Max Caldas wil meer verbinding én elk toernooi winnen

Een periode van zes weken twee dagen op Papendal met een grote Oranje trainingsgroep van 32 spelers is dinsdag afgesloten. Spoedig volgt de selectie voor de Hockey World League in Londen (15-25 juni). Bondscoach Max Caldas: ‘Ik zit gevoelsmatig meer in de groep dan voorheen.’

Dinsdagmiddag zijn op hockeyclub Upward in Arnhem de scheidsrechters bij de afsluitende onderlinge oefenwedstrijd oude bekenden. Geen scheidsrechters met gesponsorde gele shirts deze keer, maar bondscoach Max Caldas en assistent Taco van den Honert zelf met de fluit in de mond. Caldas en Van den Honert zijn het type scheidsrechter dat je zou verwachten. Caldas zwaait druk met zijn armen, schreeuwt tussendoor aanmoedigingen en is continu in beweging. De rustige Van den Honert is een standbeeld, een stilist, een baken van rust vergeleken met de bondscoach. Op zijn fluit blazen is aan hem niet besteed. Vindt hij waarschijnlijk ook niet nodig. Het is een mooi duo, dat elkaar aanvult.

‘Ik was vergeten bondsscheidsrechters te regelen’, zegt Caldas na de wedstrijd eerlijk, bovenin het clubhuis. Hij heeft net in de kleedkamer de stageperiode met Oranje afgesloten. Misschien past de ontspannen manier hoe Caldas en Van den Honert dit onderlinge wedstrijdje fluiten wel bij de nieuwe sfeer die de bondscoach voorstaat in het jaar na de teleurstellende Olympische Spelen van Rio de Janeiro. Niet te kil, niet te ver van de groep, niet te veel nadruk op het individu, maar vooral op verbinding en wat je bijdraagt aan het team. Dat is in ieder geval waar hij veel over praat.

Bondscoach Max Caldas in actie als scheidsrechter op Upward. Foto: John Voermans

‘In deze groep gaat het alleen nog maar om het team’

‘We hebben de afgelopen weken veel rust gehad om vooral met elkaar te zijn en een team te worden. Dat was ook het plan. Dit is een nieuwe leuke groep. In deze groep gaat het alleen nog maar om het team. Niet om de namen en het aantal interlands dat je hebt gespeeld’, aldus Caldas. ‘Als je hier mee wilt doen, moet je iets toevoegen aan het elftal. Je moet het vermogen hebben om te groeien in je eigen spel en de gevestigde orde te challengen. Dat kunnen dus ook een Gijs Campbell (27) of Erik Bouwens (29) zijn. Het gaat niet om je paspoortleeftijd.

De grote en jonge groep waarmee het begeleidingsteam werkte, zag er met spelers als Terrance Pieters, Floris Wortelboer, Milan van Baal, Tristan Algera en Jip Janssen radicaal anders uit dan de groep die zich vorig jaar rond deze tijd voorbereidde op de Olympische Spelen. De eerste fase richting de Hockey World League in Londen, waar Nederland zich kan kwalificeren voor het WK in India volgend jaar, is nu afgerond. De selectie voor die HWL wordt snel bekend gemaakt, zodat spelers zich geen zorgen hoeven te maken om hun plek in de selectie tijdens de beslissende fase van de competitie. Caldas kijkt tevreden als hij terugblikt op de afgelopen periode. ‘Ik ben aangenaam gerustgesteld over hoe het ging. Iedereen voelt zich op z’n gemak binnen het team. Alle spelers respecteren elkaar. De verbinding is groter dan voorheen. Gevoelsmatig zit ik nu ook meer in de groep. Dit is wat wij als team willen zijn en wat wij willen uitstralen’, vertelt hij.

De onderlinge oefenwedstrijd dinsdag op Upward in Arnhem. De laatste oefenwedstrijd voordat de selectie voor de HWL Londen bekend wordt gemaakt. Foto: John Voermans

Graham Reid is een spiegel voor Caldas en Van den Honert

Met de nieuwe Australische assistent-bondscoach Graham Reid en de nieuwe manager Joof Verhees ziet het begeleidingsteam er heel anders uit. Vooral de Australiër – die bijna een decennium bij Australië eerst assistent was en daarna hoofdcoach – voegt iets heel anders toe dan Alexander Cox, de oude assistent van Caldas die nu bondscoach is van Jong Oranje. ‘Eerlijk gezegd was Graham deze eerste periode vooral een spiegel voor Taco en mij. Hoe wij werken binnen het team’, vertelt Caldas. ‘Het was een bewuste keuze samen met de hockeybond om het zo te doen en ik ben er heel happy mee. Hij is een bijzonder mens. Heel rustig, maar ook grappig. Hij staat altijd in verbinding met mensen. Dat is fijn.’

