Engelse hockeytempel moet een kolkend stadion kunnen zijn

Tijdens het EK van 2015, de Champions Trophy van 2016 en de Hockey World League Semi-Final van 2017 was het hockeystadion in Londen al van internationale allure, maar nu druipt de magie er nog veel meer vanaf. Welkom in de Engelse hockeytempel, het decor van het WK Dames 2018.

Speciaal voor het WK is de capaciteit van het stadion verdrievoudigd naar een schitterend aantal van 10.000 bezoekers. Eyecatcher is de tribune aan een van de twee lange zijdes. Het is een indrukwekkend bouwwerk. Imponerend, misschien wel angstaanjagend. Tegenstanders kijken vanaf het veld recht in de ogen van een metershoge muur vol met Engelse supporters.

Boven de vaste zitplekken is een tijdelijke tribune gebouwd, waardoor hij nu boven alles en iedereen uit torent. Alleen de lichtmasten steken er nog net bovenuit. Wie op de bovenste rij zit, zit voor zijn gevoel waarschijnlijk mijlenver van het strijdtoneel vandaan. Aan de andere kant levert dat wel een schitterend uitzicht over Queen Elizabeth Olympic Parc op, sportief gezien de mooiste plek van Londen.

Uitzicht op de imponerende, torenhoge tribune aan de lange zijde. Foto: WorldSportPics/Rodrigo Jaramillo

De magie van dit stadion zit ‘m ook in de herinneringen die er in korte tijd zijn opgebouwd

Het stadion is nog indrukwekkender dan het Wagener Stadion tijdens het EK in Amsterdam was en een waardige opvolger van het Kyocera Stadion tijdens het WK in Den Haag (2014), waar 15.000 toeschouwers met z’n allen een Oranje-legioen vormden. Sinds de opening van de Engelse hockeytempel in 2014 heeft het stadion in korte tijd een status bereikt die vergelijkbaar is met die van het Wagener Stadion in Amsterdam.

De magie van dit Engelse stadion zit ‘m nu ook al in de herinneringen die er in korte tijd zijn opgebouwd. De Oranje Heren werden hier in 2015 Europees kampioen na een fenomenale 6-1 zege in de finale op Duitsland. Twee jaar later, tijdens de Hockey World League Semi-Final, wonnen ze opnieuw een finale met 6-1, dit keer van olympisch kampioen Argentinië.

De Oranje Dames verloren hier twee finales

Voor de Oranje Dames is dit juist een plek waar zich het nodige drama heeft afgespeeld. De gouden Olympische Spelen van 2012 waren niet in dit stadion, maar iets verderop. Nederland verloor hier de afgelopen drie jaar twee finales. In 2016 die van de Champions Trophy, tegen aartsrivaal Argentinië. In 2015 die van het EK, tegen Engeland. Voor Sjoerd Marijne, nu coach van India, was het zijn laatste wedstrijd als bondscoach van Oranje.

De nederlaag in 2015 kwam het hardst aan. Het staat nog steeds op het netvlies van de betreffende internationals gebrand hoe Nederland een 2-0 voorsprong verspeelde – nota bene door een tegengoal waarbij Engeland shoot maakte. Dit is de plek waar keepster Maddie Hinch uitgroeide tot shoot-out-killer. Een bijnaam die ze nog altijd draagt. Dit is ook de plek waar Engeland een overdosis zelfvertrouwen tankte voor de Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro, waar Nederland opnieuw in de finale werd verslagen.

Vliegtuigen vliegen over de Engelse hockeytempel heen. Foto: WorldSportPics/Ady Kerry

Het Engelse publiek schrok pas wakker in het vierde kwart

Niet alleen vanwege de aanwezigheid van 10.000 supporters, maar ook vanwege het feit dat de tribunes dicht op het veld staan, heeft deze plek alles in zich om een kolkend stadion te kunnen zijn. Dat was al goed te merken voor het begin van de wedstrijd van Engeland tegen India van zaterdagmiddag. God Save the Queen, het volkslied van het Verenigd Koninkrijk, klonk vanuit 10.000 kelen zoals het nog nooit in het Lee Valley Hockey and Tennis Centre klonk.

In do-or-die-duels moet het Engelse publiek het thuisland naar de overwinning kunnen schreeuwen. Tegen India werden de supporters meteen getest. Na de onverwachte tegengoal in het tweede kwart viel het publiek in eerste instantie volledig stil. Twee kwarten trokken de supporters hun mond nauwelijks open, of in ieder geval niet zoals een twaalfde man dat zou moeten doen. Dat was een gemiste kans. Maar in het vierde kwart werd het publiek wakker. Het juichte bij iedere strafcorner van Engeland, bij iedere aanval van Engeland, zelfs bij iedere bal die Engeland veroverde – en het ontplofte bij de gelijkmaker van Lily Owsley, zes minuten voor tijd. Het was het eerste kippenvelmoment van het toernooi.

Het Engelse publiek moest er even inkomen, maar kwam uiteindelijk los: Foto: WorldSportPics/Rodrigo Jaramillo

Nederland-Engeland kwartfinale?

Toch bleef Engeland steken op een uitslag van 1-1. Dat levert meteen een interessant gegeven op. Wanneer Engeland tweede wordt in de poule en de daaropvolgende cross-over-wedstrijd wint (de nummers één gaan rechtstreeks door naar de kwartfinale, de nummers twee en drie van elke groep spelen eerst een cross-over-wedstrijd), kan Oranje in de kwartfinale zomaar Engeland ontmoeten. In de kwartfinale al. Voor het toernooi zou dat aan de ene kant een doemscenario zijn, maar aan de andere kant ook een prachtig affiche.