De mooiste anekdotes over zaalhockeylegende Robert Tigges
’s Lands beste zaalhockeyer Robert Tigges nam zondag afscheid van het internationale hockey met de zege op het Europees kampioenschap voor B-landen. Weer, want eigenlijk zou Tigges dit toernooi als assistent-bondscoach fungeren. Door een tekort aan ervaring trok hij toch nog een keer het oranje aan en speelde zijn 46ste interland. Op zijn palmares in de zaal: tien landstitels, twee Europese titels voor B-landen én een wereldtitel. Ex-teamgenoten Teun Rohof, Boris Burkhardt en Laurens Goedegebuure, voormalig bondscoach Robin Rosch en collega Floris-Jan Bovelander vertellen in Anekdotes over Róbert, niet Robbert, Tigges.
Teun Rohof
Tigges en Rohof speelden jaren samen in zowel Amsterdam Heren 1 als in het Nederlands elftal zaal.
‘Ons sportieve hoogtepunt is de winst van het wereldkampioenschap van 2015. Eén moment staat me met name nog voor de geest. In de halve finale tegen de Duitsers pak ik na twintig seconden de bal af van Moritz Fürste – inmiddels een vriend van ons – en ik geef hem op Tigges. Hij schiet vervolgens vanuit een onmogelijke hoek binnenkant paal raak. Tigges heeft precies dat moment als profielfoto op zijn Whatsapp, dus ik word er vaak aan herinnerd.’
7 February 2015 – Indoor Hockey World Cup 2015 in Leipzig, Duitsland – Halve finale Nederland – Duitsland (Credits: Hockeyfoto.nu/Bart Scheulderman)
‘De insteek van de KNHB is dat het zaalteam een opleidingsteam is. Toen wij in 2008 erbij kwamen, hadden we nog de ambitie om het Nederlands elftal op het veld te halen. Dat lukte ons eventjes. We werden beiden opgeroepen. Tigges vond het na twee interlands op het veld mooi geweest. Ik had nog wel gewild, maar werd daarna niet meer opgeroepen.
Het WK Zaal in 2011 stond voor de deur. Inmiddels waren we ook heel enthousiast over zaalhockey, dus dat leek ons supermooi. Dat is het moment geweest dat wij hebben gekozen vol voor het zaalhockey te gaan. Het afgelopen EK moest ik vaak aan onze eerste jaren bij het Nederlands zaalteam denken. Dat kwam natuurlijk omdat dit toernooi veel jonge jongens mee waren. In de jeugd viel Robert telkens net af voor de Nederlandse jeugdploegen. Zo kwam hij bij de zaalploeg terecht. Van die periode heeft hij zijn doorzettingsvermogen gekregen. Sindsdien heeft hij zich ontwikkeld tot de beste zaalhockeyspeler van Nederland. Ik won toevallig de prijs voor beste speler op het afgelopen EK, maar in mijn ogen is hij dat. Altijd geweest ook, met zowel Amsterdam als Oranje won hij elke toernooi de topscorersprijs en de prijs voor beste speler.
Dat ik nu zonder hem moet spelen, kan ik me eigenlijk nog niet voorstellen. Het wordt gek. Wij zitten qua spel en ideeën volledig op één lijn. Zonde en jammer dat hij stopt, maar gelukkig kan hij als assistent nog steeds het enthousiasme voor het zaalhockey overbrengen op de nieuwe generatie.’
Boris Burkhardt
Burkhardt en Tigges kwamen ze twee seizoenen samen uit voor Amsterdam in de zaal en speelden samen in het Nederlands zaalteam. Vorig seizoen speelden ze samen op het veld bij Amsterdam.
‘Mijn eerste kennismaking met Tigges was in het Nederlands A. Hij was onze manager. In die rol probeerde hij volwassen en serieus te zijn, maar ik merkte meteen dat hij dat eigenlijk niet zo kon. Van binnen was hij nog net zo jong als wij en hij wilde gewoon slappe grappen maken. Ik wist toen natuurlijk al dat hij goed kon zaalhockeyen, maar ik had het nog nooit gezien. Dat gebeurde op een selectiedag voor de zaal met Jong Oranje. Tigges deed ook mee. Iedereen had het er al over wat voor god hij in de zaal was, maar toen zag ik voor het eerst wat hij allemaal kon en welke power hij had. Hij raakte Sebas Molkenboer met een schot op het doel nog per ongeluk boven zijn wenkbrauw. Daar hield Sebas een fors litteken aan over. Later woonde ik in een huis met Sebas. Elke keer als ik hem zag, moest ik dus aan Tigges denken. Door dat litteken.
