Hdm-coach Hugers schiet vol als zijn jongens hem meevragen voor ereronde

Dood verklaard in de winterstop. Begraven na de wanprestatie tegen Oranje-Rood. Opgestaan tegen SCHC (3-2) en gevochten tot de laatste minuut van de competitie, met aanvallend hockey. Ook in de allesbeslissende confrontatie met Almere ging hdm gewoon uit van eigen kracht. De tranen van coach Ronald Hugers (62) na afloop waren dan ook niet vanwege de degradatie.

Een paar minuten na de wedstrijd, als het over de band met ‘zijn jongens’ gaat, krijgt de ervaren Hugers het te kwaad. Hij vecht tegen de tranen en is ongeveer een halve minuut stil. Zijn mond wil iets uitbrengen, maar hij weet dat als hij iets gaat zeggen dat hij moet huilen. Dus blijft Hugers stil, terwijl zijn ogen rood worden.

Als hij weer in staat is om te praten, zegt hij dat zijn tranen niet komen door de degradatie. Vorig jaar promoveerde hij met hdm naar de Hoofdklasse, in zijn derde dienstverband bij de Haagse club. Dus: ‘Promotie en degradatie. Ik heb het allemaal zo vaak meegemaakt. Daar gaat het nu niet om.’ Het gaat om de relatie met de spelers en zijn eigen afscheid van het team. Erik van Driel neemt het van hem over. Hugers zal waarschijnlijk naar een andere club gaan.

Foto: Koen Suyk

Gewogen en te licht bevonden

Hij werd na de wedstrijd door de spelers gevraagd mee te lopen in een soort ereronde. Het was door de degradatie eerder een rouwstoet, vol met tranen, maar zo voelde het niet. De Haagse ploeg werd bejubeld door de eigen supporters en de spelers van Almere. Ze hadden er zeventig minuten een heerlijke wedstrijd van gemaakt.

Hugers, weer bij zinnen, in staat om uit te leggen wat hem het meeste raakte: ‘Het was mooi dat de spelers wilden dat ik meeliep. Dit team heeft ook een hele bijzondere mix van karakters. Allemaal aparte persoonlijkheden, die allemaal hun eigen aanpak verdienen en die je probeert te bereiken. Als je dat terugkrijgt van de spelers en ze jou meenemen in zo’n ereronde, omdat je met iedereen een eigen band hebt, dan is dat heel mooi.’

Kritisch, maar liefdevol legt hij de vinger op de zere plek van zijn team, dat achter kwam met 2-0, zich knap terug knokte tot 2-2 en toch het hoofd moest buigen in de belangrijkste wedstrijd van het seizoen. Toen hdm in het tweede kwart steeds beter werd en het betere van het spel had, scoorde Almere juist uit de counter de 2-0.

Ondanks een schitterende periode na de winterstop werd hdm gewogen en te licht bevonden. ‘We hebben een hele goede tweede seizoenshelft gespeeld. We zijn alleen niet volwassen genoeg. We zijn in de cirkel niet efficiënt genoeg, maar dat heeft ook met kwaliteit te maken. Wij maken op 2-2 domme fouten. Tot twee keer verliezen we de bal op het middenveld waar het niet nodig is. Gewoon de bal van de stick af laten glijden.’

Hugers houdt van zijn spelers, maar vindt ze ook eigenwijs. Hij vertelt dat hij al weken aangaf dat hij strafcornervarianten wilde trainen met zijn team. Zijn spelers wilden dat niet, omdat onder andere aanvoerder Kieran Dartée ze toch wel scoorde. Pas afgelopen week kreeg de coach zijn spelers zo ver dat ze het – met lichte tegenzin volgens Hugers – oefenden. Blijkbaar toch niet goed genoeg, want de eerste strafcorner ging verrassend naar Cedric de Gier, die helemaal vrij de bal in het goal kon pushen, maar koos voor een flats, waardoor de bal in het net niet telde. Een paar minuten voor tijd ging de bal weer naar rechts bij de strafcorner, maar pushte de compleet vrijstaande Martijn Dolman snoeihard op de lat.

Hugers snapt het nog steeds niet: ‘Ik heb ze heel lang maar gelaten, dat ze die varianten niet wilden oefenen. Dus hebben we afgelopen week eindelijk geoefend, maar dan gaat het alsnog verkeerd, terwijl ze de bal alleen maar in het net hoeven te pushen.’

Cedric de Gier van hdm verwerkt zijn verdriet. Foto: Koen Suyk

‘Weleens jaloers op Michel van den Heuvel’

De conclusie is dat hdm dan niet goed genoeg is voor de Hoofdklasse, maar in deze samenstelling en vorm waarschijnlijk ook te goed voor de Promotieklasse. Tussen wal en schip, met eigen talenten. Zonder buitenlandse spelers en weinig budget. Hugers: ‘Je hebt als team zeker een paar jaar nodig om met elkaar te groeien, als je vanaf scratch bouwt zoals wij dat doen. Maar ons niveau is al zoveel hoger dan vorig jaar. Dat moeten ze doortrekken. Natuurlijk ben ik weleens jaloers op een Michel van den Heuvel (coach Bloemendaal, red.) die een surplus aan kwaliteit kan opstellen. Dat is ook wel eens lekker. Maar die budgetten zijn niet met elkaar te vergelijken.’

Hugers is na zijn zoveelste avontuur op hdm in ieder geval nog niet klaar met coachen. Een eervolle vermelding overigens voor de scheidsrechters, ter afsluiting van dit artikel, omdat daar dit seizoen veel om te doen is. Hugers gaf, uit zichzelf, een groot compliment aan de scheidsrechters. In dit geval Jonas van ’t Hek en Paul van den Assum. ‘Die hebben verschrikkelijk goed gefloten. Ze hebben bijna alles gezien. De gele kaart voor Cedric de Gier was volledig terecht. Dat ze lieten doorspelen toen Terrance tegen onze verdediger aanliep (en geen strafcorner gaf, red.), dat was ook mooi. Heel knap.’