Teun de Nooijer wil met vrouwen Bloemendaal de mannen achterna

Of het lastig is als vrouwencoach bij een club te werken waar het zwaartepunt bij de mannen ligt? Bloemendaal-legende Teun de Nooijer (42) denkt van niet. ‘De professionele organisatie van de mannen staat als een huis en kunnen we gebruiken. Juist dát doen we nu.’

Voor de woensdagtraining op Bloemendaal, zegt coach Teun de Nooijer, bovenin het clubhuis, waar hout het uitzicht domineert: ‘Wij hopen met de vrouwen ook ooit voor de titel te spelen.’ Dat is nog een hele route: negen keer waren de hockeysters van Bloemendaal ooit landskampioen. Maar dat was meer dan vijftig jaar geleden. In 1967 voor het laatst, als ‘BDHC’. Negen keer werd De Nooijer als speler van Bloemendaal landskampioen.

‘Ik ben juist blij dat de mannenploeg bij ons zo professioneel georganiseerd is en dat vorig jaar weer de EHL is gewonnen. Daar plukken wij met de vrouwen ook de vruchten van. De afgelopen jaren hebben we met de dames qua professionaliteit een inhaalslag gemaakt’, aldus De Nooijer. ‘De aandacht die de vrouwen tegenwoordig krijgen is nu van hetzelfde niveau als bij de mannen. Zo hebben de mannen al jaren een businessclub. Bij de dames was die er eerst niet, maar sinds vorig seizoen wel. Dat is financieel prettig, maar betekent veel meer dan dat. Maatschappelijke contacten voor speelsters, mogelijkheden voor na hun hockeycarrière. Onze keepster Diana Beemster heeft nu een baan bij Tata Steel via een van onze leden.’

De jonge ploeg van Teun de Nooijer, tijdens de looptraining op donderdagmiddag. Foto: Willem Vernes

Keuze voor minder buitenlandse hockeysters

Bloemendaal speelt het vierde seizoen in de Hoofdklasse. Dat was eerst mogelijk door buitenlandse hockeysters als Kate en Helen Richardson-Walsh en afgelopen seizoen door de Ierse Anna O’Flanagan en Chloe Watkins, finalisten van het WK. Maar dit seizoen bleef alleen de Argentijnse Pili Romang. Er ging een kleine bezem door de selectie die vorig jaar als negende was geëindigd en de Gold Cup had gewonnen. Het werd een schifting waar een clubspeelster als Ekki Lemmink het slachtoffer van werd. Ook O’Flanagan moest de club verlaten, maar vond onderdak bij Pinoké. Voor De Nooijer is deze zomer alweer een gesloten boek. Hij wil liever over de nieuwe route uitweiden, dan terugblikken.

Teun de Nooijer geeft aanwijzingen bij de elke sleepcorner. Foto: Willem Vernes

Team van de club van maken

‘Eén buitenlandse speelster is voor nu genoeg. Hoe goed sommigen het ook gedaan hebben bij ons. Mensen hebben soms niet door hoe moeilijk het soms is, voor een buitenlandse speler. Jamie Dwyer kwam bij ons en voelde zich vanaf de eerste seconde als een vis in het water. Terwijl andere topinternationals uit het buitenland het vaak moeilijk hebben met de andere leefstijl’, weet De Nooijer, die de Indiase held Sardar Singh ooit zag worstelen bij Bloemendaal. Die keerde vijf jaar geleden na een half seizoen Bloemendaal weer terug naar India. ‘Nederland heeft natuurlijk ongelofelijk veel hockeysters en erg veel talent. Niet voor niets is het Nederlands elftal weer wereldkampioen. Daarom kiezen wij bijna alleen maar talentvolle speelsters uit Nederland die zich bij ons qua hockey verder willen ontwikkelen. De eigen jeugd maakt het echt een team van de club.’

