WK 2010: Bronzen afscheid met gouden rand voor Guus Vogels

In aanloop naar het WK in India blikken we in de serie ‘WK-historie Oranje’ terug op de WK’s van het Nederlands elftal sinds 1998. Vandaag het titeltoernooi in 2010 in het Indiase New Delhi. Met een bronzen plak nam Guus Vogels afscheid van Oranje. Het was een einde met een gouden rand, want de HGC’er werd niet alleen verkozen tot beste keeper, maar ook uitgeroepen tot beste speler van het toernooi.

‘Een keeper als beste speler. Dat was en is volgens mij nog nooit gebeurd’, blikt Vogels terug. ‘Het gaf aan dat ik een goed toernooi heb gespeeld. Het zou kunnen zijn dat het te maken had met dat ik afscheid nam. Het was in ieder geval een mooie verrassing. Ik had het niet verwacht.’

Guus Vogels in actie tijdens een strafcorner in het duel om het WK-brons tegen Engeland (4-3). KNHB/Frank Uijlenbroek

14 jaar in Oranje

In New Delhi kwam een einde aan de imposante Oranje-loopbaan van Vogels die 14 jaar duurde. Al in 1996 debuteerde hij in het Nederlands elftal, maar Vogels werd pas eerste keus onder de lat na het afscheid van Ronald Jansen in 2000. Sindsdien was de keeper van HGC onbetwist de nummer een in het doel van de Oranje Heren.

De Champions Trophy werd in 2003 en 2006 gewonnen en in 2007 de Europese titel, maar tijdens het WK in 2006 (zevende) en de Olympische Spelen in Beijing (vierde), twee jaar later, liep Oranje zelfs een medaille mis.

Het WK in 2006 was, als ik voor mezelf spreek, de grootste deceptie uit mijn loopbaan Guus Vogels

‘Het WK in 2006 was, als ik voor mezelf spreek, de grootste deceptie uit mijn loopbaan. We speelden dat jaar denk ik 25 wedstrijden. We verloren er twee. Allebei op het WK’, zegt Vogels, die na Beijing afscheid wilde nemen van Oranje, maar toch besloot er nog twee jaar aan vast te plakken.

‘Het resultaat was zó onbevredigend dat ik niet wilde stoppen. Ik had er goed over nagedacht. Kan ik het niveau nog halen? Wat wil de bondscoach (Michel van den Heuvel, red.)? Je overlegt met het thuisfront. Je komt op een leeftijd dat je leven verandert. Maar ik ben blij dat ik nog twee seizoenen hebt gespeeld met HGC en het Nederlands elftal. Bovendien was het voor mij de laatste kans om wereldkampioen te worden.’

Guus Vogels in afwachting op de strafcorner tijdens het openingsduel op het WK tegen Argentinië (3-0). KNHB/Frank Uijlenbroek

Na 28 jaar weer een WK in India

Het WK van 2010 werd gehouden in het hockeymaffe India, dat pas voor de tweede keer gastheer was van het mondiale titeltoernooi. In 1982 had Bombay, het huidige Mumbai, de Indiase primeur. 28 jaar later was het de beurt aan New Delhi, de hoofdstad van het land, dat gekenmerkt wordt door chaos en hectiek, maar ook veel historie.

Nederland reisde naar India af met een ploeg die een mix was van oudere spelers, zoals Vogels, en talenten die net kwamen kijken zoals Robbert Kemperman, Billy Bakker en Valentin Verga.

De eerste drie poulewedstrijden werden gewonnen. Na de 3-0 zege op Argentinië werden Nieuw-Zeeland (3-1) en Canada (6-0) verslagen. Tegen titelverdediger en olympisch kampioen Duitsland werd op het nippertje gelijkgespeeld (2-2). Met dit resultaat waren de Oranje Heren al verzekerd van een plek in de halve finales. In de laatste poulewedstrijd werd ondanks een snelle voorsprong met 2-1 verloren van Zuid-Korea, waardoor Australië in de halve finales de tegenstander was.

Van die ploeg had Nederland sinds 2004 niet meer op een titeltoernooi gewonnen. Drie maanden voor het WK verloren de Oranje Heren tijdens de Champions Trophy in Melbourne nog met 7-2 van de Australiërs. Om een nieuwe afstraffing te voorkomen, speelde het Nederlands elftal behoudend. Om onder de druk van de Australiërs te komen, werden de ballen vanuit de verdediging naar voren gescoopt.

