Jorrit Croon: ‘Ik heb geen behoefte aan alcohol’
De 17-jarige Jorrit Croon is de volgende in de rubriek ‘Zonder bal en stick’, waarin internationals openlijk vertellen over hun leven buiten de lijnen. Waar de meesten van Jorrits leeftijdsgenoten nogal eens uitgaan, leidt het toptalent van HGC een heel ander leven: het leven van een topsporter. ‘Ik heb nog nooit alcohol gedronken.’
De verschillen tussen Jorrit en zijn leeftijdsgenoten zijn groot, beseft hij. ‘Ik drink geen alcohol. Dat heb ik nog nooit gedaan en daar heb ik ook geen behoefte aan. Het idee dat kinderen van 14 zich klemzuipen… Waar sláát dat op? Natuurlijk komt er een moment dat ik wel ga drinken, maar dat zie ik dan wel weer.’
Een feestbeest is Jorrit nooit geweest. ‘Ik ben niet vaak in mijn leven uitgegaan. Bijna nooit. Het is ook weer niet zo dat ik nooit ergens mee naartoe ga of dat ik altijd de enige ben die niet meegaat, maar ik sla wel vaak over, ja. Aan de ene kant vind ik dat jammer, aan de andere kant denk ik: ik ga op mijn 17e naar de Olympische Spelen! Wie kan dat zeggen? Als ik niet bij Oranje zou spelen, zou ik waarschijnlijk óók niet vaak uitgaan. Ik heb er gewoon niet zoveel mee.’
(foto: KNHB/Willem Vernes)
17 jaar en volwassen
Stemmen mag hij nog niet, maar voor een 17-jarige is Jorrit toch al behoorlijk volwassen, merkt hij zelf ook. ‘Ik heb met dingen te maken waar ik normaal gesproken niet mee bezig zou zijn: een contract met de club, sticksponsoren, portretrechten en weet-ik-veel-wat-allemaal. Ik ga met Oranje vaak naar het buitenland en daar moet ik allerlei dingetjes voor regelen. Je verrijkt jezelf als mens als je in het Nederlands elftal speelt. Ik heb meer van de wereld gezien dan veel van mijn leeftijdsgenoten.’
Ook in interviews is hij tegenwoordig volwassener dan pakweg een jaar geleden. ‘Eerst belde het Leiderdorpertje me, nu staan FOX Sports en de NOS met een camera voor m’n neus. Daar ben je toch iets gespannener voor. Je denkt wat beter na: je wilt normaal overkomen en niets geks zeggen.’
Amper tijd voor studie
Naast het leven als hockeyer leidt Jorrit sinds dit schooljaar ook een leven als student. Hij studeert Commerciële Economie aan de Johan Cruyff University. De vraag is natuurlijk: waarom heeft hij voor Commerciële Economie gekozen? ‘Omdat dat volgens mij de enige studie is die je aan de Johan Cruyff kunt doen, haha. Al vind ik het ook wel een interessante studie hoor. Op de middelbare school was mijn vakkenpakket Economie en Maatschappij. Alles wat daarmee te maken heeft, staat me wel aan.’
Toch houdt hij niet van studeren. Helemáál niet zelfs. ‘Ik ben geen domme jongen, maar studeren ligt me niet zo. Ik ben veel liever aan het hockeyen. Ik kan me het best focussen als ik maar 1 ding aan het doen ben. Die studie doe ik omdat ik weet dat hockey ooit ophoudt en omdat ik het belangrijk vind om mezelf te blijven ontwikkelen. Dus ik doe het wel, maar wel een beetje met tegenzin.’
Wennen aan ‘studentenleven’
Daarnaast moest Jorrit, aan het begin van dit studiejaar, erg wennen aan het leven als student. ‘Ik was nog maar 17 toen ik begon met studeren, omdat ik havo heb gedaan en een vroege leerling was. Ik merkte meteen dat het heel anders is dan op de middelbare school. Je wordt in het diepe gegooid, terwijl docenten op de middelbare school eigenlijk nog best lief voor je zijn. Ze zijn betrokken, regelen veel voor je. Nu moet je alles zelf doen. Het maakt ze niet uit of je het haalt of niet: het is niet hun probleem, maar jouw probleem. Daar heb ik de eerste maanden erg aan moeten wennen. Je bent meer een nummertje dan dat je Jorrit Croon bent.’
Hij heeft dan ook al een flinke achterstand opgelopen, al komt dat vooral omdat hij sinds een half jaar voor het Nederlands elftal uitkomt. ‘Aan het begin dacht ik: misschien krijg ik het over een jaar of 3 pas écht druk met hockey. Niet wetende dat ik binnen een half jaar al geselecteerd zou worden door Max. Toen veranderde alles. Zat ik opeens 3 dagen per week op Papendal en ben ik met Oranje bijna een maand in Zuid-Amerika geweest. Niet gek dus dat ik een achterstand heb opgelopen. Het laatste half jaar heb ik weinig aan mijn studie gedaan. Ik dacht: er komt vast een moment dat ik bij Oranje afval, daarna kan ik het vast wel weer inhalen. Alleen dat moment is nooit gekomen.’
(foto: KNHB/Willem Vernes)
De liefde
Naast het hockey en zijn studie besteedt Jorrit zijn kostbare tijd ook nog aan iemand anders: zijn vriendinnetje Laurien (16). ‘Het is nog maar pril, we hebben pas sinds een maand of anderhalf. Ik ken haar van het hockey. Ze speelde in de zaal tegen mijn zusje. Toen ik haar zag spelen, dacht ik: wat een leuk meisje. Ze kwam ook wel eens bij HGC kijken en op die manier zijn we in contact gekomen. Daarna is ze mijn vriendinnetje geworden.’
‘Het zijn nog steeds mijn beste vrienden’
Jorrit vindt het logisch, maar ook jammer dat hij zijn vriendinnetje vanwege Oranje niet zo vaak ziet. Ook zijn vrienden en familie zou hij vaker willen zien. ‘De spaarzame vrije dagen en uurtjes die ik met mijn vrienden door kan brengen, vind ik fijn. Mijn maatjes met wie ik de hele jeugd in Alecto heb doorlopen, zijn nog steeds mijn beste vrienden. Zij snappen mijn situatie heel goed en vinden het supermooi wat ik doe. Ik zou meer tijd en aandacht aan ze willen geven, maar met het drukke hockeyprogramma lukt dat niet altijd.’
‘Hetzelfde geldt voor mijn familie. Mijn ouders en zusjes zie ik natuurlijk wel vaak, omdat ik bij ze woon, maar de rest van de familie zie ik wat minder. Toch kunnen zij en mijn vrienden heel erg waarderen wat ik doe en zijn ze megatrots op me. Ik ben blij dat ik altijd bij ze terecht kan.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.