Dat wil niet zeggen dat de coach uit Leiderdorp zijn oude maat ‘Aal’ Cox niet mist. Zij coachten de Oranje Dames samen naar goud op de Olympische Spelen van Londen en naar het wereldkampioenschap in Den Haag. Caldas, nu heel gepassioneerd: ‘Ik mis Aal nog elke dag. Hij is een vriend van me geworden. We hebben elke dag nog contact. Hij is zo’n oprecht persoon. Weet je wat ik erg vind: dat mensen denken dat hij de afgelopen twee jaar niet kritisch is geweest op mij. Dat is zo’n onzin. Als er iemand kritisch is geweest op mij, was hij het wel. Hij is altijd oprecht en eerlijk. Ik ben door hem gegroeid als coach.’

Het ‘witte team’ dinsdag in bespreking met elkaar. Rechts Jorrit Croon. Foto: John Voermans

Elke toernooi willen winnen

Wie nu denkt dat de nieuwe ‘zachtere’ koers naar mensen, betekent dat prestaties voorlopig op de tweede plaats komen, heeft het mis. De betere sfeer, de nadruk op de groep: het moet juist allemaal leiden tot meer zilverwerk, om het echec van Rio – een teleurstellende vierde plaats – overtuigend weg te spoelen. ‘We hebben wat dat betreft wel wat verloren tijd in te halen’, zegt Caldas. Hij gaat de HWL-selectie niet samenstellen op basis van ‘groei’, maar wil keihard presteren. ‘Alleen de halve finale halen om ons te kwalificeren voor de finale van de HWL is niet voldoende. Wij spelen voortaan alleen nog maar toernooien om alles te winnen. Dat is onze nieuwe mindset. Seve van Ass zei het gisteren voor de groep ook mooi: hij zei dat we altijd moeten presteren en altijd kritisch moeten blijven, of we nou winnen of verliezen. En vooral ook als we winnen.’

De aanblik van een coach die zes weken in ieder geval twee dagen zijn team onder zijn hoede had, maar ze nu weer weken moet missen, is lastig. Caldas ziet zijn spelers pas weer na de play-offs en de finale van de Euro Hockey League. Daarna is er weinig tijd om Oranje klaar te stomen voor de HWL. Volgens Caldas is het Nederlands Elftal het enige team dat zich door de competitie zich niet helemaal perfect kan voorbereiden op het toernooi. De stokpaardjes van Caldas: een andere opzet van de competitie, vier keer een kwart spelen ook in de competitie (en niet alleen internationaal), betere voorbereidingen met Oranje, blijven ook nu in stand. Hij is te fanatiek om deze status quo, waarin de competitie en clubbelangen een groot deel van de energie van de spelers opslokt, volledig te accepteren. Caldas: ‘Wij knagen met Oranje aan de clubweek, dat is wederzijds niet ideaal. We zouden moeten kijken naar een andere opzet, zeker met een FIH (wereldhockeybond, red.) die meer wil. Wij moeten onze clubcultuur bewaken, beschermen maar ook verbeteren.’

De HWL Londen is de eerste testcase voor dit team. ‘De mindset is er om er voor te gaan, waar voorheen misschien bewust of onbewust veel meer de nadruk lag op kwalificeren of een kwartfinale winnen’, besluit de bondscoach.


3 Reacties

  1. w-j-arriens

    Ik kwam toevallig langs Upward en zag dat Caldas aan het fluiten was. N.m.m. kan je niet fluiten en tegelijk je spelers en de afgesproken wedstrijdlijn volgen. Vergeten om (bonds)scheidsen te regelen is niet erg sterk.... . Maar, Oranje zal pas meedingen naar de prijzen als ze een spelsysteem hebben waarbij in geval van een achterstand in de laatste fase van de wedstrijd gespeeld wordt op rust, op balbezit, op patronen die leiden naar de beslissende pass die bv de gelijkmaker moeten opleveren. Tot nu toe zie je zelfs bij Oranje in zo'n fase altijd van die wilde ballen en op hoop van zegen de circel in pompen. Wat dat betreft zul je dat van de Duitsers moeten afkijken omdat zij dat als geen ander kunnen. De Duitsers hebben recent even wat eerste prijzen gemist omdat ze eenvoudigweg een minder talentvolle groep hebben. Toch zagen ze kans om in Buenos A. o.l.v. Furste de 3e plek voor Oranje's neus weg te kapen. Waar zou dat aan liggen (puzzelvraagje voor de coach en assistenten)?

    1. albertmonpellier

      Had dan voorgesteld om te fluiten! 🤔

  2. AndersPaulson

    Och, heer Caldas, verbinding alleen, is niet genoeg. U zult met al uw goede bedoelingen, moeten kunnen ..motiveren. Ik vrees, dat als uw uit de evaluatie van Rio ,,komt, 1 tevreden speler na afloop.."... U fluit uw missie de verkeerde kant op....U wilt dichter bij het team staan...dat is iets anders dan verbinding maken. Heeft Maurits Hendriks niet 'n minuutje over.. die ging 21 keer naar Rio,,voor 'n "net niet" missie. Hij zag het niet aankomen.Hij is nog steeds bij noc*nsf??? Misschien stelllen de spelers ', Caldas , de bedoeling was goed, het kwam er helemaal niet uit ..Net niet.


Wat vind jij? Praat mee...