Column Rob Reckers: ‘Hé Teun Rohof, maak zaalhockey weer leuk’

Toen ik afgelopen week na een lange skidag neerplofte op de bank, struinde ik de Oostenrijkse kijkbuis af op zoek naar een glimp van de openingsceremonie van de Winterspelen. Toen het venster van het zenderkastje de 100 ruim was gepasseerd en ik nog geen vlam had waargenomen, schoot het beeld van een volgepropte sportzaal voorbij.

Ik schat in een oogwenk achtduizend toeschouwers en een gonzend stadion. De lichten dimmen bij de opkomst van de gladiatoren die de zaal betreden en de speaker jut de zaal in het Duits op. Na enkele seconden dringt tot me door dat ik ben ingehaakt bij de halve finales van de WK zaalhockey in Berlijn.

Tijdens de schaakwedstrijd dwalen mijn gedachten af naar drie jaar geleden. In een column liet ik me neerbuigend uit over de Nederlandse zaalhockeyhoofdklasse. Het resultaat was een vernietigende tweet van jou over mijn eigen gebrek aan inzet voor het zaalhockey. Je had gelijk, maar ik blijf bij mijn standpunt dat het zaalhockey niet veel voorstelde.

Jij bracht daar samen met je Oranje-makkers eigenhandig verandering in. Je werd wereldkampioen met Oranje en dankzij jou bloeide het zaalhockey weer op.

Bij het afgelopen NK zaalhockey was ik onder de indruk van de volle tribunes in Rotterdam. Hockey.nl zond de wedstrijden live uit met herhalingen en er was zelfs live entertainment tijdens de rustperiodes. Trainen in de zaal blijkt ook te lonen. De Oranje-zaalhockey-cracks maken de dienst uit in de zaal. In beide finales waren zeven van de twaalf internationals actief.

Concluderend durf ik te zeggen dat zaalhockey weer leeft. Mede dankzij jou. Maar wat vind jij eigenlijk van het huidige zaalhockey? Want er gebeurt zo weinig. Ik herinner me de tijden van schitterende individuele acties en tikkie-takkie-combinatiespel. Ook van jou. Nu zie ik voornamelijk strafcorners en shoot-outs.

Ook zie ik continu gezeur over ballen op de linkerhand. Iedereen heeft toch een dikke handschoen aan? En er staat toch nergens dat je als verdediger met je hand op de grond moet gaan zitten?

Toppunt voor mij: spelers die de bal opzettelijk aan tegenstander geven om daarna weer laag te gaan zitten en de bal te heroveren. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Ik ben gewoon een beetje murw gebeukt door dat eindeloze op en neer gepush. Ik wil acties zien waarvan de techniek afdruipt. Combinaties waar het publiek van opveert en schitterende reddingen van keepers die eindeloos onder vuur worden genomen. Als iemand hier verandering in aan kan brengen, ben jij dat.

Want het is jouw beurt weer. In 2015 daagde jij me uit om het zaalhockey weer serieus te nemen. Dat heb ik gedaan. Oké, het duurde wat langer dan gedacht. En die vakanties plannen blijft lastig, maar volgend jaar komen we elkaar misschien weer tegen. Maar dan moet je me wel beloven dat jij het weer leuk gaat maken.

 


2 Reacties

  1. captain-kirk

    En weer een rake column! Een aantal andere pijnpunten: ploegen die zich half court "ingraven" , spelmomenten waarbij spelers van beide partijen de bal niet willen spelen omdat ze bang zijn voor een kaart vanwege het spelen van de bal " door " het blok en dus maar laten liggen. Vergis je niet: naast enthousiaste finales zie ik ook veel gapende toeschouwers.

  2. captain-kirk

    Toeschouwers. Oplossingen? Terug naar de tekentafel over nieuwe regels. Misschien een cirkelklok waarbij je binnen een aantal seconden in de cirkel moet zijn geweest? Of altijd één speler die voor de middenlijn moet blijven? Last but not least: een vrije slag voor het " poorten" van een tegenstander. Lang leve de schoonheid van het één tegen één duel!


Wat vind jij? Praat mee...