Kai de Jager weet nog niet wat hij volgend jaar gaat doen. De coach is bezig aan zijn laatste maanden bij de dames van Oranje Zwart, maar van rancune is geen sprake.
De Jager gaat niet mee naar fusieclub Oranje-Rood, waar Toon Siepman de dames onder zijn hoede krijgt. ‘De beslissing om te stoppen heb ik samen met de club genomen. Ik ben 5 jaar trainer van Oranje Zwart geweest en daarnaast heb ik Nederlands Meisjes B en Jong Oranje getraind. Laura Nunnink geef ik al 8 jaar training. Ze is 21, dat is dus 1/3e van haar leven. Ik vond het dan ook tijd voor een nieuwe coach.’
Duits zaalteam
De Jager heeft nog altijd geen nieuwe club gevonden. Volgens hem behoort het tot de mogelijkheden om zijn huidige werkzaamheden naast OZ, bij het mannenteam van het Duitse HTC Uhlenhorst, uit te breiden. ‘Ik kom daar nu 1 keer per week, afhankelijk van mijn programma bij OZ. Tina Bachmann is daar de hoofdtrainer. Het zou kunnen dat ik een zware assistent-rol op me ga nemen.’
‘Dit jaar ben ik veel bij het zaalteam betrokken geweest. We zijn kampioen van Duitsland geworden. Alleen de finale heb ik moeten missen. Op die dag speelde OZ playdowns en daar moest ik natuurlijk bij zijn. Maar het avontuur in Duitsland smaakt zeker naar meer. Al denk ik wel dat ik óók in Nederland actief wil blijven, in welke hoedanigheid dan ook. Het liefst zou ik bij een hoofdklasser of een topper in de Overgangsklasse aan de slag gaan.’
Toon Siepman
Maar zover is het nog niet. De Jager zet zich nu nog in voor Oranje Zwart, waar Toon Siepman, de hoofdcoach van volgend jaar, zijn assistent is. ‘Aan de ene kant begrijp ik dat mensen dat wellicht vreemd vinden. Aan de andere kant gaat het erom wat het beste voor het team is. Voor Toon is deze situatie ideaal om erachter te komen wat er nodig is voor volgend seizoen. Maar de eindverantwoordelijkheid ligt nu nog steeds bij mij.’
Terugblik 5 jaar
Hoewel De Jager nog zeker 7 wedstrijden bij Oranje Zwart aan het roer staat, blikt hij nu alvast terug op zijn tijd in Eindhoven. ‘We hebben in 5 jaar veel stappen gezet. In mijn 1e jaar speelden Tina Bachmann, Marilyn Agliotti en Charlotte de Vos er nog. Dat was een team met veel ervaring. In de loop der tijd heb ik een verjonging doorgevoerd. Laura Nunnink, Valerie Magis en Larissa Meijer zijn international geworden. Daar ben ik trots op. Aan de andere kant ben ik er net zo trots op dat Charlotte Derkx is afgestudeerd, een baan heeft gevonden en een huis gaat kopen. Hockey is belangrijk, maar het leven naast het hockey ook.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.