Naomi van As had een mooier afscheid verdiend
Natuurlijk hadden álle Oranje Dames tegen Groot-Brittannië de gouden medaille verdiend, maar als er 1 speelster was die de ploeg bij de hand nam, die ouderwets stond te schitteren, die aanspraak maakte op het goud, dan was het Naomi van As. En dat in haar laatste interland.
Wat dat betreft is het eeuwig zonde is dat de Oranje Dames het in de toekomst zonder Van As moeten stellen. Wat liet de 33-jarige middenvelder vanouds van zich spreken in de olympische finale, die Nederland na shoot-outs verloor. Haar demarrages waren levensgevaarlijk. Haar optreden verdiende goud, en op z’n minst een doelpunt. Bijna scoorde ze, bijna. Haar backhandschot spatte uiteen op de lat. Haar forehandschot werd gestopt door de Britse keepster Maddie Hinch.
‘Hoe kan dit?’
Maar bijna telt niet. ‘Ik weet niet of ik vannacht kan slapen. Ik denk dat ik morgen wakker word en momenten uit de wedstrijden de revue laat passeren. Dat ik denk: oh mijn god, hoe kan dit? Waarom heb ik hem er niet ingeslagen?’, zei Van As na afloop van de finale, terwijl niet de gouden, maar de zilveren medaille om haar nek hing.
(foto: KNHB/Koen Suyk)
Van As: ‘Die bal op de lat, die zal in m’n hoofd nog wel een keer voorbij komen. Net als die forehand. Nee die telde ik nog niet, maar ik dacht wel: ik schiet ‘m erin. Dat is wel de bedoeling als je een olympische finale speelt.’
Een diepe zucht verlaat de mond van Van As. ‘Sport kan soms heel erg klote zijn. We hebben die Britten op sommige momenten helemaal weggetikt. Het enige wat je kunt zeggen, is dat we onze kansen hadden moeten afmaken. Dan hadden we misschien met 7-weet-ik-veel-wat gewonnen. Maar daar heb je niks aan, dat is zelfpijniging.’
Wereldspeelster van het Jaar 2009
Met de uitreiking van de zilveren medaille kwam er een einde aan de interlandcarrière van Van As, die 229 wedstrijden duurde en waarin ze 45 keer scoorde. Haar prijzenlijst is veel te lang om samen te kunnen vatten. Daarom houden we het bij de gouden medailles. Ze won goud op de Olympische Spelen (2008, 2012), op WK’s (2006, 2014), EK’s (2005, 2009, 2011) en Champions Trophys (2004, 2005, 2007). In 2009 werd ze uitgeroepen tot Wereldspeelster van het Jaar, een prijs die ‘Bami’ moest delen met Luciana Aymar uit Argentinië.
(foto: KNHB/Koen Suyk)
Een prachtige interlandcarrière dus, die in 2003 begon toen Van As debuteerde tijdens een zeslandentoernooi in Zuid-Afrika. ‘Ik heb 13 jaar in het Nederlands team gespeeld en zó veel mooie en minder mooie dingen meegemaakt. Ik heb 2 olympische gouden medailles en 1 zilveren gewonnen. Dat gevoel overheerst nu, dat moet ook overheersen. Maar de afgelopen anderhalf jaar waren soms zó klote. Daarin hebben we zó veel shit over ons heen gehad. Ik wil die 13 jaar nu met een goed gevoel afsluiten, omdat het iets is wat je moet koesteren. Het is heel bijzonder geweest.’
The Notebook verbranden
Aan die 13 jaar is nu een einde gekomen voor Van As, die nog wel bij Laren blijft spelen. ‘Ik denk dat we The Notebook ritueel gaan verbranden. Die trap ik dadelijk echt kapot. Het is klaar nu. Tijd voor een ander leven, al moet ik daar nu nog niet aan denken.’
Traditie! #Notebook #Olympics #Rio2016 #hockey pic.twitter.com/2OTiGId6Fp
— Naomi van As (@naomivanas) August 18, 2016
3 Reacties
hockeylovertjuu
Naomi van as moet niet zeuren zo wordt iedereen treuriger en zilver is hartstikke goed
liesjuh-xox
Zeg Tara als het je laatste interland is, je laatste wedstrijd in oranje, je laatste wedstrijd met dit team, beter bent dan gb, en dan vervolgens in de shoutouts verliest in de olympische finale, is dat klote. Dus ze heeft gwn t recht om te zeuren
hockeylovertjuu
Trouwens niet gemeen bedoeld