spelen maken. Dat de entourage van Max hem van die ernstige fout niet heeft kunnen weerhouden, vind ik een teken van zwakte van het begeleidingsteam. Altans totdat hij de meerwaarde daarvan een keer uitlegt.
w.j.arriens
Elke neutrale toeschouwer met enige hockeykennis weet dat noch Galema noch Bovendeert voldoende talent en capaciteiten hebben om een toegevoegde waarde te hebben voor het Ned team in Tokyo. Dat is immers de afgelopen jaren voldoende bewezen. Beiden kunnen niet konkurreren met spitsen als Kellerman , Brinkman of Hertzberger. Het pleit niet voor de staf van het Ned elftal dat ze Bovendeert na eerdere pogingen weer een valse kans willen geven. Dat levert alleen maar weer een teleurstelling op aan beiden zijden. Het pleit nog minder voor diezelfde staf dat ze geen andere , meer getalenteerde spitsen op de Ned hockeyvelden hebben kunnen ontdekken. Dat is immers wel hun taak. Maar, misschien is er in Nederland wel onvoldoende talent, althans talent dat de potentie en wilskracht heeft om tot de uiterste top door te dringen. Want daar gaat het in TOPsport toch om?