We hadden ons denk ik iets teveel aangepast aan Australië, waardoor we net te kort kwamen. In de tweede helft zaten we goed in de wedstrijd, maar was het eigenlijk te laat Guus Vogels

‘We hadden ons denk ik iets teveel aangepast aan Australië, waardoor we te kort kwamen. In de tweede helft zaten we goed in de wedstrijd, maar was het eigenlijk te laat’, zegt Vogels. Australië kwam met 2-0 voor, waarna Taeke Taekema met een strafbal met nog twaalf minuten op de klok de spanning nog terugbracht in de wedstrijd. Echter, de gelijkmaker bleef uit, waardoor Oranje werd veroordeeld tot het spelen om het brons tegen Europees kampioen Engeland.

Guus Vogels verbergt zijn teleurstelling na het verlies in de halve finales van het WK tegen Australië (1-2). KNHB/Frank Uijlenbroek

Aanvoerder in allerlaatste interland

Voor de wedstrijd tegen de Engelsen werd Vogels op bijzondere wijze verrast. Niet Teun de Nooijer, maar Vogels droeg in de strijd om het brons de aanvoerdersband, in zijn 263^ste en laatste interland voor Oranje. ‘Ik wilde zo goed mogelijk spelen dus in die zin was ik niet bezig met het aanvoerderschap, maar het maakte het wel specialer.’

Maar ook tegen Engeland liep het niet in de eerste helft. Het leek erop alsof Nederland naast een medaille zou grijpen. Nadat De Nooijer de score had geopend, sloeg Engeland mede dankzij twee rake strafcorners van Ashley Jackson terug en leidden de Engelsen bij rust met 3-1.

Nederland draait duel met Engeland om

‘In de eerste helft speelden we matig en in de tweede helft hebben we de schroom van ons afgegooid’, zegt Vogels. Door doelpunten van Taekema en Klaas Vermeulen kwam Oranje op 3-3, waarna Rogier Hofman vier minuten voor tijd de winnende treffer maakte en dus het brons veiligstelde.

‘Het gaat niet gebeuren dat we deze wedstrijd verliezen, zei ik tegen mezelf. In de tweede helft waren we los en hebben we de wedstrijd kunnen draaien. Ik heb de tweede helft niet veel te doen gehad. Het doelpunt van Rogier was een mooie apotheose. Ik was heel blij dat we dit als team voor elkaar hadden gekregen.’

De Oranje Heren met de bronzen medaille na de 4-3 winst op Engeland. KNHB/Frank Uijlenbroek

Vogels op de schouders genomen door teamgenoten

Na de eindsignaal zochten de Oranje-spelers Vogels op en namen hem in het Chand National Stadium op de schouders. ‘Dat was een supermooie geste. Dat ze je het zo gunnen en dat dát zo tot uiting komt. Ik heb het maar over mij heen laten komen. Ik was emotioneel en geroerd, maar ik had er nooit moeite mee om dat te laten zien.’

De bronzen medaille en de twee individuele prijzen zorgden ervoor dat Vogels ondanks de teleurstelling van het mislopen van de WK-titel met een goed gevoel terugkeek op dat WK. Het bracht de keeper zelfs even aan het twijfelen.

Als we hadden verloren van Engeland dan had de wereld er heel anders uit gezien. Guus Vogels

‘In alle eerlijkheid dacht ik na New Delhi: waarom zou ik stoppen? Maar tijdens zo’n toernooi vergeet je wat je er allemaal voor moet doen en voor moet laten. Voor je gezin en je eigen toekomst moet je andere keuzes maken. Je weet dat er een nieuwe tijd aankomt. Je wilt eigenlijk je eigen afscheid regisseren. Dat is goed gelukt. Als we hadden verloren van Engeland, had de wereld er heel anders uit gezien.’

WK Hockey 2010. Dhyan Chand National Stadium New Delhi, India
Nederland-Argentinië 3-0
Nieuw-Zeeland-Nederland 1-3
Nederland-Canada 6-0
Duitsland-Nederland 2-2
Nederland-Zuid-Korea 1-2
Halve finale: Australië-Nederland 2-1
Om het brons: Engeland-Nederland 3-4

Selectie Oranje: Guus Vogels (K), Jaap Stockmann (K), Geert-Jan Derikx, Klaas Vermeulen, Marcel Balkestein, Wouter Jolie, Ronald Brouwer, Taeke Taekema, Robbert Kemperman, Teun de Nooijer (c), Floris Evers, Rob Reckers, Jeroen Hertzberger, Teun Rohof, Rogier Hofman, Robert van der Horst, Nick Meijer, Billy Bakker
Bondscoach: Michel van den Heuvel