Ik viel die dag overigens af voor de zaalselectie, maar dat was wel hét moment dat ik zaalhockey ben gaan waarderen. Bij hdm deed ik altijd wel mee in de zaal, maar die selectiedag zag ik hoe gruwelijk spelletje zaalhockey echt is. Er gebeurt zo veel, er is zo veel vuur. Dat vind ik vet. Daarna werd mijn doel bij de zaalselectie te komen.
Inmiddels speel ik met Tigges samen in het Nederlands zaalteam en ik heb een jaar bij Amsterdam met hem op het veld gehockeyd. Bij Amsterdam zijn er natuurlijk genoeg jongens die je tips kunnen en willen geven, maar Tigges bezit de kunst om het echt over te brengen. Als hij iets vertelt, merk ik echt dat hij mij en het team daarmee beter wil maken. Daarnaast is hij gewoon een grote baas.’
Floris-Jan Bovelander
Bovelander en Tigges zijn collega’s.
‘Tigges is de ster van ons kantoor. Onze wereldkampioen. Het is ontzettend leuk om binnen het bedrijf iemand te hebben, die zo hoog speelt. Ideaal excuus om op werk even een livestreampje aan te zetten en zijn wedstrijden te volgen. Ik kijk wel eens met gezonde jaloezie naar hem als hij in Zuid-Afrika voor een volle zaal speelt. Zoals hij in het veld is, kennen we hem ook op de werkvloer. Rustig, gedegen en goed. Als het moet, staat hij er.
We spelen veel spelletjes op kantoor. Dat is het moment dat ik de echte topsporter in hem herken. Altijd nét even op het goede moment geconcentreerd zijn. Op tijd even opletten en serieus zijn. Zijn fanatisme. Of dat nou met bowlen, darten of een geluksspelletje als de Toto is. Hij wint altijd. Bijna altijd tenminste. De laatste keer met bowlen verloor hij trouwens wel. De frustratie als het misgaat, die herken ik ook.’
Laurens Goedegebuure
Doelman Goedegebuure en Tigges speelden jaren samen bij Amsterdam en het Nederlands zaalteam.
‘In 2009 ben ik voor het eerst gaan meetrainen in de zaal. Ik heb de opkomst van Robert als zaalhockeyer dus eigenlijk meegemaakt. De toenmalige bondscoach Robin Rosch gaf hem veel aandacht. Eigenlijk modelleerde Rosch Tigges in een Duitse zaalhockeyer met scoren als specialisme. Zaalhockey werd zijn passie. Waar anderen dachten: zaalhockey doen we er een beetje bij, nam hij constant het voortouw. In navolging van de WK-titel werd Tigges uitgenodigd voor de Test Series Indoor, een toernooi in Zuid-Afrika. Ik ging ook een paar keer mee. Toen zag ik pas wat voor impact hij heeft gemaakt. Hij wordt geadoreerd in Zuid-Afrika. Hij werd neergezet als ‘de grote Nederlandse ster die helemaal voor dit kleine toernooi naar Zuid-Afrika komt’. Gekscherend noemden we het event daarom ook wel eens de Tigges Series Indoor; alles draaide om hem. Die lof was terecht. Alle energie die hij in het zaalhockey heeft gestopt, krijgt hij terug.’
Robin Rosch
Duitser Rosch was tien jaar bondscoach van het Nederlands zaalteam. Onder zijn bewind pakte Oranje de Europese en wereldtitel.
‘Tigges was, samen met Teun, een ontzettend belangrijke speler in mijn periode. Enorm fanatiek. Bij elke training, elke oefening zag je zijn topsportmentaliteit en beleving. Dat eiste hij ook van anderen in de ploeg. Maar tegelijk zorgde hij ervoor dat de groepsatmosfeer altijd goed bleef. Met elke speler die bij de selectie heeft gezeten, had hij een goede band. Onbetwist de leider, de kapitein, van de groep. Prachtig om met hem samen te werken. Ik kan wel zeggen één van de mooiste samenwerkingen uit mijn leven.’
3 Reacties
hadewee
fenomeen? Legende? was het allemaal zo fantastisch?
merelbarreveld
Weet jij een betere?
EstherBoschvanRoozendaal
In de zaal noemde mijn man hem altijd Mister Hattrick .