Ze draagt bij de Oranje Dames de loodzware erfenis van Maartje Paumen op haar schouders. Of Caia van Maasakker nu wil of niet, zodra haar strafcorner even niet loopt, valt de naam van de gestopte Nederlands topscorer aller tijden. Van Maasakker zelf is met die vergelijking helemaal niet bezig. Het strafcornerkanon doet gewoon haar werk: die ballen binnenslepen. Op de Hockey World League maakte ze vanaf de kwartfinale alle Oranje-treffers. Het resultaat: Oranje won de HWL 3 en Van Maasakker werd topscorer van het toernooi.
Ondanks haar hoofdrol is Van Maasakker er na afloop helemaal de persoon niet naar om met de borst vooruit te lopen. Ze had vooral ‘genoten van het goede spel van de ploeg’, ‘de inbreng van de jonkies’ en ‘het behalen van de doelstellingen’. Pas na enig aandringen, erkende ze ‘dat het toch wel heel gaaf is om beslissend te zijn’.
‘Ik heb er altijd gestaan als het moet. Blijkbaar heb ik dat extraatje’
Van Maasakker is daarmee echter niet bezig. Ze vindt het niet zo bijzonder. ‘Ik heb er altijd gestaan op de momenten dat het moet. Blijkbaar heb ik dat extraatje. Ik weet ook niet precies waarom. Misschien is het wel omdat ik me er niet zo druk om maak. Ik er nuchter onder blijf. Ik weet van mezelf dat ik de kwaliteiten heb, daar vertrouw ik op. Als ik op de kop van de cirkel sta, voel ik wel wat spanning. Maar die verdwijnt, zodra ik de bal neem. Dan heb ik de uitvoering in mijn hoofd, visualiseer ik waar die bal moet komen en push ik hem met alles wat ik in me heb.’
Caia van Maasakker is het middelpunt van de feestvreugde bij de Oranje Dames. Foto: Koen Suyk
In de top gaat het niet alleen om het scoren van de strafcorners, maar vooral om het benutten van de corners op de beslissende momenten. Maartje Paumen was daarin de gekroonde koningin met een onovertroffen reputatie. Van Maasakker begint dezelfde prettige trekjes te vertonen. De 28-jarige verdedigster weet dat de vergelijking met Paumen wordt gemaakt. Tenminste, door de buitenwacht. ‘In de spelersgroep hoor ik het namelijk nooit,’ reageert ze met een glimlach. ‘Dat de pers ernaar vraagt, vind ik wel logisch. Ik kan er alleen niks mee. Ik ben Caia van Maasakker en ik sta nu op de kop. Ik vind het superleuk dat ik de kans krijg zo zoveel ballen te pushen. Het is mijn taak om ze dan te maken.’
‘Het is fijn dat ik belangrijk voor het team kan zijn’
Dat ze daarin slaagde op de HWL onderschrijven de feiten: donderdag in de kwartfinale maakte ze beide treffers tegen Spanje (2-0), zaterdag in de halve finale de gelijkmakende 1-1 vlak voor tijd tegen Nieuw-Zeeland en zondag in de finale kwamen beide Nederlandse treffers van haar stick. Met zes strafcorners en een strafbal werd ze topscorer van het toernooi. Van Maasakker, nuchter: ‘Het is fijn dat ik op die manier belangrijk voor het team kan zijn.’
Caia van Maasakker: ‘Als ik een corner neem visualiseer ik waar de bal moet komen en dan push ik met alles wat ik heb.’ Foto: Koen Suyk
Dat is zeker ook fijn voor Alyson Annan. De bondscoach sprak na het stoppen van Maartje Paumen direct haar volledige vertrouwen uit in Van Maasakker. Vergelijkingen tussen die twee, wees Annan steevast resoluut van de hand. ‘Caia is geen Maartje’, was dan haar repliek.
Toen in het begin van deze HWL de corner niet liep bij de Oranje Dames, zoemde de naam van Paumen direct rond. Annan raakte allerminst in paniek. Ze zei dat het ritme nog ontbrak, het wel goed zou komen. Annan kreeg gelijk: de corner ging lopen en Van Maasakker werd beslissend.
In de eerste helft had Nederland 15 doelpogingen. Resultaat: nul treffers
In het huidige Nederlandse team is dat niet alleen zeer welkom, maar ook noodzakelijk. Op het spel is doorgaans weinig aan te merken. En tot aan de cirkel is de passing game dik in orde. Maar eenmaal bij of in de cirkel ontbrak ook tegen China de daadkracht, finesse en overtuiging om te scoren. Annan trainde de afgelopen maanden zelfs in kleine groepen apart op afwerkvormen en -technieken, maar met de velddoelpunten wil het de laatste wedstrijden niet vlotten. In de eerste twee kwarten tegen China kwam Nederland tot liefst vijftien doelpogingen. Het resultaat: nul treffers. China ging pas door de knieën na twee benutte strafcorners van Van Maasakker, die in de finale twee op vijf liep. ‘We speelden vandaag wederom goed tot de cirkel, aan het vervolg moeten we nog werken’, erkende Van Maasakker na afloop.
Binnen de staf van de Oranje Dames wordt voor het EK gehoopt op een snel herstel van de geblesseerden Lidewij Welten en Kelly Jonker. Bij beide speelsters is het de vraag of ze het toernooi in augustus in eigen land gaan halen.
Met of zonder het tweetal, Van Maasakker zal er op het EK weer moeten staan, beseft ze. ‘Ik weet dat tijdens het EK straks weer naar mij wordt gekeken. Maar daar blijf ik nuchter onder. Ik voel dat echt niet als extra druk. Ik moet gewoon mijn werk doen.’
Nederland – China 2-0 (0-0)
’40 Caia van Maasakker 1-0 (sc)
’48 Caia van Maasakker 2-0 (sc)
