HGC wil weer het straatschoffie zijn waar iedereen van houdt

HGC begint de tweede seizoenshelft op een keurige, vierde plaats. En misschien was de Wassenaarse formatie voor de winterstop juist wel wat te keurig, stelt coach Paul van Ass. Hij wil juist dat zijn mannen een vechtmachine vormen en risico’s durven te nemen.

Hij noemt het Pietje Bell-achtig. Voor de jongere lezers: Pietje Bell is de hoofdpersoon in een boek over een Rotterdams straatschoffie, die streken uithaalt maar waar iedereen diep in zijn hart ook van houdt.

Paul van Ass tijdens het oefenduel van HGC met Bloemendaal. Foto: Orange Pictures/Rob Romer

Twee biertjes te veel

‘We kleuren nu steeds binnen de lijntjes’, stelt Van Ass. ‘Misschien is het apart dat ik het zeg. En het kan ook niet anders in deze coronatijd. Maar ik merk dat de groep echt behoefte heeft aan een sociaal programma. Met elkaar lol hebben, ook buiten het veld. Verbinden door elkaar beter te leren kennen.’

‘Dat je met elkaar de stad ingaat. Twee biertjes te veel drinkt. Dat je om twaalf uur naar huis zou gaan, maar het drie uur wordt. Wat eigenlijk niet mag. Dát hebben we nodig. Dat gevoel dat je uit mag breken. Die band zie je terug binnen de lijnen. Dan accepteer je makkelijker van elkaar als iets niet lukt. Nu is het snel een hap eten en naar huis. Zo zonde. Maar ja. Niemand die er iets aan kan doen.’

Seve van Ass, goed voor vijf goals in de laatste twee oefenduels. Foto: Orange Pictures/Rob Romer

De werkelijkheid

Terug naar de werkelijkheid. Naar de zeven wedstrijden die HGC achter zich heeft liggen. ‘Tsja. Die eerste seizoenshelft, hoe ging die ook al weer?’, vraagt Van Ass zich hardop af.

Het lijkt lang geleden en dat is het ook. Ruim drie maanden terug speelde HGC – net als alle andere Hoofdklassers – zijn laatste competitieduel. Op een verlaten complex van Kampong, want ook toen werd zonder publiek gespeeld, verloor HGC met 5-4. Die uitslag was overigens veel spannender dan de wedstrijd, omdat HGC binnen veertig minuten tegen een 4-0 achterstand aankeek. ‘Een drama’, vond Van Ass dat duel. ‘We waren super slecht.’

De kans op zo’n negatieve uitschieter – qua spel – is volgens Van Ass de komende weken minder groot bij HGC. ‘Ik vond ons de eerste zeven wedstrijden te wisselend spelen. De komende tijd verwacht ik dat we vaker ons normale niveau halen. Voor ons is het heel belangrijk dat Seve (van Ass, red.) helemaal terug is. Door zijn operatie heeft hij niet volledig mee kunnen doen. Twee wedstrijden heeft hij zelfs helemaal gemist. Seve wel of niet, dat scheelt voor ons twintig procent.’

Maico Casella zoals ze ‘m het liefst zien bij HGC. Scorend en juichend.

Klasbak Casella

Ook een andere smaakmaker van HGC viel veel minder op. De Argentijnse klasbak Maico Casella scoorde in het onafgemaakte, vorige seizoen meer dan een keer per wedstrijd. De spits die over een gevaarlijke corner beschikt staat nu pas op één treffer.

‘Maico heeft corona gehad en haalde ook een minder niveau. En hij is heel belangrijk voor ons. Als Maico het niet op z’n heupen heeft en Seve er niet bij is, leveren we veel in. Maar dat geldt voor alle teams. Als je bij Bloemendaal Arthur van Doren en Florian Fuchs weghaalt, is het ook een gewone Hoofdklasse-ploeg.’

Dat voorbeeld was niet helemaal uit de lucht gegrepen. Want HGC won zondag van Bloemendaal (3-1), dat aantrad zonder die twee sterren uit België en Duitsland. Dinsdag sloten de Gazellen hun voorbereiding met een 4-3 zege op Den Bosch. Seve van Ass – tegen Bloemendaal ook al goed voor twee doelpunten – maakte er drie. Hij is dus helemaal terug. Dat geldt niet voor Casella, die net als zijn landgenoot Augustin Bugallo nog in Argentinië zit. Het duo mist hierdoor in ieder geval de eerst drie competitieduels van dit jaar.

Felicitaties voor Steijn van Heijningen, die zondag met een prachtige hoge backhand scoorde. Foto: Orange Pictures/Rob Romer

Het USP van HGC

HGC is één van de vele ploegen die aast op een plekje in de top vier. Waarin vindt Van Ass dat zijn ploeg verschilt van zijn naaste concurrenten? Wat is het unique selling point, een term die de oud-bondscoach zelf introduceerde in het hockey, van de Gazellen? ‘Ik denk dat wij meer risico’s durven te nemen dan de rest. Dan zijn we een vechtploeg. Kijk naar Bloemendaal, dat had echt moeite om door ons heen te komen. Dat zit ‘m vooral in de gedachte dat je iemand gegroepeerd durft en kunt aanvallen.’

‘Kijk, als jij in je eentje de bal van mij af wil pakken. En stel dat ik een handige speler ben. Of veel ruimte heb. Dan heb jij een probleem. Maar als er drie mannetjes voor je neus staan, komt zelfs Jorrit Croon daar niet makkelijk uit. Die drie moeten bereid zijn daar te staan. Risico’s nemen. Want het is zeker dat daardoor er een andere tegenstander godzieltjesvrij alleen staat. Ook dat gebeurt bij HGC.’

Te braaf

Dat spelletje past veel beter bij Van Ass dan het zogeheten ‘volwassen hockey’, dat zijn ploeg eerder dit seizoen speelde. ‘We willen graag aanvallend hockey spelen. Spelen om te winnen. Met die risico’s die erbij komen kijken. Het is bekend: dat vind ik ook veel leuker. Doordat die belangrijke jongens afwezig waren, zijn we defensiever gaan denken. Daardoor werd het automatisch braver. Misschien te braaf.’

En wie nooit braaf was? Inderdaad, Pietje Bell. Die was altijd goed voor spektakel.