De ultieme opmars: van res. 6e klasse naar res. Hoofdklasse

Het is een indrukwekkende hockeycarrière: van de reserve 6e klasse naar de reserve Hoofdklasse. Michael Bacon (35), uit Amsterdam H6, flikte het. Hij richtte het team, destijds H26, samen met vrienden op, en is er als laatste spelende oprichter nog bij nu het team na een overtuigend kampioenschap promoveert naar de reserve Hoofdklasse. ‘Ik ben het allerbeste in het vieren van kampioenschappen.’

Toen zondag HIC Heren 2 werd verslagen was het zover: Amsterdam H6 werd overtuigend kampioen, en komt volgend seizoen uit in de reserve Hoofdklasse. En dat met een mentaliteit die nog stamt uit de oprichtingsdagen van het team. Bacon: ‘De 6e klasse-mentaliteit heerst nog wel bij ons. Lekker koffie drinken in de dug-out, sterke verhalen vertellen over zaterdagavond.’ Lachend: ‘En onze tegenstanders maar verschrikkelijke trainingen afwerken en opdrukken enzo.’ Tot nu toe werkt de relaxte aanpak van H6 nog, maar of dat volgend seizoen ook zo is? ‘We zijn een heel hecht team, dat is het belangrijkst’, vindt Bacon. ‘Ik heb het altijd geambieerd, om een vriendenteam te hebben én hoog te kunnen hockeyen. Dat is wel bereikt denk ik. Prestatie én relaxed met elkaar om kunnen gaan. Dat miste ik bijvoorbeeld in het tophockey bij de jeugd.’

Opmars

Bacon liep in de jeugd de eerste teams van Amsterdam door, maar besloot daarna, in de senioren, om een vriendenteam op te zetten. ‘Heren 26 was dat toen. Met een aantal prima hockeyers en een aantal minder begaafde spelers begonnen we in de reserve 6e klasse.’ Die eerste jaren gingen de kampioenschappen de mannen nog redelijk gemakkelijk af. ‘Tot de reserve 2klasse ongeveer, toen stokte het een beetje’, stelt Bacon. ‘Toen er een aantal betere hockeyers aansloten maakten we de stap naar de reserve Eerste-, en een paar jaar later naar de reserve Overgangsklasse.’ Daar hockeyt het team nu al een paar jaar, maar na een nieuwe verjonging ging het dit seizoen ineens hard: het team –inmiddels opgeklommen tot Heren 6- werd kampioen, na over het gehele seizoen slechts 1 wedstrijd te verliezen.

6e kampioenschap

Dat betekent het 6e kampioenschap voor Bacon bij de senioren. ‘Kampioenschappen vieren, daar ben ik echt het allerbeste in’, grapt hij. Dit kampioenschap kon hij nog met 2 mede-oprichters van het team vieren. ‘Zij spelen niet meer, maar hebben een coachingsrol op zich genomen.’ De opmars is een bijzondere reis geweest, vindt hij. ‘Ik had echt niet verwacht toen we in de 6e klasse begonnen dat we ooit in de reserve Hoofdklasse zouden gaan spelen.’

Zelf merkt Bacon wel dat zijn leeftijd mee begint te spelen. ‘Je conditie neemt wel af, dat is soms frustrerend. Ik hou er niet van om steeds naar de noppen van de schoenen van mijn tegenstander te moeten kijken. Maar ik kom nog aardig mee hoor. En hockey is gewoon een fijne sport en heel gezellig.’ Toch dacht hij eraan om te stoppen na dit seizoen, de laatste der Mohikanen. De promotie deed hem anders beslissen. ‘Ik wil sowieso nog 1 jaar in de reserve Hoofdklasse spelen.’ Lachend: ‘Deze zomer ga ik trainen op een sleep. Dan kan ik nog wat nuttigs toevoegen.’

Veteranen

Mist hij zijn teammaten van weleer niet? ‘Ja, met die jongens heb ik 12 jaar gehockeyd, en die zitten nu ook in dezelfde fase: die hebben ook kinderen. Het team nu is anders, maar ook absoluut hartstikke leuk.’ Grappend: ‘Als je maar lang genoeg wacht krijgen zij ook kinderen hè.’ Of de middenvelder van Amsterdam H6 daar écht op gaat wachten is de vraag. ‘Ik denk dat we op een gegeven moment met de mannen waarmee we destijds H26 hebben opgezet, een nieuw veteranenteam gaan beginnen. En dan natuurlijk weer in de laagste klasse starten en ons opwerken. Ik wil alle klassen in het hockey wel gezien hebben hoor!’


Wat vind jij? Praat mee...