De FIH Awards: ondanks openheid meer onder vuur dan ooit tevoren

Zelden zorgden de FIH Awards voor zo veel tumult in de tophockeywereld als dit jaar. De ene na de andere prominent spuwde op social media z’n gal over de verkiezing, die in elke categorie een Indiase winnaar opleverde. Wat is de voornaamste kritiek en hoe moet het nu verder?

Nog even terug het begin. Wat is er nu precies aan de hand?
Woensdag werden de jaarlijkse individuele prijzen van de wereldhockeybond uitgereikt. In alle acht categorieën, variërend van beste speler tot grootste talent, gingen de prijzen naar India. Een unieke gebeurtenis. Nog nooit was een land zo oppermachtig in deze verkiezing.

Deden de Indiase teams het dan zo goed afgelopen jaar?
Ze maakten zeer zeker indruk. De Indiase mannen pakten voor het eerst sinds mensenheugenis weer een (bronzen) medaille op de Spelen. Ook de vrouwen van India baarden opzien, zij werden boven verwachting vierde. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat zij maar één wedstrijd echt imponeerden: in de gewonnen kwartfinale tegen Australië. In de poule werden de Indiase vrouwen vierde, de – overigens spannende – troostfinale ging dus verloren.

Hoe waren de reacties op de Indiase clean sweep?
Vrij intens. Met name op Instagram regende het verontwaardigde en spottende berichten. Van emoji’s die huilden van het lachen, tot vrij inhoudelijke reacties. ‘De nominaties en het stemsysteem moeten veranderd worden om de integriteit van deze prijzen te behouden’, postte Engels international Shona McCallin bijvoorbeeld.
‘Dit helpt ons niet om de sport professioneler te maken’, verzuchtte de Duitse gigant Tobias Hauke. ‘Het is een beetje vroeg voor 1 april’, deed ook ‘onze’ Seve van Ass een duit in het zakje. Tegenover Sporza noemde de Belgische bondscoach Michel van den Heuvel de uitkomst van de verkiezing een aanfluiting: ‘Als je de unieke prestatie van onze groep hebt gezien en dat daar dan niemand voor gewaardeerd wordt… Kijk naar de vele goals van Hendrickx en de rol van Vanasch in de shoot-outs: het kan niet dat zij niet gekozen worden. Het is een absolute devaluatie.’

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Int Hockey Federation (@fihockey)

Stevige woorden. Heeft de FIH daarop gereageerd?
Zeker, dezelfde dag nog. Er kwam een statement naar buiten, waarin het stevig bekritiseerde stemsysteem nogmaals werd toegelicht. Bovendien werden de punten per categorie getoond, waarin India inderdaad overal de baas is. De FIH bracht ook een gedetailleerd bericht naar buiten met alle subcategorieën.

Wat viel daarin op?
Zoals gemeld komt de uitkomst van de verkiezing tot stand dankzij drie doelgroepen. Het oordeel van aanvoerders en coaches telt voor vijftig procent mee. Het publiek is goed voor een kwart van de stemmen. Dat geldt ook voor de media. Wat in het oog springt is het extreem lage percentage hockeyfederaties uit Europa, dat heeft gestemd. Minder dan de helft (19 van de 42) heeft in ons continent gehoor gegeven aan de stemming. In Azië lag dit percentage heel veel hoger (29 van de 33 landen). De Europese invloed had dus veel groter kunnen zijn in die belangrijke vijftig procent van het totaal. Opvallend: als alleen de stem van coaches en captains had geteld, hadden Alyson Annan en Shane McLeod de prijzen gekregen voor de beste coaches.

Arthur Van Doren, tweevoudig Wereldspeler van het Jaar, werd derde in de verkiezing van dit jaar. Foto: Koen Suyk

En de stemmen van de media en het publiek?
De media deelden in elke categorie de meeste stemmen uit aan India. Het publiek was daarin nog overtuigender. In iedere categorie werd minstens 64 procent van de stemmen aan India toebedeeld. Dat betekent dat de andere vier genomineerden samen die overgebleven procentjes moest verdelen. Lang verhaal kort: dan blijft er voor de rest weinig over.

Hebben de criticasters dus een punt?
Aan de ene kant zeker. Het is natuurlijk vrij apart dat alle prijzen bij een land terechtkomen dat niet de beste (en niet de op-een-na-beste) was in het belangrijkste toernooi van het jaar. Dat de Nederlandse vrouwen en de Belgische mannen als olympische kampioenen geen individuele prijzen hebben ontvangen is bijzonder. Echter: dat is niet uniek. In 2008 en 2016 vielen de goudenmedaillewinnaars van de Spelen ook buiten deze FIH-prijzen.

En aan de andere kant?
Was de opzet vooraf duidelijk. Het systeem maakt het mogelijk dat deze stemming eruit rolt. En vooraf werd er vrij weinig kritiek geleverd op deze verkiezingsvorm. Sterker, in eerdere jaren werden de prijzen zonder stemming en cijfers verdeeld. Dat was ondoorzichtiger dan de huidige opzet.

PR Sreejesh, verkozen tot beste keeper van 2021. Foto: FIH/Worldsportpics

Is er een reden om aan te nemen dat de opzet wordt aangepast?
De kritiek heeft de FIH zonder meer bereikt en wordt ongetwijfeld besproken. Maar wat een beter systeem zou zijn? Dat is de grote vraag. Ze hebben een jaar om hierover na te denken. Een periode waarin de meeste kritiek al lang en breed is verdampt. Welk alternatief er ook komt, iedere variant zal – zeker na deze stampij – weer voer zijn voor nieuwe discussies. Zoals eigenlijk bij elke verkiezing het geval is.

Tot slot. Hoe zorgelijk is dit voor het hockey?
Het is natuurlijk heel zonde dat de belangrijkste individuele hockeyprijzen niet ‘door het wereldje’ op waarde worden geschat. Dus ja, dit doet afbreuk aan de FIH-awards. De gouden prijzen schitteren na deze affaire toch net wat minder fel.