Onder het toeziend oog van Alyson Annan, bondscoach van de Oranje Dames, maakte Eva de Goede zondagmiddag na een jaar afwezigheid haar rentree in de Hoofdklasse. Ze maakte meteen duidelijk wat haar ambities zijn: terugkeren in het Nederlands elftal.
Na tien minuten wisten alle toeschouwers in het vernieuwde Wagener Stadion definitief dat de 28-jarige De Goede terug is na haar jaar in Zuid-Afrika. Alleen liet ze zich niet van haar beste kant zien. Een paar meter over de middellijn, op de helft van Huizen, wilde ze een duel aangaan met Huizen-speelster Mirte Jansen, maar ze miste de bal. Ietwat lomp raakte ze de stick aan van haar tegenstander, die hard ten val kwam.
De scheidsrechter kon niet anders dan De Goede met een gele kaart en een tijdstraf van vijf minuten naar de kant sturen. ‘Dat was niet zo handig van me’, moest de middenvelder van Amsterdam lachend toegeven na afloop van de 4-1 overwinning. Nieuwkomer Marijn Veen, overgekomen van Kampong, kende met twee treffers uit twee strafcornervarianten een droomdebuut.
Marijn Veen geeft een high five na haar twee treffers in haar eerste wedstrijd in het tenue van Amsterdam. In het Wagener Stadion werd Huizen met 4-1 verslagen. Foto: KNHB/Koen Suyk
‘Ik ben blij dat ik weer op het veld sta’
De Goede: ‘Ik heb genoten. Ik ben blij dat ik weer op het veld sta. Het is lekker om weer met de meiden te kunnen spelen. Over mijn eigen spel ben ik normaal gesproken altijd kritisch, maar laat ik dat nu maar niet zijn. Ik heb oké gespeeld. Natuurlijk kan ik beter, maar de eerste wedstrijd moet ik dat ook achter me kunnen laten.’
Het was bij vlagen te zien dat de klasse van de 179-voudig international er nog altijd van afdruipt. Met de rood-zwarte aanvoerdersband om haar linkerbovenarm – overgenomen van de gestopte Ellen Hoog – heerste De Goede als vanouds op het middenveld.
‘Eva is in mijn ogen de meest complete speelster ter wereld’
Ze is atletisch, verovert veel ballen, neemt het team op sleeptouw en blinkt uit in het give en go-hockey, zei haar coach Rick Mathijssen. Volgens hem is ze de personificatie van de manier waarop hij met zijn ploeg wil spelen.
Daarnaast beschikt Amsterdam tijdens strafcorners met de sleeppush van De Goede, naast de slag van Julia Müller en ‘de variant’, nu ook weer over een derde optie. Na ruim een kwartier leek het alsof De Goede vanaf de kop cirkel wilde pushen, maar ze legde de bal af op Marijn Veen, die hem glijdend op haar buik binnentipte: 1-0. Meteen een assist voor De Goede.
Mathijssen: ‘Het heeft Eva goed gedaan dat ze er een jaar tussenuit is geweest. Ze loopt elke training met een lach op het veld. We hebben haar bijna in bescherming moeten nemen door tijdens oefenwedstrijden te zeggen dat ze niet altijd vijf slidings hoeft te maken. Zó graag wilde ze weer gaan spelen. Ik ben blij dat ze weer terug is. Zij kan alles. Ze is snel. Ze pakt ballen af. Ze beheerst alle passtechnieken. Ze kan een goal maken. Zij neemt elke bal aan, hoe je hem ook geeft. Eva is in mijn ogen de meest complete speelster ter wereld.’
Eva de Goede laat zich bij Amsterdam ook weer rond de kop van de cirkel zien bij strafcorners. Foto: KNHB/Koen Suyk
Haar zwakke plekken Eva de Goede: haar schouder en haar lies
Haar enige manco is haar blessuregevoeligheid. Haar sabbatical was drieledig: ze ging bij haar vriend Tim Drummond in Kaapstad wonen, ze was het plezier in het spel grotendeels kwijt en ze wilde haar lichaam sterker maken. Het frustreerde haar dat ze altijd maar weer geblesseerd was aan haar schouder of haar lies. In de loop der jaren groeiden haar pijntjes uit tot chronische blessures, waarvan ze waarschijnlijk nooit meer af komt. Meerdere keren stond ze langdurig langs de kant. De vraag is in hoeverre haar lichaam daadwerkelijk sterker is geworden.
De Goede: ‘Vooralsnog gaat het goed. Ik voel me fit. Maar deze blessures zullen nooit helemaal overgaan. Ik moet er zelf voor zorgen dat het goed blijft gaan.’
Als dat gebeurt, lonkt Oranje weer voor de speelster die op 17-jarige leeftijd debuteerde in het Nederlands elftal, terwijl ze nog geen enkele hoofdklassewedstrijd op haar naam had staan. ‘Het Nederlands elftal is wel mijn doel, ja. We gaan kijken hoe het gaat. Eerst wil ik bij Amsterdam vertrouwen opbouwen en lekker in mijn ritme komen. Als ik goed speel, weet ik zeker dat de bondscoach mij er hopelijk weer bij wil hebben.’
Amsterdam – Huizen 4-1 (2-0)
’17 Marijn Veen 1-0 (sc)
’26 Kitty van Male 2-0
’37 Kelly Jonker 3-0 (sc)
’47 Marijn Veen 4-0 (sc)
’62 Eva den Hartog 4-1 (sc)
2 Reacties
marijeknuvers
Zucht. Heel fijn dat Eva weer terug is. Laten we haar veel plezier en succes in het volgende deel van haar carriėre wensen. Waar is verder al dat opgeblazen met superlatieven doorspekte gekakel onder leiding van de immer in dit clubblad opduikende Mathijssen voor nodig? Laten we van hockey.nl alstublieft een medium voor heel hockeyend Nederland maken en niet primair de spreekbuis van zichzelf uitvergrotende Amsterdammers.
pietersmits
Mathijssen is gewoon altijd heel enthousiast en weet dat over te brengen op de reporters van hockey.nl . Naar Amerikaans model traint en coacht hij altijd de allerbesten ter wereld, in het mooiste stadion, in de mooiste stad, echt wereldklasse gras ook trouwens. Als speler is dat toch fantastisch. Als je hard werkt mag je ook in het zonnetje gezet worden. Hockey.nl schrijft de woorden op zoals ze gesproken worden. In het Amsterdamse Bos praten ze gewoon wat harder. Daarom worden ze ook ieder jaar weer kampioen......