Met de pont naar de Oostenrijkse chalet van HV Dorsteti

Alleen de reis ernaartoe is al een kleine belevenis. Wie in het minuscule Gelderse dorpje Rijswijk op de veerpont stapt en aan de overkant van het water voet aan wal zet in Wijk bij Duurstede, kijkt vanaf de dijk neer op hockeyverening Dorsteti. Een club die een klein stukje Oostenrijk naar Nederland haalde.

Aan het clubhuis van Dorsteti kleeft een bijzonder verhaal, waarvan de roots teruggaan naar een wintersportgebied duizend kilometer verderop.

In het kader van de serie Onze club brachten wij een bezoek aan de vereniging die ruim zeshonderd leden telt. Bekijk de prachtige foto’s van Willem Vernes en ontdek hoe de club met die opmerkelijke naam, waarover later meer, aan zijn minstens net zo bijzondere clubhuis komt.

Onderaan de Lekdijk Oost ligt sportcomplex Mariënhoeve. Een multifunctionele sportaccommodatie met onder meer een voetbal-, een honkbal-, een korfbal- en een dartvereniging. Via de bewegwijzering stuur je je auto vanzelf naar de parkeerplaats van Dorsteti.

‘Wij liggen letterlijk aan het eind van een buslijn’, zegt een van de veteranen van Dorsteti lachend aan het begin van de rondleiding. Hij, Haike, heeft zich toepasselijk gekleed, want zijn achternaam is Blaauw. Met dubbel a, dat wel.

Haike is een van de veteranen die het volledig houten clubhuis – op de kelder na – hebben ontworpen. Iedere winter gaan ze met z’n allen op skivakantie. Toen zich in 2008 de mogelijkheid voor de bouw van een nieuw clubhuis voordeed, tekenden de veteranen ’s avonds na het skiën, geïnspireerd op een Oostenrijks chalet, het ontwerp zoals het moest worden.

Een architect sleutelde er later nog wat aan, maar duidelijk was al snel dat dit clubhuis er moest komen.

Er was alleen één probleem. De veteranen hadden geen flauw idee waarvan de bouw betaald moest worden. Geld was er bij lange na niet genoeg.

Gelukkig bedacht een van de mannen de oplossing. Na veel papieren rompslomp kreeg hij het voor elkaar om van het Europees Landbouwfonds een subsidie van liefst 400.000 euro te krijgen voor de herontwikkeling van achtergestelde agrarische gebieden. ‘We wisten niet eens dat dit een achtergesteld agrarisch gebied was’, lacht Haike. ‘Al wisten ze het in Laren misschien al heel lang.’

Eén van de plannen in het ontwerp van de veteranen was dat het clubhuis een balkon zou krijgen waarop zij hoogstpersoonlijk konden worden gehuldigd, mochten ze ooit onverhoopt kampioen worden. Die kans was uiterst klein. In het eerste jaar van Haike bij de veteranen eindigden ze, mede door het niet komen opdagen bij één wedstrijd, op welgeteld -3 punten.

Maar na de bouw hielden de mannen tot ieders verbazing al na één seizoen (2010/2011) de kampioensbeker omhoog op het balkon dat ze die bewuste avond in Oostenrijk zelf hadden ontworpen. Alsof het zo moest zijn.

Inmiddels is het traditie dat ieder kampioensteam van Dorsteti een eigen balkonscène krijgt. Met de beker in hun handen en onder luid applaus van de toeschouwers op het beneden gelegen terras wanen de kampioenen zich voor even op de Coolsingel in Rotterdam.

Het liefst hadden de veteranen ski’s aan de buitenkant van het clubhuis gehangen, maar dat idee kwam er bij de interieurcommissie niet doorheen. Toch ziet het er – ook van binnen – sfeervol uit.

Het mag geen verrassing zijn dat hier jaarlijks een Oktoberfest wordt georganiseerd.

Boven de open haard hangt dit gewei dat is gekocht in het Oostenrijkse dorp Mauterndorf, waar het ontwerp is bedacht. Het kortingslabel hangt er nog aan.

Ook grappig: deze originele kapstok, gespot in de hal.

Het oude clubhuis, dat iets verderop op ditzelfde sportcomplex lag, is afgebroken. Het was na een tent en een directiekeet al het derde onderkomen van de club die in 1979 is opgericht. Toen de nabij gelegen voetbalclub rond 2010 ging verhuizen naar een paar honderd meter verderop, kwam er voor Dorsteti plek vrij om het nieuwe clubhuis uit de grond te stampen.

De aanwezigheid van de voetbalclub, nog steeds de buurman van Dorsteti, noodzaakte de hockeyvereniging wel tot het gebruik van dit soort bordjes:

Overigens is de komst van de nabijgelegen nieuwbouwwijk in 1998 de redding voor de club geweest. Toen verdubbelde het ledenaantal in rap tempo van 300 naar het respectabele 600. Zonder de nieuwbouwwijk was de Oostenrijkse chalet er waarschijnlijk nooit geweest.

Tot slot nog even over die bijzondere naam, Dorsteti. Die is afgeleid van Dorestad, een van de belangrijkste internationale handelsplaatsen in Noordwest-Europa van de zevende tot halverwege de negende eeuw, de tijd van de Vikingen.

Dorestad lag precies waar nu Wijk bij Duurstede ligt, de plek waar ruim twaalf eeuwen later jaarlijks op een hockeyveld het Internationaal Viking Toernooi wordt gespeeld.

Met dank aan de gastvrije rondleiders Haike Blaauw, Irene Bult en Hans Agasi.

Jouw club in deze serie?

Wil je jouw club opgeven voor deze serie? Stuur een mail naar redactie@hockey.nl, vertel wat jouw club uniek maakt en wie weet komen we binnenkort met een verslaggever en een fotograaf op de koffie.