Weer hetzelfde liedje bij OR: ‘Vijf jaar net niet goed genoeg’

Dit jaar moest het gaan gebeuren voor Oranje-Rood. Druk op de ketel, alle ogen op één doel: de play-offs. Maar seizoen 2022/2023 lijkt net zo’n seizoen te worden als de vier hiervoor. Eentje waarin de Eindhovenaren niet meestrijden om de titel.

Daar lag-ie. In de stromende regen. OR-captain Joep de Mol, vlak na het eindsignaal na de verloren ‘do or die’ tegen Pinoké (2-1). Verslagen als een bokser, die net een knock-out heeft geïncasseerd. Uitgeteld, zo vlak langs de middenlijn. Zijn stick rustend op zijn schouder als een defect wapen.  

Vlak daarna stond De Mol op en beukte enkelhandig met z’n stick boos tegen de grasmat. Alsof-ie ‘m doormidden wilde slaan. De frustratie droop van z’n verbeten gezicht. In een zeiknat shirt kwam hij richting kleedkamer. Zoekend naar woorden voor de waardeloze middag en daarmee een verloren seizoen. 

‘Het gebeurt me niet vaak dat ik niet weet wat ik moet zeggen’, perst De Mol eruit. ‘Ik had het idee dat we ver genoeg waren als team om hier te winnen. Dat we er klaar voor waren om hier drie punten te halen. Of in ieder geval één punt. En klaar waren om mee te doen aan de play-offs. Het is dan een pijnlijke constatering dat je weer niet goed genoeg bent. We kregen best wel veel kansen om in ieder geval de 2-2 te maken. Maar we kwamen net tekort.’

Dan die spijkerharde conclusie: ‘We zijn weer niet goed genoeg’. 

Zes woorden die alles zeggen over de afgelopen vijf jaar van Oranje-Rood. In 2018 bereikten de Brabanders voor de laatste keer de play-offs. Toen nog met het geraamte van het gouden Oranje Zwart, dat tussen 2014 en 2016 drie landstitels de lucht in tilde. De glorietijden van clublegendes als Bob de Voogd, Mink van der Weerden en Robert van der Horst. Jaren waarin prijzen pakken eerder regel dan uitzondering was en de pot met goud aan het eind van de regenboog in de Genneper Parken leek te staan. 

De Mol liggend op het veld, vlak na het laatste fluitsignaal. Foto: Koen Suyk

‘Goed genoeg voor de top-twee’

De Mol kwam als jong talent bij die succesvolle groep en maakte de titels van 2015 en 2016 mee. Daarna volgden, vreemd genoeg ongeveer gelijktijdig aan de overgang naar fusieclub Oranje-Rood, dus de jaren van droogte. ‘Het is heel pijnlijk dat we al die vijf jaar net niet goed genoeg zijn. Meestal vijfde of zesde worden, terwijl we meer dan genoeg kwaliteit hebben. Goed genoeg om beste vier, drie of twee te horen. Dat doet gewoon pijn. Ik had het idee dat we stabieler waren dan vorig seizoen.’

OR begon voorzichtig tegen Pinoké, maar knalde acht minuten voor tijd al z’n kaarten op tafel. Keeper Nieki Verbeek, de vervanger van de geblesseerde Pirmin Blaak, werd bij een 2-0 achterstand vervangen door een veldspeler. Gevoelsmatig een vrij vroege gok. Maar daar dacht coach Jeroen Baart anders over. ‘Ik overwoog om hem nog eerder te wisselen’, vertelt de Belg. ‘Aan het einde van kwart drie bijvoorbeeld. Ik had het toen al willen doen, maar Robert van der Horst (assistent, red.) overtuigde mij te wachten. Terecht, omdat we toen het momentum al hadden. Zij zakten al in, dus was het toen niet nodig. Op het eind konden we dat extraatje wel gebruiken. Maar helaas kwamen we niet verder dan één goal. We creëerden genoeg, maar we gaven te veel weg.’

OR baalt terwijl het met bakken uit de hemel komt. Foto: Koen Suyk

Niemand gelooft in een wonder

De Mol: ‘Ik vind het te makkelijk om te zeggen dat we onze kansen niet afmaken. Het is wel een terugkerend thema dat we moeilijk scoren. Dat blijkt ook wel op het einde, dan missen we het killersinstinct. Soms krijgen we ze ook te makkelijk tegen. Die tweede vandaag, zo’n voorzet die erdoorheen komt… die mag er eigenlijk niet in.’

‘Ik geloofde er echt in’, baalt de international, die afgelopen winter gepasseerd werd voor het WK. ‘Ik was ook niet echt onder de indruk van wat Pinoké liet zien. Al het hele seizoen niet. Ze gooiden vooral de hoge bal eroverheen, verdedigen strak en leunen op de corner van Alexander Hendrickx. Maar zij zijn wel in staat om zo’n wedstrijd over de streep te trekken en wij niet. Dan kun je mooi en leuk hockey spelen, maar het gaat er uiteindelijk om dat je bij de beste vier zit. Maar dat is dit seizoen weer niet gelukt.’

Gevoelsmatig is het dus al klaar voor Oranje-Rood, dat zaterdag in de laatste speelronde Kampong treft. Feitelijk kan het nog, als Pinoké op dezelfde dag niet wint van het gedegradeerde Voordaan. Maar niemand gelooft in het Eindhovense kamp nog in dat wonder. De Mol: ‘Met alle respect naar Voordaan: ik denk niet dat Pinoké het daar laat liggen. Vandaag werd er een playoff-plek vergeven. Niet volgende week. Dat doet pijn. Maar het is wel de realiteit.’ 

Er lijkt dus weinig anders op te zitten dan uithuilen en uitluiden, weet de aanvoerder. ‘We moeten maar proberen om de rug te rechten en het seizoen stijlvol af te sluiten. Thomas Briels speelt volgende week z’n laatste wedstrijd voor ons. Laten we hem een mooi afscheid geven.’