Philine de Nooijer, de dochter van Teun de Nooijer, moet opdrukken tijdens de training. Foto: Willem Vernes

Morees schalt over het veld, De Nooijer doet de techniek

De Nooijer heeft samen met de begeleiding en de beleidsmakers bij Bloemendaal besloten dat het spel van Dames 1 meer moet gaan lijken op het spel waarmee de mannen oranjehemden op ’t Kopje beroemd werden. ‘We gaan spelen zoals dat bij onze club en bij Nederland past. Dus met veel snelheid, combinatievermogen en techniek.’

Op de eerste dinsdagtraining wordt duidelijk hoe bovenstaande visie met Nederlandse hockeysters er in de praktijk uit ziet. Tweeëntwintig hockeysters – inclusief drie van meisjes A1 – staan netjes in hun tenue te trappelen voor de training. Na het loopprogramma verzorgt oud-keeper van Bloemendaal Andre Morees het afronden op de goal. Hij is een aanjager. De man die extravert en energiek vijf keer het volume van De Nooijer haalt. De drievoudig wereldspeler van het jaar is aan zijn kant van het veld bezig met de techniek. Waar aanwinst Carmel Bosch van Hurley en Melle Spruijt oefenen op slaan en slepen. De Nooijer verheft geen een keer zijn stem. Hij legt de bal elke keer neer voor zijn speelster. Als Bosch een bal over het doel sleept geeft hij als tip: ‘Misschien moet je iets rustiger zijn in de beweging.’

Teun de Nooijer geeft tips bij de sleeppush. Foto: Willem Vernes

Nummer 14 woont naast Bloemendaal

De Nooijer was misschien dé beste hockeyer ooit. Zoals voetballer Lionel Messi het liefst met zijn voeten spreekt, zo deed De Nooijer dat met zijn stick. Praten gaat hem makkelijk af. Hij is eloquent, maar introvert. Hij is van de fluwelen touch. Regelmatig geeft hij presentaties in het land. Mensen die hem van vroeger kennen, verbazen zich erover dat hij dat zo leuk vindt.

Maar wil De Nooijer als coach ook de top bereiken? Naast het hockey werkt hij als principal consultant bij McDermott & Bull Europe. ‘Als coach wil ik gewoon presteren zoals ik kán presteren en wil ik het team laten presteren zoals het dat kan. Daarnaast merk ik dat het leveren van een bijdrage aan de individuele ontwikkeling van de speelsters me enorm veel energie geeft.’

Wat kan hij nog verbeteren? ‘Een van mijn doelstellingen dit jaar is om nog meer individuele aanwijzingen te geven aan de speelsters. Daarnaast kan alles altijd beter, zo zat ik er als speler tot mijn laatste wedstrijd ook in.’

Andre Morees, assistent, aan het werk met het ballenkanon. Foto: Willem Vernes

Als de club hogerop moet, gaat het gebeuren

Routinier Melle Spruijt (24) – de afgelopen jaren aanvoerder – weet wel wat Teun goed kan. ‘Hij is echt een coach die het doet vanuit eigen ervaring. Hij heeft het zelf echt meegemaakt. Dat merk je. Hij kan het onwijs overtuigend en inspirerend overbrengen. Als hij iets voordoet, dan denk je wel: o ja, zo moet ik bewegen’, vertelt ze. Spruijt lacht: ‘Hij is al wat ouder nu, maar hij is het hockeyen nog niet verleerd.’

Spruijt merkt in de voorbereiding meteen het verschil, met de nieuwe speelsters. ‘Er is geselecteerd op snelheid, dynamiek en samenspel. Neem Lisa Lejeune, die van HGC is overgekomen. Zij kan goed verdedigen, maar is vooral heel snel en beschikt over een enorm loopvermogen.’ Spruijt denkt dat als hockeyinstituut Bloemendaal wat wil, het snel kan gaan op ’t Kopje. ‘Toen wij promoveerden, had de club twee jaar daarvoor gezegd dat we binnen vijf jaar moesten promoveren. Als de club nu zegt dat we hogerop moeten, dan gaat het gebeuren. Zeker. We hebben de naam. Alle faciliteiten zijn er, veel mensen binnen de club kunnen het regelen. Met z’n allen gaan we ervoor.’

Melle Spruijt tijdens de training. Foto: Willem Vernes

 Transfers Bloemendaal 2018/2019