Joyce in Londen (2): ‘We willen met die gouden plak naar huis’

Joyce Sombroek en Sander de Wijn bloggen deze week op hockey.nl over hun belevenissen in Londen. Na haar eerste blog waarin Joyce onder andere over haar belevenissen in het hotel en de shopping mall van Stratford vertelde, richt ze nu al haar pijlen op de voorbereiding richting de finale tegen Engeland.

Gister hebben we de mannen aangemoedigd in hun finale tegen Duitsland. Het was een gave wedstrijd om te zien en het was goed om de sfeer te proeven in het stadion. Verder zijn we druk bezig geweest met de laatste voorbereidingen op onze finale.

Halve finales

Nadat we met 1-0 hadden gewonnen van Duitsland heb ik met m’n roomie Valerie naar de andere halve finale gekeken. We vinden het leuk dat we Engeland tegen komen in de finale, want het is een goede tegenstander waar we dit toernooi nog niet tegen hebben gespeeld. Daarnaast is het mooi om in een vol stadion tegen het gastland te spelen.

Onze eigen halve finale werd aan het einde nog even onnodig spannend. We hebben met elkaar besproken wat er beter kon, zoals de press, het benutten van kansen en het spelen met een man minder. Daarnaast was het heel vervelend dat Maartje geblesseerd uit viel. Gelukkig is haar arm niet gebroken, maar gekneusd. Ze heeft veel pijn, maar we hopen dat ze mee kan doen.

Rustdag

Op zaterdag hadden we een rustige training met herstelshuttles, een oefening op de goal, corners en shoot-outs. Het ging erom om dat we fris blijven, de puntjes op de i zetten en met een goed gevoel de finale in gaan. De training was ontspannen en er werd een rondo gedaan en hoog gehouden met een voetballetje. Anne en ik hadden een keeperstraining als uitgebreide warming-up. Zo zorgen we dat we lichtvoetig blijven en dat we de techniek nog een klein beetje aanscherpen. Verder zorgen we allemaal dat we op een rustdag goed herstellen. Lekker en gezond eten is ook belangrijk en daar zorgt de begeleiding voor. Ze komen bij de lunch altijd met een winkelwagen aan vol met verse groente, parmaham, zalm, avocado en nog veel meer.

De bal is een meloen

Na de training heb ik wat beelden gekeken van shoot-outs van Engeland. Mocht het zo ver komen, dan heb ik in m’n achterhoofd wat ik kan verwachten. Op het moment zelf probeer ik niet meer na te denken en op gevoel te keepen. Ik sluit me altijd af en pak mijn focus. Ook let ik er op dat m’n ademhaling laag is en vind ik het lekker om even een balletje hoog te houden. Daarna is het een kwestie van uitstralen dat die bal voor jou is, wachten op het juiste moment en je acties met overtuiging maken. Wat Clarinda Sinnige tegen me zei voor de shoot-outs in de halve finale op de Olympische Spelen was: ’De bal is een meloen. Pak die meloen.’ Oftewel, het enige wat je hoeft te doen is die bal te pakken.

Jubilea

De finale is zowel de 50e cap van Xan als de 200e van Naomi. Dat zijn bijzondere mijlpalen en je wilt er voor die personen een extra mooie wedstrijd van maken. We zijn ook al weer druk bezig geweest met het maken van leuke filmpjes. Er wordt bij ons sowieso al heel veel gelachen, gezongen en gedanst. Plezier en ontspanning is heel belangrijk.

Finale

Net als iedereen wil ik het EK heel graag winnen. Daarvoor trainen we de hele zomer keihard. We hebben er enorm veel zin in en Engeland is een goede tegenstander. We moeten ons van onze beste kant laten zien en er vol voor gaan. We willen met die gouden plak naar huis.