Column Rob Reckers: ‘Investeer in de winter ook in de jeugd’

San Francisco, Perth, LA en Lapland. Zomaar een greep uit de bestemmingen die deze winter bezocht worden door de verschillende tophockeyploegen. De eerste maanden van het jaar worden gebruikt om in optima forma het seizoen te starten. Daar worden kosten noch moeite voor gespaard. Zelf keek ik vaak ook uit naar deze trips. Lekker de kou in Nederland ontvluchten en in zonnige oorden genieten van bovengemiddelde hotels en perfecte trainingsomstandigheden.

Soms verbaasde ik me wel over de luxe waarin wij verbleven. In Aziatische landen verplicht de hygiëne tot Hilton of Sheraton of gelijksoortige vijfsterrenhotels als uitvalsbasis. In Westerse landen zou een ster minder ook prima volstaan. Of wat meer back to basic. Met kleine groepen in een appartement met eigen keuken waarin je zelf je dagelijkse prak verzorgt.

‘Ik verbaasde me altijd over de luxe tijdens de wintertrips’

Want tijdens de gevoelsmatige eeuwigdurende wintertrips komen de eindeloze buffetten bij ontbijt, lunch en diner je na een paar dagen de strot uit. En na thuiskomst duurt het minimaal een week voordat je de weg naar fornuis via supermarkt en groenteboer weer gevonden hebt. Het verblijf in eenvoudige appartementen of vakantiehuizen kent vele voordelen. Zo kun je bijvoorbeeld met meerdere spelers een huis delen. Samen boodschappen doen en koken zijn prima activiteiten om de eindeloze verveling tegen te gaan. Ook bespaart het een hoop geld, want de kosten zijn aanzienlijk lager dan in hotels.

Met die laatste zin wil ik tot de kern komen van mijn verhaal. Afgelopen zomer tijdens de EK in Amsterdam woonde ik een lezing bij van een van de grondleggers van het Belgische hockeysucces. In een notendop vertelde hij over het proces waarbij hij in de jeugd is gaan investeren. De kern van zijn verhaal is me altijd bijgebleven. Investeer in de toekomst!

Spelers van de Oranje Heren kookten tijdens de wintertrip in Australië geregeld hun eigen maaltijd. Foto: Instagram

Investeer dus in de jeugd. Het Nederlandse potentieel heeft het overgrote deel van de winter weer stil gezeten. Er was geen toernooi, dus ook geen voorbereiding. Caldas en Annan deden het enige juiste en namen beiden een grote groep mee op winterstage. Caldas koos ervoor de spelers veelal in appartementen te zetten. Spelers deden samen boodschappen en kookten samen. Goed voor de samenhorigheid, goed tegen de verveling en goed voor het budget. Toch moeten de beide wintertrips  – door de verre bestemmingen – een lieve duit hebben gekost.

‘Kunnen we niet wat besparen op de wintertrips zodat achterblijvende talenten extra kunnen trainen?’

De talenten die thuis achterbleven, stonden stil en gingen dus in verhouding achteruit. Een gemiste kans. Het weer was lange tijd zacht, de velden bespeelbaar en er waren voldoende coaches beschikbaar tijdens de winterstop. Maar ja, al die extra trainingen kosten geld. Veld, materiaal, coaches, planningen en wat reiskosten. Ik onderschat de kosten hiervan echt niet. Maar stel nou dat we ergens een minimale besparing kunnen vinden? Door een aantal spelers minder mee te nemen of iets minder ver te gaan? Zouden we met deze kleine besparing niet een veel groter potentieel verder kunnen ontwikkelen?

De criticasters zullen verwijzen naar de uitmuntende prestaties van de dames van Oranje. Zij waren, zijn en blijven de komende jaren het team to beat. Gelijk hebben ze. Maar wie vormen al jaren de kern van de Oranje Dames? Juist ja, de meiden van Den Bosch. En laat dat nou net die club zijn die op tijd is begonnen met investeren in de toekomst.