Bloemendaal op eigen specialiteit overklast door Kampong

Bloemendaal domineerde ooit de Hoofdklasse door vooral die ene specialiteit: de counter. In de topwedstrijd tussen de nummers 1 en 2 van de competitie bleek dat landskampioen Kampong dat element van het spel nu zelfs beter beheerst dan de thuisploeg. Het zal voor Bloemendaal nog een hele opgave worden om voor het eerst sinds 2010 de landstitel te pakken.

Vroeger waren het grote namen als Erik Jazet, Remco van Wijk, Teun de Nooijer en Rogier Hofman die de kunst van het counteren feilloos in de vingers hadden op ’t Kopje. Ogenschijnlijk gebeurde er dan weinig in een wedstrijd, maar was één foutje van de tegenstander al dodelijk. Drie seconden later lag de bal dan in het net. Het was de manier waarop Bloemendaal kampioenschap na kampioenschap veroverde, vanaf 2006 vijf keer op rij.

Maar zondag gaven niet de Mussen, maar de blauwhemden van Kampong in Bloemendaal een clinic counteren. De hoofdrolspeler: Sander de Wijn. De koning van de interceptie, die samen met adjudanten als Bjorn Kellerman en Robbert Kemperman perfect functioneerde. Maar eigenlijk moet hier heel Kampong worden genoemd, want de fiere koploper verloor dit seizoen nog geen wedstrijd dankzij het hechte collectief dat is gesmeed.

Aanvoerder Sander de Wijn was zondag de uitblinker aan Utrechtse kant. Foto: Koen Suyk

Keizers van de counter komen uit Utrecht

Neem de eerste echt gevaarlijke actie op veld vier van Bloemendaal. De Spanjaard Xavi Lleonart Blanco probeerde international Lars Balk te foppen, maar die trapte daar niet in. Balk maakte een mooie steal, passte naar Jip Janssen, die de bal schitterend bij Bjorn Kellerman bezorgde. Die raakte in de counter de lat. Maar het was een eerste waarschuwing dat de keizers van de counter uit Utrecht kwamen en niet uit Bloemendaal.

De 1-0 was het schoolvoorbeeld hiervan. Bloemendaal zocht in het tweede kwart de lange bal, maar vond de uitschuifarm van uitblinker en aanvoerder Sander de Wijn, die heerlijk met de backhand een interceptie maakte, voorwaarts trok en een strafcorner forceerde. Martijn Havenga was het die netjes de 0-1 binnensleepte, aan de stickkant van Bloemendaal-keeper Jaap Stockmann, die wellicht aan zijn laatste seizoen bezig is. Op de 0-1 van Havenga na maakte de oud-international een sterke indruk. Stockmann zegt dat hij zich deze maanden aan het beraden is op zijn toekomst in de Hoofdklasse.

In het derde kwart had het al 0-2 moeten zijn, toen Kampong voor de zoveelste keer een counter forceerde. Nu plukte Kellerman de bal af van verdediger Tim Swaen. De international schonk een grote kans aan talent Boet Phijffer, maar die vond Stockmann op zijn weg. Daarna volgden een paar mooie steals van Robbert Kemperman die van de buitenlandse internationals Florian Fuchs en Manu Stockbroeckx de bal afpakte.

Bjorn Kellerman (Kampong) in duel met Manu Stockbroekx (Bldaal). Foto: Koen Suyk

Stockmann voorkwam met een snoekduik de 1-2

‘De steal’, letterlijk het stelen van de bal: het is zo ongeveer het handelsmerk van het huidige succesvolle Kampong, dat vanuit een hechte defensie levensgevaarlijk countert. Gevaarlijker in ieder geval dan Bloemendaal, dat zondag vooral vanuit een degelijke opbouw – vaak via Stockbroekx en Glenn Schuurman – gevaarlijk probeerde te worden.

Nadat Kampong verzuimde de 0-2 te maken, belandde de bal via een harde klap bij Thierry Brinkman, die wel raad wist met een buitenkansje. Na een schitterende aanname liep de oud-speler van Kampong de cirkel in en passeerde hij keeper David Harte, die ook volgend seizoen bij Kampong keept, met een overheerlijke backhand. Daarna was het vooral Kampong dat aandrong voor de 1-2. Maar een push van Havenga in de laatste minuut werd knap de hoek uit gedoken door Stockmann.

Jaap Stockmann met een cruciale redding tegen Kampong. Foto: Koen Suyk

Kampong is op ’t Kopje onderhand de angstgegner van Bloemendaal

Er is in een jaar tijd veel veranderd. Een jaar geleden won Kampong in de reguliere competitie op het nippertje van (toen koploper) Bloemendaal, dankzij een wonderdoelpunt van Philip Meulenbroek. Daarna wonnen de Utrechters in de play-offs twee keer op ’t Kopje van Bloemendaal, dat in Kampong een angstgegner heeft gevonden. Op eigen veld verloren de Mussen drie van hun vier laatste wedstrijden tegen de landskampioen.

Uiteraard viel er nogal wat af te dingen op het belang van deze wedstrijd tussen de nummers 1 en 2 van de competitie, zeker gezien de omstandigheden en het bizarre verloop richting het eerste fluitsignaal en het twee keer wisselen van speelveld. Ook had Bloemendaal de wedstrijd van vrijdagavond tegen Almere nog in de benen. Toch liet Kampong weer zien dat het een ploeg is, waarvan de code tegenwoordig bijzonder moeilijk te kraken is. Defensief staat het als een blok. Offensief zijn er de counters uit het schoolboekje. En dan ontbrak goaltjesdief Constantijn Jonker nog. Aanvoerder Sander de Wijn wees na de wedstrijd op de winterstage naar Lapland, waar het team weer nader tot elkaar is gekomen.

Kampong-keeper David Harte loopt net als iedereen naar veld vier van Bloemendaal. Foto: Koen Suyk

‘Vanuit een bepaalde discipline kunnen wij frivoliteit tonen’

De Wijn: ‘In Lapland hebben wij met elkaar besproken wat de voorwaarden zijn voor ons om succesvol te zijn. Daar kwam naar voren dat wij een karakterteam zijn. Wij geven ons nooit zomaar gewonnen. Vandaag ook weer. We begonnen een uur later dan verwacht en toch waren wij de bovenliggende partij. Met karakter bedoel ik dat wij altijd een manier vinden om de wedstrijd te winnen. Wij hebben altijd een houvast.’

De counter en de steal is niet zo zeer iets dat het team oefent, maar iets dat de laatste jaren steeds beter is geworden. ‘De basis van ons spel is structuur. Vanuit een bepaalde discipline kunnen wij frivoliteit tonen’, verklaarde De Wijn, die blij was dat Kampong in deze topwedstrijd kon zien dat de gesprekken bij het noorderlicht in Lapland niet voor niets waren geweest. ‘Deze wedstrijd was voor ons een test om te kijken waar we nu staan. Beide ploegen hadden niets te verliezen en halen toch wel de play-offs. Het was redelijk in balans. Wij zijn tevreden met een punt, maar we hadden ‘m kunnen winnen. We hadden meer mogelijkheden dan Bloemendaal.’