Niemand zal ooit de ruimte innemen die de beroemde Teun de Nooijer vervulde als nummer 14 van Bloemendaal. Aanwinst Jorrit Croon hockeyde met nummer 14 bij HGC, maar peinsde er niet over om dat heilige nummer over te nemen bij Bloemendaal. Toch liet de aanwinst van de Mussen zondag trekjes zien van die legendarische hockeyer.
Zondagmiddag, de wedstrijd op de ABN AMRO Cup op Rotterdam tussen Bloemendaal en SCHC. De nieuwe nummer 10 van Bloemendaal staat opgesteld als linksmidden. De blonde haren zoals altijd netjes geknipt. Een donker haarbandje zorgt ervoor dat de lokken niet voor de ogen komen. De eerste paar minuten komt de nummer tien niet in het spel voor, maar de eerste keer dat hij aan de linker zijlijn de bal krijgt, kijkt hij niet naar de bal maar naar de spelers om zich heen.
Hij zoekt de een-twee, duikt meteen naar binnen en is uit het niets meteen levensgevaarlijk voor de keeper. De houding rechtop, hij lijkt niet te zweten. Als hij aan de zijlijn door twee spelers van SCHC wordt vastgezet, zoekt hij de moeilijke oplossing, die hij makkelijk uitvoert: met zijn lage backhand passt hij naar voren, waarna hij meteen weer de bal terugkrijgt en een sprintje trekt om weer een nieuwe aanval van Bloemendaal op te zetten.
En weg is hij.
Jorrit Croon. Net twintig jaar geworden. Hij maakte een van de grootste hockeytransfers deze zomer, van HGC naar Bloemendaal.
Niemand zal bij Bloemendaal met nummer 14 spelen
Wie hem op de ABN AMRO Cup ziet spelen, kan niet anders dan heel even denken aan Teun de Nooijer. Ook een linksmidden, die altijd contact zocht met de spitsen voor hem. Ook iemand die nooit naar de bal leek te kijken, maar altijd zijn hoofd omhoog hield. Croon ziet de vergelijking uiteraard als een compliment, maar haast zich te vertellen dat hij er nooit serieus over heeft gedacht om het beroemde rugnummer 14 – dat hij de laatste twee jaar bij HGC droeg – om de schouders te slaan. Het nummer waar Teun de Nooijer bekend om stond.
‘Dat nummer is van Teun’
‘Toen alles rond was, vroeg ik welk nummer vrij was. Ik kon kiezen uit nummer 9, 10 of zoiets als 22. 10 vond ik het mooiste nummer’, zegt Croon na de 4-2 zege op SCHC in het voorbereidingstoernooi van de Hoofdklasse. ‘Nummer 14? Dat was geen optie. Nee, ben je gek. Dat nummer is van Teun. Daar komt niemand aan. Dus ik ook niet. Niemand speelt daarmee bij Bloemendaal. En terecht ook.’
Hij moet toegeven dat hij vroeger regelmatig keek naar het spel van Teun de Nooijer, maar denkt dat dit spel bij De Mussen hoort. ‘Dat zit in het DNA van Bloemendaal. Snelle counters. Veel combinaties. Dat spreekt mij aan en daar pas ik heel goed tussen. Dat gaat vrij natuurlijk. Met topspelers als Arthur van Doren, Florian Fuchs en Glenn Schuurman. Er is zoveel kwaliteit hier. We eisen elke keer het beste van elkaar. Das ook het mooie: ik hoef hier geen gekke dingen te doen. Als iedereen netjes z’n taak uitvoert, zijn we heel goed. En Michel van den Heuvel is een echte professional.’
Lachend pakt hij de ballen af van de SCHC-spelers
Met coach Van den Heuvel bestudeert Croon ook zijn defensieve spel, dat volgens hemzelf nog een stuk beter moet. Toch valt op dat de international zo een stuk of vijf keer keer de bal afpakt, zonder ook maar één keer door zijn knieën te gaan. Rechtop staand laat hij wat schuinruimte over zijn forehand, een truc waar de spelers van SCHC vaak intrappen.
Als de wedstrijd voorbij is, komt HGC het veld oplopen. Voormalig aanvoerder Floris van der Linden geeft zijn oude teamgenoot Croon een knuffel. Ze zullen hun talent missen bij HGC, maar Bloemendaal heeft er na het vertrek van spelers als Jamie Dwyer en Xavi Lleonart een creatief brein bij. Een vleugje nummer 14, op linksmidden. Inspelen, terugkrijgen. En versnellen.
Het zal een beeld zijn dat komend seizoen weer veelvuldig op het netvlies zal verschijnen, op ’t Kopje in Bloemendaal.
7 Reacties
mirco_10
De enige echte nummer 14 is en blijft Cruijff. Grappig om te zien dat elke “legendarische” nummer 14 veel inzicht heeft.
Runa Honig
Jorrit Croon is wat mij betreft het grootste talent wat we op dit moment hebben rond lopen in deze generatie spelers. Een leuke, positieve, leergierige jongen, die een verstandige indruk maakt. Precies op het goede moment naar Bloemendaal gegaan. Laat hem rustig rijpen en leg er niet teveel druk op, om te voorkomen dat hij al op z’n 23e andere keuzes gaat maken in het leven. Moeten we niet hebben.
Runa Honig
En als ik jorrit zie spelen met zijn wonderschone acties en grenzeloze enthousiasme, dan weet ik weer waarom dit spelletje mij zo blijft boeien.....
MickH
Gatverdamme...die helden verering die gebaseerd is op een potje tegen SCHC in de voorbereiding....In het algemeen, wanneer houden we daar in Nederland nou eens mee op? Meer specifiek; de dames/heren van hockey.nl zouden Jorrit's zweet nog uit zijn kous slurpen als ik dit zo lees. Wanneer wordt de hockey journalistiek nou eens volwassen in Nederland?
Runa Honig
MickH: kom op zeg, zonder fans en helden geen sport. Kijk wat max verstappen losmaakt. Die trekt de hele formule 1 in nederland uit het slop. Bovendien is sport beleving en dat is soms irrationeel. Mag toch? Jorrit moet het allemaal nog waarmaken, maar ik ben fan!
hvsm
Afgelopen seizoen vond ik hem toch niet echt het verschil maken, ook niet bij Nederl. Andere jonge spelers zoals de Geus, van Dam en Brinkman krijgen dan te weinig credits en aandacht voor hun goede spel en enthousiasme.
Runa Honig
Hvsm: jij noemt ook talenten, zo kunnen we er nog een paar noemen, maar qua potentie schat ik de door jou genoemde jongens iets lager in. Het gaat erom waar ze op uit kunnen komen. Jorrit heeft zoveel aanleg, snelheid en intuïtief vermogen, daar is denk ik nog heel veel uit te halen. En hij is nog pas net twintig.... Thierry is al veel ouder bijvoorbeeld.